: Bert Timmerman
Toerleider(s): Gerwin en Wim
Groep: T1
Strava link:
Aantal KM: 165
Aantal leden: 7

Waar is iedereen???  Toerleider van dienst had afgelopen Donderdag nog gemeld dat we naar de Schoppingerberg zouden gaan en met 43 fanatieke toerleden in de T1 app moest het geen probleem zijn om een mannetje of 10, 15 mee te krijgen. Tuurlijk, er zijn geldige redenen om niet te kunnen. Robert-Jan Sanderman moest b.v. gewoon een werkweekend, nachtdienst draaien, Oké, geldige reden. Duidelijk maar waar is de rest? Weinig gefietst afgelopen week? ik ook. Zware werkweek gehad? heb ik ook altijd, nou ja bijna altijd. late nao Berre? ik ook. Zucht, we vertrekken dus met 7 man richting de grens met het windje lekker in de rug. Gerwin is goed voorbereid op deze lange tocht en heeft thuis een mooie groene banaan weten te bemachtigen voor onderweg. Hij heeft een aantal routes aan elkaar geplakt en dat is prima gelukt, mijn complimenten. We zetten koers richting Bentelo en na Goor weet ik al geen weg meer. Als ik na Boekelo een paar slagbomen zie denk ik hard op dat we al bij de Duitse grens zijn. Aan mijn rechterhand zie ik nu ook een grote vijver en links een groot bord met welkom in Enschede. Ahh, die slagbomen waren natuurlijk van het Rutbeek. Vroeger toch wat beter op moeten letten tijdens de aardrijkskunde lessen. Geert D vind het tijd voor een plasje en zoekt een dikke eikenboom op. In processie vervolgen we onze tocht en steken ergens bij Duitsland de grens over. Het is oppassen geblazen hier door de deels smalle weggetjes en door de afgelopen regen ligt er geregeld rotzooi op de weg. We naderen zo langzamerhand de Schoppingelberg en vraag aan Bart Scholten wat ik mij er van voor moet stellen. Mwah zegt Bart een beetje vals plat. goed ik krijg er zin in en de eerste klim komt in zicht. Gerwin deelt vervolgens mee dat de gene die naar boven wil vast mag gaan waarop de vraag rijst wat dan de andere optie is. Nou die is er niet en we volgen Geert en Roelof op gepaste afstand naar boven. Gerwin probeert nog met een laatste snak adem te schreeuwen dat ze straks links moeten maar ze zijn al te ver weg of Gewin moet even aan een co2 patroon. In de afdaling rij ik lek en aan de animo te zien om mij te helpen wisselen vinden de meeste het niet erg om wat langer stil te staan. Niet veel later schuiven we bij de bakker aan tafel voor een bak koffie en een taart na keuze. Ondertussen komt de miezerregen met dikke druppels naar beneden en tis gezellig aan de keukentafel. We zijn nu zoon beetje op de helft en dat betekent dat we nog 80 km terug moeten met de wind tegen. We zetten ons schrap en we rijden met een tempo net als de heenweg(windje mee) richting het grensgebied. De kwaliteit houd niet altijd over van het wegdek en na een vooroorlogs tankpad rijd Bart zijn swalbe bandje naar zijn grootje. Weer weinig hulp voor Bart en het mag volgens sommige gerust een half uurtje duren. Geert zoekt bedenkelijk naar een geschikte boom zonder jukkerieé en we kunnen weer verder. De banaan van Gerwin begint inmiddels behoorlijk bij te kleuren na deze lange rit en als ik de witte bogen van de brug bij Goor zie weet ik weer waar we zijn en leggen nog even aan voor een welverdiend colaatje. Dit komt goed uit want ook Geert staat met een leegloper in zijn hand. Net weer op de fiets gestapt stopt het met zachtjes regenen en met soppende schoenen rijden we naar Rijssen. Geert, Roelof en Omar kiezen voor de A1 brug het hazepad voor de eindsprint en wij bollen rustig richting de Markelose weg. Het zit er weer op. Jammer, het was één van de mooiste ritten tot nu toe die ik niet had willen missen. Jongens bedankt, het was me een waar genoegen om met dit elite groepje op pad te zijn.
Als een ieder er aan toe is, prettige vakantie!!

Gelezen: 180