Van: Rene Lammertink
Het brengt wat teweeg deze jaarlijkse Bentheimer Waldtocht in Losser. Je doet een paar keer mee, je schrijft erover in het clubblad omdat je vindt dat eigenlijk ieder TCR-lid eens de pen in de hand moet nemen. Want waar hebben we anders een clubblad voor? Plotseling zie je deze tocht op het officiële toerschema op 15 februari 2004 op één van de vele niet officiële TCR-websites staan en staat je naam erachter als toerleider. Afijn, je vraagt je dan af wat dat inhoudt. Moet ik iedereen misschien gaan bellen of ze mee willen? We gaan maar eens op onderzoek. Na enig speurwerk ontdek ik een A op de betreffende regel. Dit zou iets kunnen betekenen… Dat hadden we snel gevonden; de A staat voor AANMELDEN en wel telefonisch 1 week van tevoren. Dat is makkelijk dus, gewoon afwachten dus, de aanmeldingen zullen wel binnenstromen. Gewacht tot donderdag, maar niemand heeft zich nog aangemeld. Zou men in Rijssen het kengetal van Enter niet kennen? Voor de zekerheid Rijssenaar Wout nog even gebeld, maar ook hij had niet zelfs maar de geringste signalen vernomen. Had ik misschien op rooksignalen moeten letten? Ik heb wel vaker het idee dat in Rijssen de tijd stil staat, maar dit leek mij toch net iets te gortig. Goed, dan maar weer zoals gewoonlijk alleen met ons clubje Enternaren naar Losser. Verzamelen bij het Gulf station voor de deur bij Gerard Brandriet was de afspraak. De TCR-kar gaat dit keer mee. Het is en blijft immers een officiële TCR-tocht en je schijnt daar zelfs punten of zoiets voor te krijgen. Zou het net zoiets zijn als de zegeltjes bij de Gulf met boekjes en zo? We moeten dat maar eens navragen. Gerard zou de TCR-kar achter de betonmatten weghalen, afstoffen, doorsmeren en de banden oppompen. Om 08.30 uur verzamelen zich 10 man, inclusief Rijssenaar Wout. Oef, dat bleek tegen het zere been, want Wout blijkt helemaal niet in Rijssen te wonen. Toch in Enter misschien? Zou kunnen, het verklaart in ieder geval een hoop . . . Nee, Wout woont in Zuna, gemeente Wierden, dus toch een kleine link. Nadat we de fietsen op de TCR-kar hebben geladen en achter de auto van Bennie Ezendam hebben geknoopt rijden we met een paar auto’s richting Losser. Wat jammer eigenlijk dat deze kar zo weinig wordt gebruikt. Je kunt er prachtig de fietsen mee vervoeren. Hulde aan builder G. Nijland (dat staat er tenminste op). Zoals gewoonlijk is het er druk, de organisatie is weer perfect en het weer is goed. We starten vanaf de ijsbaan met een gesloten groep, maar dat blijkt bij een tocht als deze niet te werken. Snel hebben we 3 groepen (noem ze maar de P-groep, de T-groep en de XT(=extra training)-groep). Tot aan Bentheim is het parcours vlak met hier en daar een stukje bos. In Bentheim heb je dan de pittige klim naar het kasteel, waar ook de pauze met thee en een krentenbol is. Na de pauze wordt het pittiger. Met name de ‘ski-heuvel’ is dan een kuitenbijter. Je hoort daar de vreemdste verhalen over het materiaal als excuus waarom de beklimming niet ging. Er is zelfs iemand die beweert dat zijn fiets volledig automatisch naar het kleinste blad schakelt en boven weer automatisch terugschakelt. Ook komen we daar allemaal op de digitale foto. Deze worden in de juiste volgorde op Internet getoond. Ja, ja hier staat de tijd dus niet stil. Niemand kan nu de harde waarheid meer verdraaien… We rijden de 60 kilometer, dus we hebben nog een keer pauze. Ook dit keer liggen er weer de heerlijke Kuchen met slagroom. Na de pauze bij de molen in Gildehaus nog even omhoog en dan weer richting Losser. Zo aan het eind hebben toch velen het moeilijk. De tocht is net iets langer dan gewoonlijk en door de vlakke start overschat men hun krachten. Bij de ijsbaan genieten we nog even van een kop snert en gaan daarna weer huiswaarts. De volgende de dag bekijk ik de foto’s op Internet. Blijken er toch minimaal 2 TCR-leden te zijn die deze tocht op eigen gelegenheid hebben gereden. Zou het dan toch waar zijn van die rooksignalen?
Geef een reactie