Van: Henk Kastenberg


Heel mooi dat deze morgen 13 mannen en 1 vrouw klaar staan om onder leiding van Herman Baan de IJsseltocht aan te pakken. Het is voor T3 de eerste 80+-er van dit seizoen. We konden bij de sporthal al uitrekenen, dat een straffe tegenwind ons op het eerste gedeelte van de rit in het gezicht zou blazen. Dat bleek inderdaad het geval te zijn. We reden de klassieke route via de Poppe richting tv toren en staken de Schipbeek over bij de Rouwdaalterbrug. In ons midden fietste een Johan mee die anoniem wenst te blijven. Het schijnt dat Wim Spekhorst zijn verrichtingen via onze website regelmatig volgt. Deze Johan fietste de hele eerste helft van de route pal achter Gerrit Troost. Iedereen kent het spreekwoord:”Lange Troosten vangen veel wind.” En Johan profiteerde maximaal van het luchtledige dat achter Gerrit ontstond. In mijn ogen zweefde hij achter hem aan. Boze tongen in onze groep fluisterden dat dit zweven het gevolg was van de bacardi de vorige avond door hem genoten. Intussen  waren we de Viersprong voorbij gereden en bevonden we ons in de buurt van het landgoed Vervolde. We zagen niet alleen mooie klassieke oude dikke eiken, ook een handwijzer verwees ons naar de dikste boom in het landgoed. We passeerden de boerderij met de naam Vennekotte. Hier woont onze plaatsgenoot Ria Markvoort zuster van ons lid Luuk. Zij probeert mensen duidelijk te maken, wat duurzaamheid betekent, en hoe je dat thuis in de praktijk kunt brengen. We fietsten om Laren heen naar het Twentekanaal. We bleven langs het kanaal rijden tot Eefde. Wim van de Noort fotografeerde de schepen in het kanaal en zocht impressies van het lentelandschap op. Ons peloton brak hierdoor in twee stukken. We passeerden de sluizen en Herman had ons reeds beloofd om enkele honderden meters te gaan veldrijden. Dat maakte hij langs het kanaal en tussen sluis en bruggen waar. Zutphen wachtte op ons. Van de mensen op de leugenbankjes vernamen we, dat we niet de eerste groep van de geelblauwe brigade waren die hier de IJssel overstaken. Aan de overkant van de rivier bij Hoven werden weer foto’s gemaakt. We waren op het keerpunt want de wind kregen we voor de eerste keer schuin in de rug. We fietsten prachtig door de uiterwaarden naar Voorst. Opnieuw oude karakteristieke eiken en mooie kastanje bomen die op ontploffen staan. In Voorst dronken we koffie bij het Pannekoekenhuis. Toen we daar wegreden stopten motormuizen uit Hoge Hexel om ook koffie te drinken. Herman had ons goed onder controle en stuurde ons snel weg van de N345 de uiterwaarden in. We kwamen veel wandelaars tegen op de IJsseldijken die evenals wij genoten van de voorjaarszon. Johan uit Enter kwam meer en meer tot leven. Hij wreef zich regelmatig met zichtbaar genoegen over zijn bacardi dijen. Na de Deventer hadden we de wind vol in de rug. In de stad hebben we ons keurig aan de regels gehouden. Maar buiten de bebouwde kom, kende ook T3 geen snelheidsbeperking. Bij enkelen van ons gaf de toeren begrenzer aan dat we iets minder zeil moesten zetten. Het ging in rechte lijn naar Rijssen. Een mooie rit,met dank aan de toerleider. En voor volgende week; met +16 T3-ers moeten we splitsen.