Auteur: Annelies Voortman
Toerleider(s): Herman Baan en Johan Schreurs
Strava link
Aantal KM: 110
Aantal leden: 32
Verslag: Zaterdag. Weekend. Uitslapen. Voor veel mensen is uitslapen niet kwart voor zeven de wekker. Voor mensen die de hele week rond half zes uit bed gaan, wel. Vandaar.
Tegen kwart voor acht zit ik op de fiets om eerst Gerwin en Robert op te halen. Daarna fietsen we met z’n drieën naar de sporthal.
De T5 is weer goed vertegenwoordigd, 32 man vandaag. En daarvan bestaat bijna één vijfde deel uit vrouwen! We gaan op weg onder de leiding van Herman. Er staat een rondje Gramsbergen van 90 km op het schema. Dat komt goed uit met de wind, eerst tegen, en na de pauze wind mee. We fietsen in de richting van Hoge Hexel, vlak daarna is bijna iedereen de weg kwijt. Herman gelukkig niet, hij leidt ons over prachtige wegen via Daarle richting- Den Ham. Sommigen hebben nog een beetje last van hun ochtendhumeur, ze vinden dat het hard waait, het is koud, het is vlak en de wegen zijn recht. En dat laten ze ook horen. Waait wel weer over, na ongeveer een uur kunnen ook deze mensen genieten.
Plotseling wordt er achter ons ‘lek’ geschreeuwd, iemand blijkt wat spaken niet helemaal (recht) in het wiel te hebben. Medefietsers opperen dat dit door te goedkoop materiaal komt. Goedkoop materiaal of niet, na vijf minuten kunnen we weer verder. We komen bij de N36, ik hoor allerlei verhalen over ‘Dodenweg’ , ‘veel ongelukken’ en ‘gevaarlijk.’ Klinkt eh.. gevaarlijk. Volgens Jans moet degene met bijna-loszittende-spaken hier extra uitkijken, want: “anders zitten er wel meer dan vier spaken los.” Goed, als iedereen veilig overgekomen is, vervolgen we de route weer. We komen door Hoogenweg, waar een motor evenement is. Hier worden we bij een oversteek netjes geholpen door een verkeersregelaar.
Ongeveer 10 km voor het koffie adres fietsen we op een fietspad aan de linkerkant van de weg, als het fietspad er ‘ineens’ mee op houd en we moeten oversteken om op de weg te gaan fietsen. Er wordt ‘hoooo’ geroepen, de één remt flink, de ander schiet de berm in, weer een ander hoort er allemaal niks van en wil nietsvermoedend verder fietsen, tot hij niet verder kan.. Samen met Joke, die voor me reed, rij ik de berm in, en elkaar als steuntje gebruikend komen we (staand!) tot stilstand. Drie medefietsers komen helaas liggend tot stilstand. Hans P. en nog iemand (die stond zo snel dat ik niet kon zien wie het was) komen al snel weer overeind, Eddie heeft er iets meer moeite mee. Gelukkig, na even bijkomen, wat prutsen aan de fietsen en wat pleisters plakken, kunnen we met z’n allen weer verder. Doordat iemand tegen mijn achterwiel aankwam, zijn er wat spaken krom gegaan, waarop Hans mij attendeerde. Thuis ontdekte ik dat de rem aanliep..
We drinken een snelle kop koffie in Gramsbergen, er zijn mensen die op tijd thuis willen zijn. Via een klein stukje Duitsland komen we weer aardig in de richting van Vriezenveen. Sommigen (ik zal eerlijk zijn, ik ook) hebben het nu wel gehad met de wind, gelukkig hebben we hem terug meer mee dan tegen. En hebben we sociale mensen in onze groep die af en toe en duwtje uitdelen.
Plotseling hoor ik een noodkreet dat de tweede groep weg is. Even wachten dan maar. En ja hoor, aan de overkant van een weiland van zo’n 2 km, zien we een gele slinger verschijnen. Wij springen ook weer op de fiets, en gescheiden door grassprietjes fietsen we dezelfde richting uit. Aan het einde van het weiland doen ze hun best om weer achter ons te fietsen. Op hetzelfde moment schiet bij Han de kramp in zijn benen, stijgt iedereen af, en geven we daarbij de gelegenheid aan Han om even te herstellen, en aan de tweede groep om weer achter ons te komen. Vanuit Wierden fietsen we in een rechte streep naar Rijssen, en rond kwart voor één ben ik weer thuis, met 110 km op de teller.
Het was een mooie, zonnige tocht. Herman, bedankt voor de mooie route, en andere medefietsers, bedankt voor de gezelligheid.
Allen een goed weekend toegewenst!
[/one_whole]
Geef een reactie