Van: De Tweede Plek
Vorige week de P2-tocht naar het berglandschap van de Posbank, vandaag de Koninginnerit. Alle bergen in de buurt van de gemeente Holten-RIjssen. Toerleider van deze tocht, is klimgeit Ronny. Moesten we vorige week splitsen, vandaag met 17 leden op pad. Enige spanning is voelbaar, wat staat ons te wachten ?, wie heeft vandaag de goede benen ? en belangrijk, “Wie niet ?” De eerste hobbel die we nemen is ons aller Rijsserberg, Via Goor naar de Herikerberg. De klimmetjes bij Markelo en na ruim 40 km draaien we vanuit Holten de Toeristenweg op, de eerste keer vandaag. De toerleider roept dat de klim “vrij” is en moeten wachten onderaan de Motieweg.
[tooltip title=”Hoe komt deze weg aan zijn naam ?”] De naam is te danken aan een eigenwijze burgemeester, baron Van der Borch (1908-1944). Stijfkoppig als hij was moest en zou Holtens steilste weg verhard worden. De burgemeester handelde op eigen houtje zonder de gemeenteraad er bij te betrekken. Hierdoor ontstond een conflict met de gemeenteraad, die een motie van afkeuring indiende. Dit kwam in die dagen niet zo vaak voor. Vandaar de naam van deze weg: Motieweg! [/tooltip]Evengoed, Willy wil ook wat punten verzamelen en demarreert uit het peloton. We vragen Raymond het gat dicht te rijden, maar die antwoord dat dit tegen het familiebelang is.
We denderen door richting de koffiestop in Luttenberg. Bij het afrekenen blijkt de ober het hoofdrekenen duidelijk niet te hebben geleerd van de aanwezige meester Janssen. Hij wil Anton 18,50 laten betalen voor 4 koffie en een appelpuntje. Zelfs na narekenen komt hij op het zelfde bedrag. Pas als we hem vragen wat koffie kost en een appelpuntje, komt hij toch op 4 x 2 euro plus 2,50 voor het appelpuntje: totale schade 10,50.
Op naar de Lemelerberg, tempo omhoog, wegsprintende sterke benen, het verhaal is inmiddels duidelijk. Iedereen vermaakt zich prima, sommigen verschuilen zich, alle kaarten op “de Holterberg”.
Op de top van de Sanatoriumlaan is Dik Bos het helemaal zat, rijdt de berm in en gaat even naast de fiets liggen. Kosten: een stukje huid en een beschadigde remhendel.
Volgens Ronnie nemen we de klim naar het Avonturenpark niet, want sommigen hebben wat minder goede benen….. de slijtage is begonnen.
Na de Nijverdalseberg, tjonge wat stinkt het “krengenfabriek”, rechtsaf om af te rekenen bij de OAD. Met niet te grote verschillen wachten we op elkaar en zonder enige discussie wordt besloten om als toetje een ijsje te nemen in de mooi opgeknapte dorpskern van Holten (met als strik een mooie rondweg), Waar doen ze het van….???
Goed gemutst zonder het elkaar verder moeilijk te maken (Strava rijden heeft geen zin, want de wind staat op kop), rijden we naar huis.
Ronnie, bedankt voor het mooie klimrondje.
Op het kassabonnetje van de OAD is 31 augustus terug te vinden.
Geef een reactie