Van: Erik Dommerholt.

Vanochtend om 7,15 uur keek ik uit het raam, natuurlijk vol goede verwachting. De vorst leek verdwenen te zijn. De weg was nat en het motregende. Toch maar gewoon de kleren aangetrokken, het zal vast wel weer beter worden het weer. Een lekker ontbijt met een heerlijke kop thee, afgelopen winter gehoord van een wijs man, dat een kop thee goed is tegen de kramp. Aangezien ik bijna nooit kramp heb, zal dit inderdaad vast aan de kop thee in de morgen liggen, nooit geweten. Op weg naar Gerwin, deze had op buienradar gekeken, de hele morgen motregen, een negatief advies dus om te fietsen. Negatief nieuws, is bijna altijd weer te vertalen in positief nieuws. Het positieve dan maar, buienrader heeft het ook wel eens mis. Dus positief op weg naar de tunnel om daar te wachten op alle mensen die van de sporthal kwamen. Uiteindelijk 10 minuten later, hadden we samen met alle mensen van de sporthal erbij een groep van 6 personen. Lekker met de wind in de rug richting de camping, waar de start was. We werden vrolijk opgewacht door de mensen van CC75. De muziek speelde echter toch vrolijker, dan sommige mensen daar keken. Na de inschrijving nog even gewacht, maar weinig meer blauw geel gezien. Gerrit Pluimers vertegenwoordigde heel de stad Enter. Samen gingen we op weg, onder leiding van Erik Dommerholt. Niet die met dure knie, maar die andere, met een tablet op het stuur. De paden waren zeer sappig en glibberig. Soms tot aan de trapas door de blubber. Gerrit Brinkman, fietste meer dwars dan soms recht vooruit. Maar ondanks alles kwamen we snel vooruit. De oranje lintjes waren soms even niet zichtbaar, maar uiteindelijk waren ze goed te volgen. Na een km of 15 kwamen we bij het diepe gat achter de Canadese begraafplaats.

Filmpje (wel even de laptop een slag draaien….)

Door deze diepe kuil naar beneden en naar boven, iets opzij naar beneden en dan heeeel stijl weer naar boven. Dit lukte ons geen van allen om fietsend boven te komen. Omar ging een nieuwe kans wagen. Erik schroefde zijn tablet van de fiets, om deze aktie te gaan filmen. Net op tijd want Omar kwam er al aan. Het lukt bijna, tja op het laatste stuk aardig rul zand. Na twee kilometer verder de eerste stop. Heerlijke bouillon en krentenbollen. Even later kwam Haddon aanfietsen, met zijn vrienden, hij lachte wat zuur. Zijn maatjes hadden waarschijnlijk goed doorgefietst. Hij verlangde nu echt al naar het wegseizoen. Om het bos met al zijn blubberwegen in te ruilen voor een prachtig stukje asfalt. Tenzij hij zelf toerleider is, want dan fietst hij het meeste over klinkers. Zijn mountainbike blijft dan eenzaam achter aan de spijker in de schuur. Na deze korte stop, stond Brinkman al weer klaar in de pedalen te wachten op ons. Mooie stukken in de Holterberg, waar we eerder ook fietsen reden we nu.

De lange klim op de heide, nu naar beneden en dan bij de 10% helling de lange klim naar boven. Omar liet ons het tempo van een echte P1 rijder zien. Op veilige afstand volgden we hem in deze klim. Zijn echte P1 vrienden miste hij echt in deze klim en verder natuurlijk ook. Tot op heden klopte buienrader met zijn voorspelling nog steeds. Prachtige stukken over de heide, waar we normaal niet mogen komen werden nu gefietst. Gezien de weersomstandigheden besloten we samen om de korte tocht te fietsen. De borden, die ons waarschuwde voor “pas op voor bosbrand en opwaaiend stof” waren geen belemmering deze morgen. Bij de camping aangekomen, even het stof van de fiets gespoten en daarna gezellig even wat samen gedronken en gegeten. Net weggefietst bij de camping, nog even een bandje wisselen en dan op weg naar huis. Buienradar had het deze morgen toch goed voorspeld. Maar om positief te eindigen, we hebben heerlijk gefietst deze morgen, punten verdiend en zijn allemaal weer met een schone fiets  thuisgekomen.