Van: Gerrit Wessels

TCR kent leden die 30 jaar lid zijn en het nooit de ambitie hebben gehad om te acteren als Toerleider. We hebben ze ook die na een jaar lidmaatschap het Toerleiderschap uit oefenen. Kan dit ? Ja, dat kan. Hoe ?

De routekennis wordt uit een GPS-kastje gehaald en het leiderschap is van nature aanwezig. De TCR cultuur, wat kan wel en niet, hoe hoort het, normen en waarden worden snel na het lidmaatschap aangeleerd. Een mooi voorbeeld is Ronny Klomp. Afkomstig ergens uit de buurt van de Posbank, gelukkig voor ons getrouwd met Marion (geboren en getogen Rijssense). Ronny had vandaag zijn “maiden trip”, voor de eerste keer de leiding over 17 leden. Het ging prima. Het gevoel voor de juiste draaisnelheid is nog wel een verbeterpuntje, niet te vroeg bij de koffiestop is ook niet verkeerd en de groep goed op de wind positioneren (“links van de weg !!!!” blijkt ook een hele kunst te zijn.   Evengoed na 110 km kon nestor Gerrit Tijhof concluderen dat TCR een prima toerleider rijker gaat worden. De lat van Gerrit ligt hoog, dus Ronny danst aardig mee, de potentie is er.

Op basis van een tochtje dat we zondags nog wel eens fietsen, had Ronny met een omweggetje richting Elsen 110 km bij elkaar gezocht. Het eerste stukje wind in de rug en na de draai bij Elsen wat het vooral tegenwind. Daarle en Den Ham flitsen voorbij en op een lang fietspad dwars door het bos testen we de beentjes even flink. Vlak voor de koffiestop rijdt Gardus lek, de laatste 300 meter legt hij rennend naast zijn fiets af, we adviseren hem om ook nog maar een stukje te zwemmen in de Regge, zodat hij het eerste lid is dat een triathlon volbrengt  tijdens een toertocht. Na de pauze kunnen we aan de bak op de bergjes die volgen. Al snel blijkt dat een aantal moeite krijgt met de wind en de kilometers. Moeite hebben de leden, die te vast de winterslaap hebben genoten en sinds kort de fiets van de spijker hebben gehaald, ze hebben het moeilijk.

Ronny besluit om de Holterberg over te slaan en via Haarle naar Holten te rijden. Wel als toetje de Motieweg, de meesten komen krakend en piepend boven. Gardus die nog triomfantelijk op de Lemelerberg achterom keek, moet nu lijdzaam toezien hoe de “oudjes” hem voorbij steken.

Met de wind in de rug van Holten naar RIjssen. Wederom was het koud, winderig