Altijd leuk, een vakantieverhaal van 2 tourclubbers. Hans Poortman en Geert ter Harmsel zijn met de beide gezinnen naar de Verdon geweest, uiteraard “geet de reesfietse met”, Geert doet verslag
Stoete bie de plaatselijke C1000 in Fraankriek.
Dit joar vuur het eerst sinds lange tied wier vear vot met vakaantie. Hans Poortman ( mie zwoager) hef mie op sleptouw enömn noar Zuut Fraankriek. We bint in de de Verdon ewes. Prachtig mooie omgeeuwing. Vuural volle bultn en vals plat a la Anton Janssen. Met andere woorden gruwelijke volle heugtemeters.
Ons eerste tochtje was richting Riez. Effen de beentjes testen en acclimatiseren. Bie vertrek geliek klimn en doarnoa een stuk vlak. Dezelfde weg terugge. Mooie klim vanuit Riez. Goed te doen. ( ik schat 3 kilometer a 7%) Eenmaal boven snuif je de lavandelgeur op uit de vele lavendelvelden langs de wegen. Ook mie schoonzuster (de vrouwe van Hans) hef de racefietse met. Ze wil ’t probeern. Vie hebt al ezeen dat de eerste twee kilometer steil umheugte is. Hans en ik hebt een ander weggetje in gedachten um te beginn. Echter aw langs het strand fietst wow an eheuln duur de politie ( Nederlaander dent ne moant is oet eleent an Frankriek) Vie mangt dr nit in. Er zit dus niks aanders op dan geleik in de beugels en stief umheugte. Jennita hegget at een oolt peard mear ze dut het wal effen. Gelieke een eersen kilometer a 16% Man wat ne k…… klim. We rijden een stuk langs het meer en genieten van de natuur. Jennita Poortman maakt kennis met het klimwerk op de racefiets. Het gaat haar goed af. Klasse!! Hans en Jennita fietsen samen een stuk richting Aups en ik besluit een stuk aan de overkant van het meer te verkennen.
Wie weet ga ik nog met Hans een keertje helemaal rond.
Opeens komt er een wielrenner voorbij welke beduidt dat ik in zijn wiel moet gaan zitten. Vie komt an de kuier en wat blik hee kump oet de buurte van Marseille en hee steet op de camping in de buurte van Moustiers. Ik vraag hoever Moustiers nog is. Hij geeft aan dat het nog zo’n 20 kilometer. Wat kan’t mie scheln. Ik besluit te volgen en hier en daar kop over te nemen. Het heult wal in da’k ook wier terugge mu via de aandere kaante van het meer en bie Moustiers nog efkes 2 kilomeeter a 16% vuur de wieln kriege. De meesen van uuleuh weet hoe’k kan zweetn. Dat hek edoan. En hoe. Een oalt peerd is dr niks bie. Na 65 zware kilometers back op de camping Municipal in St Croix du Verdon.
Bijna elke dag daarna ga ik op de fiets boodschappen doen bij de plaatselijke C1000. Wat ne crime. Stelt oe vuur: Koolt oet berre (noa ja koolt 20 graden ’s nachts) de korte bokse an de 30×23 dr op en dat geliek 16% umheugte. Man wat ne k….klim. Eenmoal bie de kassa dreuppelt mie het blanke zweet alwier van de plette. De juffrouw achter de kassa vreug mie elke keer of ik een servette wil mear dat menske weet nit dat dat bie mie toch niet helpt. Ik goa leeuwer 10 x in Riessen op de fietse noar de C1000 dan dak 1 keer hier een stokbrood mu haaln.
In de tweede week hebben Hans en ik samen nog een tocht gemaakt rondom het meer met een uitstapje omhoog de Gorges du Verdon in. Prachtige vergezichten. We begonnen onder bij het meer en klommen via Aiguines naar boven. In totaal 20 kilomter klimmen. Hans ging als een speer. Wat wil je als je de Marmotte al in de benen hebt. ’s Morgens gaat het nog met de temperatuur maar na de middag is het wel erg heet. Maar vie mangt niet klaagn. Bij een terrasje koop ik 1,5 liter water om deze zo goed als in eens naar binnen te klokken. Mijn motor is bijna aan de kook. Ik vul de bidons met koud water en we vervolgen onze weg. Na een half uur is ook dit koude water al weer aan de kook. Nog even via Riez en de bekende klim en dan een heerlijk koud pilsje uit de koelkast op de camping. Rond de klok van twee zijn we terug op de camping. We laten ons in de stoel ploffen en pakken een heerlijk koud pilsje.
We hebben 113 zware kilometers achter de trappers.
Geert ter Harmsel
Geef een reactie