Joke op pad met haar herem (mannelijke versie van harem).

Een oproepje op de app: Wie gaat er woensdag mee naar Nordhorn was voor mij de aanleiding om mee te gaan.
De voorspelling van het weer was fantastisch, het zal dik boven de 20 graden uitkomen.
Woensdag om 10.0 uur vertrekken vanaf de sporthal. Dit in verband met de temperatuur die ’s morgens de 10 graden nog lang niet haalt.
Dus relaxed uitslapen, ontbijten en de krant doorlezen.
Op naar de sporthal, en daar staat al een gemeleerd gezelschap te wachten, van T2 tm T6 is aanwezig met 10 man en ik dus als enige vrouw.
We toeren richting Enter naar Zenderen en dan richting de grens. Het is echt prachtig weer, strakblauwe lucht en een lekker zonnetje.
Al roulerend kom ik naast Willy Kienhuis fietsen en vraag; Mocht jij ook mee”?
“Ja” zegt Willy, “alleen als ik een mop vertel dan mocht ik mee, en dat doe ik dan gelijk maar aan jou”.

Kees komt op straat een engel tegen met fietspech, hij helpt de engel en mag een wens doen. Kees denkt even na en zegt: “Ik wil een brug van hier naar New York”.  De engel is verbijsterd en antwoord: “Maar dat is onmogelijk, een brug van hier naar New York, dat gaat echt niet, heb je geen andere wens”. Kees denkt nog eens diep na en zegt: “”Ik wil wel een vrouw die niet zeurt”, De engel schudt haar hoofd en vraagt: “Wil je ook verlichting op die brug ?”

Wim had een “ex” TCR lid om een route gevraagd maar hierop geen respons gekregen. Wij zijn daar niet rouwig om, want Wim heeft een prachtige route uitgezocht, en we zijn zo Duitsland binnen gefietst, al hebben sommigen de grens niet eens opgemerkt. Het is heerlijk fietsen op rustige wegen en langs kanalen.
Zo zijn we al fietsend en herinneringen ophalend met Ep aan de eerste keer dat we hier  gefietst hebben met Jan Bouwhuis en veel regenbuien onderweg. Maar nu is het prachtig weer en zijn we bij de Vechtesee aanbeland bij Pub 99
We nestelen ons lekker op het terras in de zon, helaas zijn de strandstoelen allemaal bezet.
We bestellen koffie/thee en willen ook een “Strammermax” (de meesten hadden daar nog nooit van gehoord, het is een uitsmijter) bestellen maar die hebben ze hier niet. We besluiten  de koffie op te drinken en voor de uitsmijter een ander adres op te zoeken.
Weer een mooi stukje Duitsland doorgefietst en we zijn zo weer in Nederland. We belanden uiteindelijk bij Singraven en daar kan een ieder de geliefde uitsmijter of ander broodje bestellen met een drankje erbij. Ook hier zitten we lekker buiten op een mooi terras onder de bomen en het is daar een komen en gaan van fietsers, wandelaars en dagjesmensen.
Helaas komt aan alle goede een eind en moeten we weer op de pedalen om naar huis te komen.
Via Weerselo, Hertme, Zenderen, Bornebroek en Enter waar ik Wim bedank voor de prachtige tocht en de rest voor de gezellige dag en zelf de laatste meters alleen voldaan naar huis fiets.

Joke

 

Gelezen: 159