Van: Gardus Dannenberg

8.30 uur Reggesteyn. Hier is het een gezellige drukte. Iedereen zal er een mooie dag van maken zo te zien.

Anja Tijhuis (vrouw van Gerrit-Jan) en Lammieke (mijn vrouw) laden de kofferbak vol met sportdrank, koffie en reepjes enz. Zij gaan naar de dagcamping om de tussenstop van catering te voorzien.

Ik ga eerst door het Opbroek naar de Oosterhof. Op het open land heeft de wind vrij spel. Even later in het bos is het windstil. Met rood-witte linten is de route aangegeven. Er is uitdaging genoeg om foutloos te rijden.

Op de Borkeld ben ik 2 x met volle snelheid om een weiland met veel rood-witte linten gejakkerd. Ik kwam er een beetje laat achter dat dit het werk was van de boer.Een veulen achter het draad draafde vol leedvermaak mee, grappig hoor!

(Grote plastic tuugpinn met oranje linten zou veel beter zijn.)

Onderweg staat hier en daar organisatie. Tijd voor ff bijpraten.

Anton wil dat ik Gerda door het bange bos begeleid. Okè, eenmaal in het open veld zal ik haar eens flink wegrijden.Wind mee,de snelheid loopt op. 37.38….39 ineens rechts een lintje, remmen, een stofwolk, een supersmal paadje, lage takken, spinneköppe,een bult, een gat, precies in het midden een stammetje. Inplaats van er langs is het raak. PATS… op de kop inn zaandbak.

Nauwelijks bijgekomen staat Gerda al achter me te lachen. Ze tilt me voorzichtig op het zadel, klikt m’n voeten vast, en geeft me een duwtje.

Ik zal veel harder moeten trappen om haar niet meer te zien!

Overal bloeit en geurt de gele brem. En waar de ATBers hem bijgesnoeid hebben, laat hij zich nog beter ruiken.

De grote wielen roffelen verslavend over de bospaden. Waarom rijden er zoveel kerels met harde bandjes over de gladde wegen????

Licht driftend probeer ik de bochten door te gaan. Geniet van de mooie omgeving. Inhalen of ingehaald worden…Stukjes meerijden…Korte gesprekjes… Het hoeft niet alleen.

Na dik 75 km komen we weer in de buurt van de finisch, maar nu komen er zelfs nog meer paadjes. Mooi!!

Maar rij ik nu weer verkeerd? Als dat zo is, rij ik naar de school. Ik ben er nu wel klaar mee met die rood-witte linten. Maar nee hoor, het komt goed, daar is het eind.

Samengevat, een erg mooie ATB tocht met veel onbekende plekken. De organisatie heeft absoluut een lintje verdiend.

 

Groet,

Gardus

8.30 uur Reggesteyn. Hier is het een gezellige drukte. Iedereen zal er een mooie dag van maken zo te zien.
Anja Tijhuis (vrouw van Gerrit-Jan) en Lammieke (mijn vrouw) laden de kofferbak vol met sportdrank, koffie en reepjes enz.
Zij gaan naar de dagcamping om de tussenstop van catering te voorzien.
Ik ga eerst door het Opbroek naar de Oosterhof. Op het open land heeft de wind vrij spel. Even later in het bos is het windstil. Met rood-witte linten is de route aangegeven. Er is uitdaging genoeg om foutloos te rijden.
Op de Borkeld ben ik 2 x met volle snelheid om een weiland met veel rood-witte linten gejakkerd. Ik kwam er een beetje laat achter dat dit het werk was van de boer.Een veulen achter het draad draafde vol leedvermaak mee, grappig hoor!
(Grote plastic tuugpinn met oranje linten zou veel beter zijn.)
Onderweg staat hier en daar organisatie. Tijd voor ff bijpraten.
Anton wil dat ik Gerda door het bange bos begeleid. Okè, eenmaal in het open veld zal ik haar eens flink wegrijden.Wind mee,de snelheid loopt op. 37.38....39 ineens rechts een lintje, remmen, een stofwolk, een supersmal paadje, lage takken, spinneköppe,een bult, een gat, precies in het midden een stammetje. Inplaats van er langs is het raak. PATS... op de kop inn zaandbak.
Nauwelijks bijgekomen staat Gerda al achter me te lachen. Ze tilt me voorzichtig op het zadel, klikt m'n voeten vast, en geeft me een duwtje.
Ik zal veel harder moeten trappen om haar niet meer te zien!
Overal bloeit en geurt de gele brem. En waar de ATBers hem bijgesnoeid hebben, laat hij zich nog beter ruiken.
De grote wielen roffelen verslavend over de bospaden. Waarom rijden er zoveel kerels met harde bandjes over de gladde wegen????
Licht driftend probeer ik de bochten door te gaan. Geniet van de mooie omgeving. Inhalen of ingehaald worden...Stukjes meerijden...Korte gesprekjes... Het hoeft niet alleen.
Na dik 75 km komen we weer in de buurt van de finisch, maar nu komen er zelfs nog meer paadjes. Mooi!!
Maar rij ik nu weer verkeerd? Als dat zo is, rij ik naar de school. Ik ben er nu wel klaar mee met die rood-witte linten. Maar nee hoor, het komt goed, daar is het eind. 

Samengevat, een erg mooie ATB tocht met veel onbekende plekken. De organisatie heeft absoluut een lintje verdiend.

Groet,
Gardus
Gelezen: 20