Datum: 07-11-2015
Auteur: Robert Baan
Toerleider(s): anton
Groep: P1
Strava link:
Aantal KM: 59
Aantal leden: 11

Verslag: Vanmorgen lijkt het wel voorjaar, voor wat betreft de temperatuur. De weg is echter nat en de voorspelde regen is niet echt aanlokkelijk, maar fietsen staat niet ter discussie, ik ga. Na Gerwin te hebben opgehaald komen we bij de sporthal.
Langzaam maar zeker komen er meer. Onze toerleider Wim N heeft weer cursus op de universiteit, waarschijnlijk een vervolg op die van vorig jaar. Afijn, dit voor ons te moeilijk is gaan wij dan maar fietsen door de blubber.
Onze 2e toerleider namelijk Gerwin heeft vandaag dus dienst. Na een kort overleg met een half gepensioneerde schoolmeester valt er een besluit namelijk: we gaan samen met de P1 mee. Ze beloven ons trouw dat ze rustig aan doen vandaag en rekening houden met ons. Dus zo gaan we onverwachts met de besten mee!!

Het bos is nat na alle regen glibberen we prachtig door onze “eigen” bossen. Het tempo is goed en de meester houd alles nauwlettend in de gaten. Na de borkeld fietsen we al snel weer richting Toontje. Hier komen we als eerste aan, de stamtafel staat gereed speciaal voor ons dus!!. Langzaam maar zeker komen er meer “zwarte” rijders binnen.
Na het afrekenen, maken we ruimte voor onze clubgenoten.

Na Toontje gaan we de Holterberg in. Meester Anton heeft een mooie route voor ons uitgestippeld. Bij de Motieweg is een mooie steile afdaling deze nemen we dus. Hij is echt stijl vol met wortels en zeer glad, volgens sommigen zijn we te voorzichtig, en moeten we net als Bjorn laag over de wortels vliegen. Vele klimmetjes volgen nu, nu we weer vergunning hebben mogen we ook de heideklim nemen. Hier is het echt mul, sommigen willen dit mulle zand echter van heel dichtbij bekijken. Langzaam maar zeker begint het moeilijker te worden om deze toppers bij te houden. Even later raak ik uit de koers door een diepe plas. Nadat ik weer op de fiets zit probeer ik de achterstand in te lopen, helaas. Even later ben ik ze, kwijt gelukkig hoor ik heel in de verte een bekende ademhaling. Als ik goed luister wordt het geluid duidelijker, ik ga dus de goede kant op. En jawel hoor even verderop staan Bernd en de anderen te wachten, gelukkig maar!!

Afijn, we gaan weer verder, bij de diepe kuil is het druk met TCR rijders na een korte groet gaan we verder, nadat sommigen nog even gespeeld hebben in deze kuil.

Nu gaan we snel richting huis, onze meester geeft nu echt gas en kijkt weinig tot niet meer achterom. Als een trouwe leerling probeer ik bij “mijn” meester te blijven dit lukt net.
Op de paralelweg naar Holten worden nog even de laatste krachten gemeten en zo komen we moe, maar zeker voldaan in Rijssen aan.

Anton, Jan en de rest bedankt voor deze mooie morgen.

Wie weet tot later!!!