Van Koos den Boer
Hoewel ik me afgemeld heb voor Tecklenburg (ik heb wel wat gemist, las ik net), omdat ik niet helemaal in orde was, ben ik zaterdagmorgen toch maar naar de sporthal gegaan om een tochtje te fietsen. Het bloed kruipt toch waar het niet gaan kan.
Met 6 man op stap. Herman had uitgelegd wat ‘tie van plan was: via Wierden naar Nijverdal en dan Holterberg, Toontje en weer de Holterberg of zoiets in die trant.
Nou dat liep wat anders. Na een vervelend modderig en zwaar weggetje kwamen we op het asfalt terecht. Bennie schakelt op en daarna een hoop gekraak. Ketting schakel gebroken, derailleur steun afgebroken. Daar stond die dan. Alle gereedschapstasjes open (er wordt toch heel veel meegenomen blijkt) en sleutelen. De derailleur is hier niet te repareren, dus kijken of de ketting hersteld kan worden, zodat Bernie toch naar huis kan fietsen. Helaas, de ketting bleek te kort. Dus wat nu. Maar ja, aangezien het motto is: samen uit, samen thuis, konden we hem niet laten staan. Bennie op de fiets en twee aan twee duwen naar Enter. Tegen de wind in, maar Bernie beloofde ons koffie als beloning. Nu dat motiveerde wel, al moest nog blijken hoe die koffie wel smaakte.
Nu dat was prima in orde. Toontje kan er nog wat van leren! Dus vonden we toch op een vrij aparte manier een nieuw koffieadres!
Na de koffie vond Bernie een mountainbike in de schuur en konden we verder. De route liep om Enter heen, richting Herikenberg , waar we langs de crossbaan fietsten. Via Elsen en Monkeyhill kwamen we weer in het Rijssenseveld terecht.
Een mooie alternatieve en weer bijzondere tocht. Na 50 km zette ik de fiets weer op zijn plaats.
Geef een reactie