Auteur: Martijn Meijer
Toerleider(s): Erik Borghuis / Wim Jansen
Groep: T3
Strava link: www.strava.com/activities/1550660921
Aantal KM: 122
Aantal leden: 18

Verslag: Dat we de IJsheiligen nog niet hebben gezien, was vanmorgen flink voelbaar. De aanblik van het prachtige ochtendzonnetje was bedrieglijk, maar de voorspelde 8 graden had ik goed onthouden. Gewapend met een extra shirt, mouwtjes en beenstukken fietste ik naar de sporthal, waar zich al een flinke schare toerfietsers had verzameld. Na een schijnbeweging van de T3 schoot de T1 uit de startblokken en begon ook onze tocht, deze keer richting de Oude IJssel.
Gelderland levert je mooie streken, zeggen ze en daar is niets aan gelogen. Na Markelo verlieten we Overijssel en reden we via Lochem en Hengelo voorbij de hometown van Normaal, alwaar ons zowaar een BSA (of een lookalike) oerendhard voorbij scheurde.
Zo schotelde toerleider Erik Borghuis ons op deze Bevrijdingsdag een prachtige rit voor en stuurde ons feilloos langs lastige oversteekjes en verradelijke bochten. Even liet zijn Garmin ons in de steek, maar het opnieuw plaatsen van de batterijen bracht uitkomst. Het technisch lek werd nog wat opgerekt door Wim, die de tijd nam om zijn territorium in de Achterhoek af te bakenen.
Voorbij Laag-Keppel doemde de ‘Olde Iessel’ op. Bij het oversteken van deze zijtak van de Rijn veranderde de weg in smalle dijkpaadjes, onderbroken door de nodige wildroosters, waar ons bij Olburgen een zonnig terras wachtte. Met de hier aanwezige schroevendraaier kon ik mijn schoenplaatjes aandraaien, kennelijk niet goed vastgezet bij het verstellen gisteren. Verder hebben we flink van de zon kunnen genieten, niet in de laatste plaats vanwege de bediening  van restaurant “De Beach”, die veel tijd nodig had om ons te voorzien van zowel de koffie als de rekening.
Met het laatste stukje fietsen langs de IJssel kwamen we erachter waarom de heenweg zo soepeltjes verliep. We hadden de wind flink op kop en tourleider Erik draaide snel door. Overigens draaiden de tourleiders op het laatst ook door… We hielden het stevige tempo vast, waarbij we de verleiding weerstonden om aansluiting te zoeken met de voorbijkomende T1. We kwamen langs Vorden en reden via Almen en Laren weer richting het bekende land. Het was een prachtige rit langs wegen die de meesten onder ons nog niet eerder gezien hadden!

Gelezen: 156