Auteur: Gardus Dannenberg
Toerleider(s): Wim Nooteboom
Groep: T2
Aantal KM: 56
Aantal leden: 8

Verslag: Zaterdagmorgen 9 uur bij het toerhoes, Wim maakt bekend dat we Markelo zullen gaan rijden.
8 mannen van de TCR T2 klikken in de pedalen.
We pakken de route op aan de Middeldijk.
Na rustig aan warm draaien, en de Flow proberen te vinden is het zeker genieten van ons eigen goed onderhouden achtbaantje.
Bij de Venegge gaan we van de route, richting A1 fietsbrug.
Daarna rechts parallel met de A1, hier gaan we flink de vaart erin zetten, en de modder plassen ontwijkend, lekker links en rechts zwalken en elkaar voor de wielen rijden.
Het heidepad nemen we nu vanaf de andere kant, en warempel rustig rijdend.
Wat een schitterend gebied, links de veenplas en voor ons een waterig zonnetje.
Het geeft de mens weer moed na zo’n lange tijd buien.
Rustig doorfietsend naar begin Markelo.
Daar wordt de tempo gelijk ook serieus, mooi dat we naar iedere track weer op elkaar wachten.
Heel bijzonder dat ze daar een soort van bosvijver aangelegd hebben midden op de route.
Op dit punt nemen we elkaar flink de maat, de eersten nemen deze hindernis vlekkeloos maar schieten daarna direct in de remmen. De volgers raken in duidelijke verwarring, de laatste staat zo ongeveer te balanceren midden in de plas om geen natte voeten te krijgen.
Als ik het goed gezien heb gaat Raymond hier als een haas vandoor. Hij heeft geïnvesteerd in nieuwe aandrijving en kon de hele morgen zonder malheur de tocht uitrijden. Chapeau voor zijn mecanicien!
Uiteraard gaat het daarna flink op de pedalen, met natuurlijk een flink gat in het pelotonnetje
Onder de koffie wordt hier nog flink over doorgeklierd.
De nieuwe spoorbrug in de route gaan we niet testen, het alternatief gaat een stukje vlotter. De track gaat verder langs het kanaal, met daarna een nieuwe tunnel onder het spoor. Volgens Gerwin is dit ook niet helemaal veilig, omdat je hier met gemak met z’n allen onder de trein kunt komen.
De timing is perfect want als we met z’n allen de trappen weer opgaan, buldert de dieselloc vlak achter ons langs.
Nu is de Herikerberg aan de beurt, de vermoeidheid neemt de overhand.
Er wordt wat slordig gereden, maar het geniepige blijft bestaan. Ook nu weer. Als de eerste over het hoogste punt is, even flink remmen en de laatste moeten afstappen. Kameraadschap viert hier hoogtij!
In het buitengebied rijdt de postbode voor ons met wapperende tassen, een deel van zijn post ontsnapt en waait over de weg en in de wei. We gaan deze aardige postbode even snel weer op weg helpen, en rapen overal de post op. Deze man heeft vanavond een leuk verhaal over aardige MTB-ers.
Nu nog de gravelstrook op de Oude Rijssenseweg, eventjes gaat het full pull maar dan komt de roep van achteren…

Heanig an!!

Van ons allen, André en Eric van harte beterschap

Mvg. Gardus.

Gelezen: 272