• Van: Rene Lammertink
  • Toerleider: Gerrit Lohuis
  • Aantal leden: 15

Er moest nog een stuk van de 250km GPS route van de Theo de Rooij Classic (zaterdag 6 juni) worden verkend. In de laatste vergadering werd besloten dat we dit als een gewone P2 zaterdagtocht zouden gaan rijden.

Bij de sporthal is ondanks de pinksterzaterdag toch nog redelijk druk. Desondanks kunnen we geheel legaal met 1 P2 groep op pad en kan Wim Jansen zijn route weer in de tas doen en bewaren tot een volgende keer. De route gaat door het Twentse land. Tot voorbij Hertme zijn het overbekende stukken die we al diverse keren hebben gereden dit jaar. We rijden achter het vliegveld langs en dan binnendoor naar de Tankenberg en omgeving. Ondanks dat dit het hoogste punt van Twente is valt deze klim eigenlijk best wel mee. Het is net voor het einde voor Wim Jansen en mij niet helemaal duidelijk of we nu links of rechts moeten. Ik gok verkeerd en moet door het mulle zand draaien en weer zien aan te sluiten.

Tot nu toe was het op een paar spetters na droog, maar hier begint het nu toch te regenen. Het is ook in deze buurt dat we met een lekke band worden geconfronteerd. Ik dacht dat Haddon Voortman de pechvogel was. Onder leiding van Bernd ter Avest hebben de heren toch wel erg lang werk. De rest staat erbij en ziet het tafereel hoofdschuddend aan.
Na de eerste beklimming van de Tankenberg heb ik nu zelf een lekke band. Gerrit Lohuis en ik kijken elkaar aan. Gewapend met een luchtpatroon en jarenlange ervaring zullen we de heren een poepje laten ruiken. De band ligt er in no time op. Nog even de patroon voor de dag en dan kunnen we weer snel verder. Aj, nu blijk ik toch een beginnersfout te hebben begaan. Het ventiel steekt maar enkele millimeters uit mijn hoge FFWD velgen. Vanmorgen toch een bandje uit verkeerde doos gepakt. Wim Jansen brengt uiteindelijk redding, maar we zijn nog langer bezig geweest dan Bernd cs eerder…

Het mag de pret allemaal niet drukken, maar het gaat nu toch steeds harder regenen. Wie een regenjas heeft meegenomen trekt deze nu aan. Voor Agelo overleggen we even wat te doen. Nu linea reacta naar huis of gewoon doorgaan? Het zijn op enkele uitzonderingen na echte bikkels in deze groep, dus met meerderheid van stemmen gaan we door. Kletsnat komen we nu in Nutter bij camping De Bronnen aan.

De koffie moet nog worden gezet, dus we hebben alle tijd om even bij te kletsen. Er is geen circus zonder een clown. De clown is toch wel Bernd ter Avest. De clown heeft praatjes genoeg maar een klein hartje, want deze jongen fietst op P1-niveau, maar durft daar niet mee mee te gaan. Ik nodig hem uit voor het open Enters Kampioenschap op 11 juli as, maar ook dat is niet aan hem besteed. Je zou er toch eens af worden gefietst…
Bernd is zijn regenjas vergeten een probeert van een vuilniszak nu een jasje te maken. Het maakt hem niet uit of de andere dat maar mietjsgedrag vinden. ‘Better een dreug mietje, dan ne nattn bikkel’. We kunnen het er weer mee doen.

Na de koffie is het dan toch droog geworden, maar met de natte kleren en eerst een stukje afdaling bibberen we nu van de kou. Gelukkig is de Hooidijk nu dichtbij. We maken even flink tempo, zodat iedereen in Vasse weer op temperatuur is en de kleren wat droog zijn gewaaid.

Via Geesteren, De Pollen en Daarle komen we nu weer in de vertrouwde omgeving terecht. De heuvels, de regen en het toch flinke tempo hebben toch hun tol geëist. De praatjes worden nu een stuk minder.
In Notter neem ik nu de kortste weg naar Enter en met de wind in de rug is dat goed te doen nu.

Gerrit, het is een prachtige route. Respect voor de fietsers die straks op 6 juni na dit eerste stuk van 125km daarna nog eens 125km moeten fietsen. Dat moeten dan toch wel echte bikkels zijn. Ben benieuwd of iemand uit deze groep dit aan zou durven…

Groeten.

René Lammertink

 

Gelezen: 43