Van: Gerrit Wessels

Bij de sporthal overheerst 1 gedachte: “Wat is de verrassing ?”. Zoals ook tijdens de voorgaande edities is het onmogelijk het antwoord via organisator Gerrit Lohuis te bemachtigen. Paardenmelken , kleiduivenschieten of paardrijden zal het wel niet worden. De pedalen worden omstreeks 8 uur aangetrapt en in 3 grote groepen (P, T1 en T2) begint de Verrassingstocht 2005. Binnen de P groep wordt er flink doorgetrapt. Iedereen lijkt zich in vorm te willen rijden met het oog op het “Rondje IJsselmeer”op 27 augustus. Verrassend is ook dat Gerrit Lohuis tot 2x toe de verkeerde afslag neemt. Achterin komt de vraag op of Gerrit Nijland soms toerleider is. Verrassend is ook dat we de Motieweg nog te verwerken krijgen, we zullen toch niet door de Holterberg naar de verrassing rijden ? Met wat slinkse vragen probeer ik bij Gerrit Lohuis de verrassing te achterhalen. Hij blijkt mijn tactiek geheel te doorgronden. Ook dreigementen blijken hem niet te doen besluiten de verrassing prijs te geven. Om hem nu te gaan martelen, gaat mij ook te ver. Geheel tot ieders verrassing stoppen we net achter Holten bij een voetbalveld en stuiten gelijk op een tafel met koffie en appelkruimelgebak. Verder op staat een echtpaar met een 10-tal roofvogels op het gras. De verrassing begint zich te openbaren. We krijgen een roofvogel-demonstratie aangeboden. Valkenier Gerrit Zandvoort (oet Riessen) blijkt verrassend goed de nederlandse taal te beheersen en geeft de hele meute inzicht in de ins en outs van het valkeniersgebeuren. Er is wel wat zorg omtrent de positie van Jan van Haaz’n, maar de vogels blijken Jan niet als zodanig te kennen. Nadat Gerrit Lohuis Gerrit Zandvoort en zijn vrouw Jannie heeft bedankt voor de informatieve demonstratie worden de groepen naar de uitgang gedirigeerd voor het resterend stuk fietsen. Gezien het feit dat er nog 4 kuub studentenrommel uit Groningen in een aanhangwagen bij mij thuis voor de deur staat te wachten, besluit ik het laatste stuk niet mee te fietsen maar direct naar huis te gaan. Uit een toevalligheidsgesprek en de foto’s van de officiele TCR-fotograaf Henk Reijnen kan ik opmaken dat er op de Borkelt nog wat bier en bratwurst is verorbert. Hopelijk is iedereen inmiddels weer thuis.

Rest mij nog Gerrit Lohuis te bedanken voor deze verrassende tocht !!!

Gelezen: 64