Auteur: Scr. Ibent
Toerleider(s): Gerard Huzen en Henk van Pijkeren
Aantal KM: 110
Aantal leden: 20
Verslag: Een unieke zaterdag.
Splitsen.
Het woord splitsen heeft volgens Van Dale maar liefst 15 verschillende betekenissen. Wij, simpele fietsers gebruiken eigenlijk maar twee aan elkaar verbonden betekenissen namelijk “ze niet samen laten blijven” of “in delen uiteen gaan”. Nu is dat bij TCR niet nieuw. Ooit heeft uw scribent mogen bijdragen aan het veiligheidsplan van de NTFU en daaraan gekoppeld dat van TCR. Een van de (veiligheids)overwegingen was daarbij dat een groep niet meer dan een 15 tot 16 personen zou mogen bevatten. Is de groep groter om dan te gaan splitsen. Zodanig dat het op de openbare weg voor auto’s mogelijk moet zijn bij het inhalen, tussen beide groepen te kunnen invoegen, bij het zien van een tegenligger. Het bestuur van TCR heeft dit als zodanig bekrachtigd en de toerleiders van de diverse groepen houden zich hier keurig aan. Met uitzondering van T4. Hoezo waarom T4 dan niet? Wel, heel simpel, T4 kwam nooit aan een aantal van 15 tot 16 personen. Het bleef steken op 12 à 13. LET Op: tot vandaag 8 april 2017. Maar liefst 20 deelnemers voor de tocht naar Dalfsen onder leiding van Gerard Huzen. Dus moest er voor de allereerste keer bij T4 gesplitst worden. Een unieke zaterdag. Kwam het door een artikeltje van zaterdag 4 maart (de openingstocht) waarin schrijver dezes melding maakte van een wel heel groot verschil tussen T4 en T5?? Kwam het door de toerleider van deze ochtend. Zou kunnen maar er zijn sterke twijfels, zeker omdat er alleen maar populaire toerleiders zijn. Mogelijk hebben andere factoren invloed gehad in de personele bezetting.
Zo zagen we bijvoorbeeld een behoorlijk aangebakken Egbert die recent uit Mallorca was teruggekeerd. Maar ook snel weer vertrekt en de warmte weer opzoekt. Zagen we maar liefst 3 dames in het gezelschap. Er is er één, Jannie, die tot de standaard uitrusting behoort. Maar ook Brigitte voelde zich weer “op peil” en kwam van T5 weer overwaaien. Ja, en dan de derde dame. Een wel zeer jonge dame Maxime genaamd, die samen met pa Robert het aandurfde om zomaar voor de eerste keer mee te rijden. Reden was ondermeer het maken van kilometers omdat het de bedoeling is dat Pa en dochter binnen afzienbare tijd een fietstocht naar Parijs voor ogen hebben. Maxime, petje, in ons geval helm af, voor wat je deze eerste keer hebt laten zien. Dat die Holterberg nog net iets teveel van het goede was na zo’n kleine 100 km. is zeer begrijpelijk. Jij gaat zeker op de fiets Parijs halen. Of je Pa dat lukt!!!!!!!!!!! Volgende week weer van de partij?? Ook in dit geval een unieke zaterdag. Was er nog meer unieks. Ja. De route naar Dalfsen was er een met een hoog gehalte aan fietspaden. Zoveel zelfs dat er een paar keer terug moest worden gereden om er eentje weer op te pakken. Het fietspadgedeelte tussen Vilsteren en Dalfsen was voor ene Mark ook een bekend weerzien. Een paar jaar geleden belande hij daar in een (gelukkig voor hem) droge sloot. Dit keer geen ongelukken. Het koffieadres was het station in Dalfsen. We zijn daar al vaker geweest. Goede koffie maar daar hebben ze zoiets van “als het lekker moet zijn moet het lang duren”. Een eenvoudiger methode om bijvoorbeeld met een koffiekan de kopjes opnieuw te vullen is blijkbaar in Dalfsen nog niet uitgevonden. De terugreis, we konden allemaal met de fiets terug omdat alle fietsen er bij het station nog stonden, ging in een behoorlijk tempo. Richting Holten werd in het peloton de spanning merkbaar: “gaat Gerard door de Holterberg of draaien we er omheen”. Het werd het eerste met als kreet: “ieder zijn eigen tempo en wachten bij de OAD”. Vooral dat wachten bij de OAD was nuttig. Geleerd van vorige week toen er op diverse plekken gewacht werd en enkelingen anderen nooit weer terug hebben gezien. Al met al een unieke zaterdag. Met dank aan Gerard en Henk.
Scr. Ibent.
Geef een reactie