Rondje NL – de laatste dag

Nog even terugkomen op gisteravond. Gerrit Pluimers had zijn verslag al gemaakt toen de

“ 1^e mooiste kuitenverkiezing” van de TCR nog moest komen. De 4 dames hebben de hele dag achter de heren aangelopen (Kuut’n Kiek’n) (zonder dat het opviel natuurlijk) om tot een juiste uitslag te komen. Met medewerking van Ep die alle kuiten voor zijn lens moest zien te krijgen. (Ep onze dank daarvoor).Eerst moesten de heren uitzoeken van wie de kuiten waren en dit noteren. Wat een ijdeltuiten hebben we bij de TCR, sommigen wilden wel 3x kijken om zeker te zijn dat hij de juiste naam bij de juiste kuiten had. Al heb ik daar mijn twijfels over of ze naar wel naar de kuiten keken. Ze weten veel beter welke fiets of welke schoenen of zadeltasje iemand heeft. Dan volgt de uitspraak van de dames.(De criteria voor de mooiste kuiten houden we voor ons zelf).De uitslag is alsvolgt: als derde  is geëindigd: Gerrit Scholten, 2^e Gertjan Tijhuis en Gerard Huzen is de 1^e winnaar met de mooiste kuiten van TCR. Ria reikt de prijs aan Gerard uit, het is iets om zijn benen ook zo mooi te houden.We drinken er nog één op, en zoeken dan onze bedden op. Morgen weer naar huis!!

Half acht zijn we weer wakker en maken ons op voor de laatste dag. Eerst volgt een stevig ontbijt en om punctueel 9 uur horen we “nog twee minuten” O, ja,

Gerrit Tijhof zal ons vandaag naar Rijssen leiden. Het is fris deze morgen en er staat een stevige bries maar die hebben we zoals bijna de hele dag in de rug. Eerst over de Maasbrug waar je een fantastisch uitzicht hebt over het landschap. Dan doemt het 1^epontje alweer op. We maken even een praatje met de pontbeheerder tijdens het afrekenen en vertellen hem over de kuitencompetitie. Als hij weg loopt zeg ik: “ Laot hej de boksepiepn mer is omhoge doon.” in de veronderstelling dat hij dat toch niet verstaat. Helaas!!!! Dus wel, hij draait zich om en zegt: Ook dat nog en ik heb nog wel een vriendenprijsje gerekend. Iedereen schiet natuurlijk in de lach om mijn verbouwereerde gezicht.

Verder maar weer. Berend heeft nog een leegloper. deze wordt snel verholpen en verder zonder  problemen komen we in Wageningen waar de 1^e stop is gepland. Helaas krijgen we nog geen contact met de dames. Na wat heen en weer gebel, en vele “Hallo Toos, hoor je mij” van Berend krijgen we de bus weer in het vizier. Ze zoeken een mooi beschut plekje want de wind is nog steeds behoorlijk van kracht en echt warm is het dan niet. Ria en Toos hebben voor ons lekkere koek mee gebracht en de koffie/thee smaakt overheerlijk. Nadat iedereen de zakken weer heeft gevuld met reepjes, bananen en de bidon met water gaan we weer verder. Langzamerhand doemen de eerste klimmetjes op en met aanwijzingen van onze P-rijders gaat het zienderogen beter met het beklimmen van de hellinkjes op  de Posbank. Gerrit T. geeft iedereen de ruimte om deze beklimmingen op eigen tempo te doen. Velen maken daar dankbaar gebruik van en klemmen het stuur eens stevig vast en gaan er vandoor. Ook zijn er die bij Brigitte en mij blijven en ons zo af en toe een handje helpen( heren, nogmaals bedankt)  om in een redelijk tempo omhoog te komen en met de aanwijzingen in mijn achterhoofd gaat het inderdaad veel beter. Als beloning is er dan de afdaling en ook dat gaat geweldig. Je kunt de weg goed overzien en dan durf ik me aardig te laten gaan. (mijn teller geeft (61,9 km/u) aan.

Als iedereen weer bij elkaar is wordt er geteld: en we komen uit op 16 man, wie ontbreekt er???

Gerrit Pluimers (Zweers) die heeft een afslag gemist. Niemand heeft zijn mobiele nummer.

Wat nu? Wim Noteboom, Bart Scholten en Gerrit T .gaan op onderzoek uit, maar waar moet je zoeken.?Een kwartier later heeft Berend, Gerrit aan de lijn. Gerrit heeft Gerrit W. gebeld en het nummer van Berend gevraagd. Gerrit staat boven aan de Posbank. Ep Kamphuis loodst Gerrit naar de plek waar wij staan. Gelukkig, we zijn weer compleet. Onder aan de Zijpenberg? staan Ria en Toos ons alweer op te wachten, nu met brood en gebakken eieren !! heerlijk!!!! En als toetje krijgen we vla en yoghurt. Nu het laatste stuk naar Laren, waar we het thuisfront gaan informeren hoe laat we in Rijssen zijn. Onderweg nog één wegversperring(waar we langs moeten)  en die we moeiteloos nemen met de fiets op de nek. Verder maar weer. In Laren nemen we allemaal nog even een ijsje en dan de laatste km. naar Rijssen. Bij zanglust staan onze achterblijvers ons al vol ongeduld op te wachten. Als iedereen binnen is en voorzien van een drankje bedanken Brigitte en ik de commissie Berend Schreurs, Ep Kamphuis, Wim Noteboom  voor de goede organisatie van dit Rondje Nederland, 2 prachtige locaties waar we hebben overnacht en 4 heerlijke fietsdagen waarop we veel van  Zuid Nederland en Belgie hebben gezien. Ook Gerrit Tijhof  bedanken we die deze laatste dag ons keurig naar Rijssen heeft geleidt. Gelukkig zijn we zonder één incident allemaal weer gezond terug. Dan roepen we Ria  en Toos nog even naar voren en bieden hen namens alle deelnemers een kleine attentie aan. Brigitte en ik pakken voor de laatste keer vandaag ons ros bij de horens en peddelen

de laatste km. terug naar Enter. Thuis gekomen staat mijn teller op 654 km en daarvan had ik er geenéén willen missen.

Dit rondje Nederland was weer een pareltje aan mijn TCR ketting. Ik hoop dat er nog veel zullen volgen.