Toerleider/auteur: Gerrit Wessels
Hedentendage wordt middels Whatsappgroepjes al gepolst wie zich wel en niet meldt voor de komende TCR toertocht. Zo ook de P2A. Bij de Sporthal staan om 6 minuten voor 8 welgeteld 5 leden. Welgeteld 4 minuten later staan er zeker 40 leden te wachten op wat komen gaat.
Naderhand blijkt dat de P1, P2A, P2B, T1 en T2 als groep zijn vertrokken, de vakantie is nog niet ten einde, maar de meesten lijken al weer op de thuisbasis te zijn gearriveerd. (en passant, het is indrukwekkend om te zien hoe de leden zich via Strava door Europa heen worstelen op de fiets, links en rechts mooie foto’s makend). Wellicht ook de reden dat nu inmiddels 100 leden lid zijn van de TCR Stravagroep. Er wordt wat “gekudood”, met links en rechts nog wat rake reacties. Schiet mij nu te binnen dat Bernd ter Avest gisteren LBL heeft gefietst, even kijken hoe hij deze martelgang heeft doorstaan. Even geduld……
Ah, zijn we weer: de Strava Link van Bernd (Geert Dannenberg zie je dan ook). Knap gefietst, 240 km lang zwoegen, klimmen en dalen door de Ardennen. Ook maar even kijken hoe Bernd en Geert het op La Redoute hebben gedaan.
Zo, Geert in 6.37 minuten al boven (1,5 km gemiddeld 10%). Dat is bovengemiddeld sterk. Zelfs nog sneller dan topper Roelof Janssen !! Bernd heeft hier maar heel even het achterwiel van Geert gezien, maar toch een PR in 9.27 minuten. Zie TCR lijstje.
Al met al hulde voor deze onderneming. Hoe mooi zou het zijn als we bij TCR het enthousiastme weer terug zouden krijgen om met een veel grotere groep voor LBL te trainen en af te reizen. Wellicht dat het bestuur e.e.a. kan enthousiastmeren.
Na dit uitstapje verder met de P2A. Ergens in het voorjaar had ik een nog een mooie (zeg maar, hele mooie) GPS-track overgehouden aan een toertocht met de P1 onder leiding van Geert Averink. Gedurende die tocht verbaasde ik me over de fantastische omgeving in de buurt van Staphorst, zelfs een heus bos met klinkers, meertjes en heide trokken aan ons voorbij. Wel jammer dat de P1 zo gauw ze klinkers zien allemachtig veel gas gaan geven, rare gewoonte, zal wel bij de groepscultuur horen. Maar ook dit terzijde. Ook gisteren regelmatig de opmerking van “zo, mooie route, hier komen we niet vaak”. Daarmee suggererend dat ze er vast wel eens zijn geweest, hoewel dat dus pertinent onwaar is. Om niet alle lof te krijgen toegewuifd, moet ik reageren dat ik de GPS-track heb “gejat” van Geert Averink, maar zoals de duitsers zeggen: “Besser gestholen dan selbst gemacht” Nieuweling Bert (achternaam weet ik zo even niet), komt er achter dat de Lemelerberg net iets langer is, dan gedacht, de groep laat hem op kop lekker opbranden om 100m voor de top hem laf in te halen. Dat doet Bertje geen 2e keer meer. Na wat km’s gemaakt te hebben, waarbij Wim Jansen zijn goede benen graag mag etaleren, hoe anders is dit in het vroege voorjaar…. komen we bij het chauffeurscafe bij de Lichtmis. Niet iedereen drinkt tegenwoordig nog koffie, een aantal neemt standaard chocolade melk. Deze keer geserveerd in grote doorzichtige glazen en totaal wit van kleur, grapjas Willy merkt op, dat dit waarschijnlijk chocolade melk is gemaakt van witte chocolade. Eenmaal de glazen voor de snuffert, zien we een bruine bal (ter grootte van een golfballetje) drijven, na een aantal omwentelingen met de ijzeren roerstaaf onstaat een prachtige, maar vooral smakelijke bruin gekleurd chocolademelk. Het bijgeleverde koekje heeft ook nog eens chocoladesnippers, wat wil een choco liefhebber nog meer ? Na het traditionele geouwehoer om niks, en de nog traditonelere mop van Willy (deze keer over een Mechelse herder) trappen we de carbonnetjes weer aan en zoeken het huisadres op. De wind nu lekker in de rug en het tempo dat voor de pauze nog regelmatig gedrukt moest worden, wordt het los gelaten en al brandend komen we bij Luttenberg aan. In de afdaling kunnen we ter nauwernood de P1 ontwijken, waarbij een aantal P1’ers verontwaardigd iets naar ons roepen alsof zij de enige zijn die niet rechts hoeven te houden. We vermoeden al dat we nog niet verlost zijn van de P1, en ja hoor op weg naar Hellendoorn zien we ze ver achter ons in dezelfde rijrichting. De P2 kent een aantal ervaren krachten en we dringen de P1 dan ook de kop op richting Noetsele, Anton probeert nog quasi boos ons te manen om mee te draaien, maar hoezo ?? Uiteraard draaien we als 1 groep de Holterberg in en de messen worden direct geslepen. Een P2 lid zet de sokken er in en de P1 (lees Gerwin Voortman) moet veel krachten verspillen om de P2-vluchter terug te halen. De rest van de P1 laat Gerwin ook naar “de klimmetjes” het kopwerk doen, zodat deze arme jongen volledig opgebrand wordt gepasseerd en achtergelaten door Roelof en Geert Averink. De P2 probeert Gerwin nog wel terug te brengen, maar helaas dat is niet gelukt. De P2 dendert dan ook door, de rest van de P1 achterlatend. Het was een prachtige fietsdag, waarbij we veel hebben gelachen en ook nog eens flink door hebben gefietst met dank aan de P1, zijn echt wel hele toffe gasten en alleen tactisch nog niet volgroeid…..
Geef een reactie