Auteur: Joke Knobbe
Toerleider(s): Johan Witten
Groep: T2
Strava link:
Aantal KM: 250
Aantal leden: 12

Verslag: Wil je mee naar Bevergern? Dat is niet aan dovemansoren gezegd. Ik wil wel. Nog even thuis overleggen en  vrij vragen en dan is het een feit. Vrijdag 22 en zaterdag 23 april wordt het. Dick (mijn man) zal de bagage vervoeren en dat is wel zo prettig zo. Hij heeft de Garmin van Dinand en zo kan hij de hele route volgen.
Vrijdag vertrekken we om 9.00 uur vanuit Enter. De weersvoorspellingen zijn niet zo gunstig maar het zal droog blijven. We rijden via Zenderen, Saasveld, om Oldenzaal heen waar we tussen De Lutte en Beuningen ergens de grens over gaan. Het is een pad dwars door een mooi bos waar je alleen de vogels hoort fluiten. Twee palen met aan één kant de Duitse kleuren en aan de andere kant de Nederlandse kleuren en dat was de grens. Het weer valt alleszins mee en ook de wind is geen spelbreker. In Schuttorf is de eerste stop gepland. Hier komt ook Dick ons gezelschap houden en drinken we samen koffie/thee met natuurlijk een herliche Torte. Nadat alles weer is bijgevuld fietsen we verder. Het weer wordt steeds mooier en we hebben dan ook geen last van de wind ook omdat we veel door bosrijke gebieden fietsen. Via Salzbergen en langs Rheine komen we in Horstel  waar de tweede stop is. Hier wordt het een kleine Strammer Max genuttigd en daarna beginnen we aan het laatste stuk. Met de zon erbij is het aangenaam fietsen en we besluiten om in één keer door te fietsen via Ibbenburen en Tecklenburg naar Bevergern om daar een welverdiend drankje te nuttigen.
Dan nog de klim naar het zwembad, ik zag boven gekomen “Swimmbad” staan en dacht, doen ze daar nu zo moeilijk over? Dit is toch niet zo’n steile klim. Nee, Joke kijk maar eens links, Oei, die had ik niet zien aankomen. Dat wordt nog even flink klimmen. Het wordt nog even spannend, waar is Johan Dannenberg gebleven? Wim vd B gaat terug om hem te zoeken en even later kunnen we weer verder naar Bevergern.
Onze fietsen worden gestald in een naastgelegen pand waarvan alleen wij de sleutel in beheer hebben.
Dick staat al te wachten en we worden dan ook hartelijk ontvangen door “oma” ze is inmiddels 85 jaar geworden maar nog erg kwiek. Zij voorziet ons dan deze middag van de nodige drankjes. De sleutels van de kamers worden uitgereikt en kunnen we genieten van een heerlijke douche. We worden om 19.00 uur aan het diner verwacht. Dat was weer ouderwets goed. Je kunt zoveel eten als je wilt, het wordt zo weer aangevuld.
Na het eten natuurlijk het uitbuiken rondje. Het wordt niet zo,n heel groot rondje. Er is niets te beleven in Bevergern en ook niets te zien, en…. het is erg koud geworden met een behoorlijk windje.
Snel terug en dan een lekker kopje koffie of thee. Met de drank komen ook de verhalen los en is het nog lang gezellig.(Alhoewel Hans B. zich zorgen maakt, iedereen vooooooor 12 uur naar bed, dat is nog nooit gebeurd.)Tja, we worden allemaal ouder, en morgen is er weer een dag.
De volgende morgen staat er weer een prima ontbijt op ons te wachten en doet iedereen zich te goed aan de heerlijk verse broodjes. Tegen half tien zijn de tassen weer in de auto geladen en kunnen wij en Dick vertrekken.(Dick rijdt in een keer door naar huis) Het is veel kouder dan gisteren en ook de wind speelt mee. Toch valt het het eerste stuk naar Rheine erg mee het is goed te doen zodat we besluiten om de eerste stop maar in de Lutte te doen. De lucht wordt steeds dreigender en alle kilometers die we voor de regen ut kunnen fietsen zijn meegenomen. Net voor de grens bij Ohne  krijg ik lek, de eerste en laatste op deze tocht. In de Lutte wordt het koffie met appelgebak en voor Johan Krake een lekkere gehaktbal. Iedereen trekt nu de regenjasjes en hesjes aan, niet voor de regen maar voor de koude wind. Ook worden de wolken steeds dreigender en kan er wel eens een buitje vallen, tot nog toe houden we het nog steeds droog. Langs Oldenzaal en Deurningen gaat het richting Hertme, bij Deurningen waaien we bijna door een paar onverwachte windvlagen van een naderende bui van de weg. We zoeken snel een schuilplaatsje maar het blijft bij een paar druppels en we kunnen onze weg weer vervolgen. Via Zenderen en Bornerbroek waar we ook weer een paar druppels voelen worden we netjes afgeleverd in Enter.
Johan, bedankt voor de mooie tocht vooral in Duitsland. We hebben er met zijn allen van genoten.

Gelezen: 162