[one_whole boxed=”true”]

Auteur: René Lammertink
Toerleider(s): Jan Henk Morsink
Groep:
Strava link:
Aantal KM: 150
Aantal leden: 16

Verslag: Zaterdagmorgen staan we al vroeg op voor de Theo de Rooij Classic. Ingrid vertrekt al iets na zevenen om zoals gewoonlijk te helpen bij de inschrijvingen. Ik kan het nog even rustig aan doen en vertrek ruim een half uur later naar Reggesteyn. Op de rotonde voor Reggesteyn doemt een vertrouwd beeld op als ik alle vlaggen, pijlen en verkeersregelaars zie staan. Toch even wennen na tot nu toe nog elke versie als lid van de organisatie te hebben meegemaakt.

Bij de inschrijvingen is het al druk, maar het loopt allemaal vlotjes. We maken hier en daar nog even een praatje, maar langzamerhand zoeken we onze fiets in de bewaakte stalling weer op. Buiten de stalling verzamelen zich diverse TCR leden, maar het zijn er nog niet veel. T1 heeft veel mensen in de organisatie en er lijken ook veel mensen voor de MTB te gaan. Uiteindelijk gaan we met een gecombineerde groep T1-T4 op pad, maar op de Witmoesdijk moeten we nu toch gaan splitsen en splitsen T1 en T2 zich af onder leiding van Jan Henk Morsink.

Ondanks de verwachtingen is het prima fietsweer. Lekkere temperatuur, niet te warm, en weinig wind. Het is te merken want het tempo zit er meteen goed in. We passeren een aantal andere TCR groepen, maar worden ook ingehaald door een nog(!) snellere groep ‘vrijbuiters’ met een aantal bekenden. Zo’n groep voor ons werkt als een magneet en het eind van het liedje is dat we ons aansluiten en er mooi achter blijven fietsen. Bordje van een ander leegeten….Het levert toch enige verwarring op. We spreken af dat we tot aan de pauze zo doorfietsen, maar dan toch met onze eigen groep verder rijden. Dit tempo is voor ons niet over de hele afstand vol te houden…
Bij Reimink in Lemelerveld is de eerste pauze. Twee bonnen voor twee koppen koffie en een krentenbol. Niet verkeerd, en we zitten lekker buiten in de zon.

We gaan nu op weer op pad met onze eigen groep. Jan Henk neemt nu weer de leiding. We draaien lekker door en met nu een iets rustiger tempo. Maar na enige tijd merk ik dat er nog een groep achter zit die niet meedraait. Ik kijk om en zie toch wel heel bekende gezichten. Het zal toch niet waar zijn….
Voor de Hellendoornse Berg snellen ons een drietal mensen oorspronkelijke ‘vrijbuiters’ voorbij voor blijkbaar een tijdritje door de Holterberg. We schudden ons hoofd…Anderen blijven rustig bij ons in de groep en draaien keurig mee. Zo, de rust en de organisatie in de groep is er weer en we rijden met een strak tempo door de Holterberg.

Bij Aveco De Bondt hebben we nu de tweede pauze en kunnen we weer een beetje bij de positieven komen. De organisatie is weer perfect, er is genoeg drinken, reepjes, bananen etc.
We maken voor we vertrekken nog even een praatje met Bart Scholten. Gelukkig gaat het weer goed met hem en is hier wandelend naartoe gekomen. De fiets moet hij nog even laten staan.

Op naar de laatste etappe. De heuvels hebben we nu voorlopig wel even gehad en blijven in een strak tempo doordraaien met nu ook enkele gastrenners. We vragen ze vriendelijk ook mee te draaien en dat doen ze na enige instructiewerk door Jan Henk dan ook keurig. Het valt wel op dat ons caroussel systeem nog lang geen gemeengoed is onder toerfietsers.

Het venijn zit zoals altijd in de staart. De heuvelen rond Markelo en Rijssen stellen normaal niet veel voor, maar nu kunnen we de benen  toch goed voelen met de langere afstand en het hogere tempo dan normaal. We volbrengen het echter allemaal keurig tot de finish in Rijssen.

Bij Reggesteyn is het al druk en gezellig met de muziek van radio 350. De hamburger gaat er goed in en ook de Radlers raken nauwelijks de maag. We kletsen nog even en dan naar huis. Bij de fietsenstalling moet ik nu toch echt even mijn bonnetje laten zien… Het is even wennen.

Verstuurd: 05-06-2017 20:45

 

[/one_whole]
Gelezen: 156