• Van: Gardus Dannenberg
  • Route: Posbank
  • Afstand: 140
  • Aantal: 10
  • Strava link

Krampachtig toeren

Zaterdagochtend, ongeveer 8.00u. Het sein om te vertrekken klinkt.
De P1 treuzelde zeker, of is het onze Ronnie die geen geduld had?!
Maar wij gaan nog voor de P1 on route.

Waar heen zouden gaan? Geen idee.
Er werd wat gedramd over de Posbank,we zullen zien.
Zelf maar bij Ron de bestemming lospeuteren. Zo van; ‘Hé Ronnie woer goaj met oons op à?’
‘Posbank zeg è’,: ech woar dus!
Niet iedereen is dol enthousiast, Clement bv. hef um twej uur de kamer vol volk. En daar wil hij ook bij zijn.
Beetje doortrekken dus!

Op de borkeld waaide het niet, maar wat verderop wel dus.
Op de IJselbrug schuren we bijkans tegen de reling.

Onze Ronnie trapt voortdurend op de rem, ‘Rustig aan!’ klinkt na verloop van tijd eigenlijk best vertrouwd..! Dan weet je als koprijder dat de groep nog achter je zit.
En niet met een gat van een vrachtwagen lengte, dus…. Beetje klieren is misschien wel afwisselend. Het houdt je scherp!

De Lange Juffer rolt intussen onder het rubber door, het zijn altijd dezelfde die daar winnen.
Ronnie en ik doen daar dus niet aan mee, iedereen moet een kans krijgen. Rustig trap ik met een been naar boven, doe een plasstop, kijk wat rond, wacht wat op de Tl. Samen gaan we de vooruit gereden racemonsters opzoeken. (Note redactie: de TCR ranglijst op de Lange Juffer, oei een klusje voor de P1 !!)

posbank lange juffer

De koffie is peperduur daar op die molshoop, warempel dezelfde prijs van een drukvulling. Het is maar goed de prijs bij het vertrek te horen, ik kan d’r goed chagrijnig van zijn;-)

We klimmen weer achter het stuur, en nu gaan we op de nog volgende hellinkjes elkaar eens lekker de tent uit vechten.

De terug rit begon zo gaaf, mooie wegen en storm in de rug.
Het gemiddelde moet naar een hoger plan!
Het ‘rustig aan’ klinkt steeds zachter………

Ronnie krijgt acute kramp, hij laat zich achterover in een sloot vallen. Gerrit knijpt in zijn kuiten, echt gemeen. Maar het moet.
We kiezen de kortste weg, maar het komt niet meer goed. Hij gaat gemotoriseerd naar de keet.

Volgende keer beter dachten we zo.

gr. Gardus