Auteur: Edwin Seppenwoolde (Sepp)
Toerleider(s): Sepp en Marc Derksen
Groep: T1
Strava link: https://www.strava.com/activities/1481811592
Aantal KM: 230
Aantal leden: 2

Verslag: The Skoda challenge 2018

Vandaag de aftrap voor de triple, die begon met de Ronde van Vlaanderen, met een afstand van ruim 230 km over het parcours wat morgen de profs voorgeschoteld krijgen. Vrijdag rond het middaguur vertrekken we richting Antwerpen we slapen daar bij Robert ( broer van) beter bekend als “dokter  Fuentes” na een gezellig samenzijn, pastamaaltijd en een speciaal kuurtje op tied t’ nös in. Na een nacht met de nodige perikelen en kraaiende hanen, om 05:30 uit bed. Na een lekker relaxed ontbijt steken we ons in het gevechtstenue. Het is 06:30 als we ons richting de start begeven.

07:00  een mensen massa staat al klaar om te starten. Wij halen gauw ons startnummer op en sluiten ons  aan. 07:20 rijden we over de start mat. Na wat keren en draaien staan we ineens in de file. We staan warempel voor de Waasland tunnel. Daar waar normaal auto’s met 120 km/h door heen razen zetten maffe Belgen gewoon de weg af en mogen wij als wielertoerist over de snelweg door de tunnel. Eenmaal de tunnel uit ging bij sommigen al flink het gas erop. Zelf stonden we zeker niet stil maar we werden soms gepasseerd, geloof niet dat die dezelfde dokter als wij hebben.  Maar goed na een km of 10 zitten we in een mooie groep, de eerste stop is dan ook gauw bereikt. Snel sportdrank tanken ,zoete zooi aannemen, urineren en gaan. Op naar de kasseistroken en hellingen. Vlak voor de 2e stop na ruim 90km begint de ronde dan echt. De lippenhovestraat komt eraan. Kijken hoe dat gaat, het is even wennen maar het is al gauw gesneden koek.
Maar toch aan het einde van de strook was er toch een klein technisch probleem bij Marc. Maar Dat werd bij de volgende stop verholpen. Moesten wel lang wachten, ongelooflijk hoeveel mensen er nog fietsen die nog “ ginne baand könt plak’n. Knooierts. Het probleem was snel verholpen toen we eenmaal aan de beurt waren.

Nu kan het feest beginnen hiervoor gingen we hier naar toe. De enne helling na de ander volgt zich op. Sommigen zijn goed te doen. Sommigen zoals de koppenberg is een crime. Het was daar te druk om naar boven te fietsen dan maar lopen. Maar op wieler schoenen is dat niet evident. Maar we geraken wel boven. Gauw de fiets weer op richting de finale. De “ oude kwarremont “ en de paterberg liggen te wachten om met ons de strijd aan te gaan. 1 ding kan ik oe zeg’n. Ze hebt ut neet van oons kön’n win’n. Nu rest ons nog 10 km. Een stroomschokje in beide hamstrings verraad dat ik me vandaag best heb gehad . Toch bleef het bij die ene waarschuwing. De laatste 7km ging het mooi. 2 jongens uit 020 hadden toch meer dan alleen een grote bek. Die konden ook goed tempo rijden. Met snelheden kort aan de 50km/h was de finish in Oudenaarde snel bereikt. Na 8:12 op de fiets te hebben gezeten de koppenberg op gelopen. Halen we onze dik verdiende medaille op.

Snel terug naar Antwerpen. We hebben de afspraak gemaakt dat Fuentes ons weer op haalt. En wie stond daar bij de finish ( weliswaar achter een boom) juist onze dokter. Snel naar zijn huis. Douchen een Westmalle triple, Vlaamse frieten met zuurvlees. Dokter Fuentes heeft ons nog wel herstelspulletjes mee gegeven. Want volgende week staan we aan de start voor de “ hel van het noorden” Parijs-Roubaix.