Het heeft wat voeten in aarde gehad, maar toch met 15 personen begonnen met spinnen op woensdagavond van 1830-1930 uur.

Zoals het er nu uitziet komen we op zelfs op 17 deelnemers. Er zijn nog 3 plaatsen vrij….

De eerste ervaringen:

Om te beginnen, je trapt je helemaal lens….., met de jarenlange ervaring die we allen hebben is wel in te schatten hoe de spieren zich houden en wat wel kan en net niet.

Dit alles onder leiding van Henk-Jan Voortman (gezien de kortademigheid die we voortdurend ondervinden, noemen we hem “HJ”. Hij communiceert met ons via een luidsprekersysteem dat boven de muziek uitkomt, een stem die ik nu nog hoor….het leek zo nu en dan op een militaire training voor recruten, je gaat er vanzelf in mee.

De eerste woensdag werden we opgezweept met moderne muziek, harde synthezizer beats, waarop je het ritme moet zien te vinden. HJ had het voor de tweede keer beter ingeschat en plezierde ons met wat meer vertrouwde akoestische beats uit de jaren 70 en 80. Stampers in een modern jasje. De muzieknummers kennen telkens een rustige fase, die zijn op zich vermoeiend, want dan commandeert  HJ ons van het zadel, we gaan staan en blijven staan tot de bovenbenen het bijna niet meer houden, eenmaal boven op de berg, draaien we de weerstand terug, nemen de racehouding aan en racen we virtueel naar beneden, waar de volgende klim ligt te wachten, het kost wat fantaseren, maar het helpt. Het uur vliegt om, de zweet druppels tikken zacht op de grond en vormen een voldane kring. Nog even stretchen, onder de douche, een bak koffie en lekker naar huis voor nog een bak koffie en een dik verdiende gevulde koek…..