• Van: Henk Kastenberg
  • Toerleider: Herman Baan
  • Aantal leden: 16

 

Vakantie voorbij.


Het is altijd weer afwachten wie er na de vakantieperiode bij tegel T3 staat. Natuurlijk zijn er nog een aantal van ons op pad. Maar gelukkig verschenen er 16 mannen bij de sporthal om onder leiding van toerleider Herman Baan het noordoosten van onze provincie op te zoeken.

De wind zat deze morgen in de noordwesthoek en blies ons regelmatig stevig in het gezicht. We begonnen door in onze vertrouwde omgeving Notter te bezoeken. We staken de N35 over en fietsten in mooi tempo richting het Westerveen. Op het fietspad nam Jan ter Berge ( Jan van ’n Bos) de kop. Als een echte mijnenveger fietste hij samen Jan oet Goor ruim honderd meter voor ons smaldeel uit. Er kon niet geprofiteerd worden van zijn windvang maar wel van zijn scherpe blik die voorkwam dat er een van ons lek reed. De mijnenveger ten Berge liep zelf averij op door een km later lek aan de kant te staan. Drie oorlogsbodems gooiden hun ankers uit op een bank bij de Piksen. Wie dacht dat we hier zouden bunkeren of munitie innemen had het mis. De militaire opslagplaatsen worden al enige tijd gebruikt om kaas op te slaan.

Ons smaldeel vervolgde haar weg naar Daarle en verder zonder enige camouflage naar Den Ham. T3 was daardoor goed herkenbaar op weg naar het Junne. De stuw in de Vecht werd zonder problemen op de radarschermen achter ons gelaten. In Stegeren ging het naar links. Enkele onderdelen van ons smaldeel dachten dat we zouden aanleggen bij de vier sneetjes, een cafe aan de Coevordenseweg. Onze schout bij nacht besloot om ons te leiden door een smalle corridor om de reeds genoemde weg over te steken en koers te nemen richting Hardenberg. Als echte duikboten doken we onder de N36 door. Enkele kilometers later staken we de N34 over en voer ons smaldeel in kiellinie op een prachtig fietspad door de Oldemeier. Bij Diffelen kwamen we weer in een bekende wereld. Het ging nu opnieuw naar de Vecht en na de oversteek links het fietspad op naar Oud Marienberg.

We wierpen de ankers uit voor de koffie bij een daarvoor ingerichte boerderij. Een van onze bioschepen, die deze zomer lid geworden is, werd door de commandant vertroeteld. Hij waande zich in de tropen toen hij door Herman persoonlijk in een hangmat met veel tederheid geschommeld werd. Gerrit van de Messe wist niet wat hem overkwam. Na de pauze langs de rand van Marienberg, een stukje langs het kanaal Almelo- de Haandrik, en op weg naar Sibculo. De wind woei meestal schuin van achteren en dat was een meevaller. De Tachtigbunderweg bleek ons  over een kale vlakte te laten kijken. Bij Daarlerveen steken we opnieuw het kanaal over en volgde haar tot Vriezenveen. In een goed tempo en met gevoel voor teruggekeerde verlofgangers keerde het smaldeel zonder verliezen via Wierden in de thuishaven. Met dank aan Herman voor de mooie rit.