Auteur: Joke
Toerleider(s): Wim en Gerwin
Groep: TOT
Aantal KM: 150
Aantal leden: 25

TCR on Tour 2023 2e dag.

Na een welverdiende nachtrust, worden we uitgerust wakker, hoewel sommigen nogal last hadden van de 3 kerken met hun klokgelui ieder kwartier, halfuur en uur.
Kwart over zeven openen we het raam en zien al enkelen buiten lopen, gewassen en gestreken.
Even later voegen wij ons daarbij en langzamerhand verschijnen ook de rest van ons gezelschap weer op appel.
We sluiten ons aan voor een prima ontbijt dat we ons goed laten smaken. Dan wordt de garage weer geopend en komen de fietsen weer tevoorschijn die hier en daar weer worden gecontroleerd en waar nodig opgepompt.
Wim en ik zoeken de eigenaar op en bedanken hem voor zijn prima gastheerschap en na nog een laatste groepsfoto voor het hotel gaan we weer op pad.
De voorspelling is dat het vandaag heel warm gaat worden en dat is het deze morgen al. Maar we moeten toch naar huis dus klagen heeft geen zin. (alles beter dan regen, toch?)
Wim heeft weer een mooie route uitgestippeld en uitgetest. Prachtige landweggetjes, kronkelend door het Duitse achterland.
Helaas (voor mij dan) zitten daar toch ook wel wat klimmetjes in maar het lukt met hand en span diensten om aardig in het spoor te blijven. Zo mooi fietsend komen we aan bij een mooi kasteel “Emsdetten” dat we toch even nader gaan bekijken.
Ook dat is de ToT, er worden mooie foto’s gemaakt, maar we moeten weer door. Even later klinkt er het vervelende “LEK” en dat is wel duidelijk, Erik D heeft tubeless banden en dat spuit er nu uit. Na veel “vakkundig” advies hoe dit verholpen moet worden, met een “prop” , lukt het om het gat te dichten. Maar helaas, dit werkt maar even. Weer spuit het witte spul eruit. NU wordt er niet meer gediscussieerd maar gelijk een nieuwe binnenband er ingelegd. En dat helpt. Zo zijn we een beetje laat bij de 1e koffiestop aanbeland. Ina en Bart zitten al te wachten op een prima plekje met veel schaduw en hebben alles al klaargezet en we kunnen lekker in de schaduw de koffie en stroopwafel of wat anders lekkers pakken. Bananen of een winegummetje/dropje of reepje neem wat je lekker vind. Het is hier prettig toeven maar helaas we moeten door. Als iedereen de bidons weer heeft bijgevuld, banaan of reepje mee in de achterzak en dan kunnen we weer verder.
De route blijft mooi en afwisselend en gelukkig heel veel door het bos. Wat heel aangenaam is met deze hitte. Voor we het in de gaten hebben zijn we alweer bij de tweede stop (100 km) Hier is het even zoeken naar een juiste plek waar Ina en Bart de auto neer kunnen zetten en waar de broodjes en de niet te versmaden eieren gebakken kunnen worden. Hier is het lekker toeven onder de bomen met broodjes ei, ham en kaas en dan een fruithapje van bananen en een heerlijk yoghurt toetje toe. Natuurlijk is er voor ieder ook wat te drinken zoveel je maar wilt. Het is dan ook nu werkelijk heel erg warm geworden. De temperatuur ligt nu al rond de dertig graden.
Nadat iedereen weer voldoende heeft bijgetankt en alle bidons weer zijn gevuld, pakken we de fiets weer op om de laatste kilometers weg te trappen. Ook nu heeft Wim weer erg zijn best gedaan en fietsen we door prachtig stukjes Duitsland en even later weer in Nederland. Het is de bedoeling dat we in Diepenheim nog even een ijsje gaan pakken en zo gezegd, zo gedaan.
Ook dat gaat er allemaal prima in. Dan op naar het laatste gedeelte van deze tweedaagse nl. huize Nooteboom waar Ina en Bart vast al druk in de weer zijn om pannenkoeken te bakken, (ook een ToT traditie).
Aangekomen in Rijssen ploffen de meesten lekker in de tuin of in de serre neer en de bekende plopjes klinken met een diepe zucht van velen,” dat hebben we echt wel verdiend”. Even later komen de pannenkoeken op tafel en worden door een ieder voorzien van poedersuiker of stroop. Man, wat smaakt dat lekker………….
Als iedereen een plekje heeft gevonden worden Ina, Bart , Wim en Joke (ik) naar voren geroepen en worden we overladen met bedankjes van iedereen en krijgen een mooi pakket aangeboden.
Nogmaals dank daarvoor. Wim en ik (Joke) roepen Ina en Bart weer naar voren en bedanken hen nogmaals van harte ook namens alle deelnemers, en krijgen nog een leuke attentie aangeboden. Zonder hen is deze tweedaagse echt niet mogelijk.
Na nog wat drinken en napraten zitten we gezellig bij elkaar, maar helaas komt aan alles een eind en ik besluit dan ook met de woorden

HET WAREN TWEE BIJZONDERE DAGEN.

en daar is geen woord Frans bij.

tot volgend jaar.

Wim en Ina, Bart en Joke

Gelezen: 137