Met het risico door Ronny K. als “watje” te worden aangemerkt (zelfs later op de dag werd in een een-tweetje op Facebook hier ook nog naar verwezen….), lang leve de sociale media, trek ik de ATB te voorschijn (helaas lekke band), dus de ATB van zoon Dennis onder het stof weggehaald, bandjes op druk en richting Sporthal. De hele meute staat onder het afdak bij de ingang. Wel verbazing dat de aanjager van het 80 km wegfietsen (Ronny K.) niet aanwezig is, die staat moederziel alleen bij de tegel “T1” te wachten, zich afvragend of hij de enige is, die vandaag vertrekt. Niet, dus, nog 34 leden staan te wachten. (8 voor op de weg, de rest gaat voor een tocht door het warme bos).

De hamvraag: Hoe koud zal het worden ?. Mijn ervaring met koude zeewinden, heeft me doen besluiten om een ademend windjackje onder het clubshirt aan te trekken. Dunne pantysokken uit de sokkenla van moeders met daar over katoenen defensie-sokken, overschoenen, 3/4 broek en een lange broek. Het is verbazend warm, geen moment last van de kou, ook door de bescherming van de fietsbivakmuts. Op “Monkeyhill” komt de wind lekker hard over de heuvel, de kou is hier goed voelbaar, al met al blij dat we in het bos zitten. Natuurlijk hebben de jongens op de weg het niet koud, ze zullen het niet toegeven. Dat de weggroep nog een extra ommetje maakt om aan de 80 km te komen….., ach we rekenen wel af bij de OAD. Gardus zegt geen idee te hebben, wat met dit afrekenen bij de OAD bedoeld wordt. Wel wil Gardus wil zijn imago als P1 rijder hooghouden en denkt met jeugdige overmoed van de groep weg te kunnen fietsen op het laatste klimmetje. Dat betekend voor ons, schakelen naar het zware verzet, de macht er op en Gardus weet weer zijn plek. Gardus beloofd ons dat hij ons nog wel een lesje zal leren, daar houden we van.

Toontje is weer plezierig zitten. Goeie koffie en lekkere cake. Wim N. en Gerrit L. (weet nog steeds niet wie vandaag de TL was), gaan niet de Holterberg in. Wegaan min of meer dezelfde weg terug. Verbazend dat ze toch een aantal stukken pad weten te vinden, die ik nog nooit onder de trappers heb gehad.

Mooi op tijd thuis. Erwtensoep met stokbrood en direct onder het gemalen water, lekker schoon, al snel verschijnt Henk Borghuis en Marion (journaliste Rijssens Nieuwsblad) voor een interview over Tourclub Rijssen. Onder het genot van een bak koffie praten we over “de tourclub”, trekken wat oude koeien uit de sloot en vooral over het aspect….. meer dan fietsen !!!

Henk v P. bedankt voor het prima initiatief, inspelen op de situatie. Ik was niet de weg opgegaan, veels te koud !!!

Gelezen: 14