Auteur: Henk Kastenberg
Toerleider(s): Wim Grooten
Groep: T3
Aantal KM: 80
Aantal leden: 8

Verslag: Met Wim als tourleider, dan kan het bijna niet anders of we gaan Twente in. Ik heb nog een poging gewaagd door te vragen of we het eerste deel tegen de wind in zouden rijden, maar Wim orakelde deze suggestie het putje in. T3 stond met 8 man klaar deze zaterdagmorgen. De revalidatie bij onze groep heeft zijn werk gedaan. We gaan ervan uit dat Jan en Andries bij T2 hun weg weer gevonden hebben. We fietsten Rijssen uit op weg naar Elsen. Het is nog rustig in onze groep. We peddelen met de wind in de rug. Het tempo is prima. We rondden Goor en komen in Diepenheim. Langs Warmelo en vervolgens linksaf de Oude Borculoseweg op.  Daar komen we onder de oude eiken. En dat doet iets met onze tourleider. Zijn Garmin raakt in de war en Wim overkomt een N momentje. Ezels op een boerenhoeve kijken ons als ezels na. Dat is veelzeggend en tegelijkertijd heeft het iets van mystiek. Even later verrast ons Wim met een onderdeel uit de koningsspelen. We gaan allemaal stofhappen. Jan Bakker reed op zijn stalen ros als een ringsteker door het mulle zand. De rest van T3 moest een paar honderd meter te voet. En Wim? Hij begon te orakelen over harde paden en goed te fietsen trajecten. En wij spreken hem natuurlijk niet tegen. We passeerden prachtige watermolens en genoten van het ontluikende groen. Onder onze fietswielen verdween: ons schone en dierbare Twente. We passeerden Sint-Isidorushoeve en Beckum. Maar nog geen koffie. Peter wees ons op een paar reeen en Wim was zo in contact met zijn orakel, dat we opnieuw ons traject even moesten corrigeren. Onder de rook van Hengelo stuurde Wim ons bij een mooie watermolen een pad in. Dit keer goed om te fietsen. Het bracht ons bij de koffie. Een nostalgische plek in een oude boerderij. En hier begon Wim werkelijk te orakelen. Hij sprak over implantaten, maar niemand kon hem volgen. Alleen Bennie begreep hem. Hij heeft in beide benen een nieuwe knie.  Met enige eerbied spraken we vervolgens met Broeder Implantatius(oes). Dat we bij het afrekenen slechts 1 euro per kop koffie met boterkoek moesten betalen, past natuurlijk bij dit oud Germaanse denken. We moesten tegen de wind in terug. Door de bossen viel het mee. We onderhielden een goed tempo. Voor ons langs schoot plotseling een sperwer die een prooi in het vizier had. In het Enterbroek volgden we het nieuwe fietspad langs de Regge. Een schitterend stukje fietsen zo thuis nabij. In de buurt van Enter verliet ons Wim en Bennie. De ban was gebroken we moesten weer trappen, tegen de wind in.
Een mooie rit met dank aan Wim.