Van: Joke Knobbe
Vrijdagmorgen om negen uur staat in huize het ontbijt klaar voor de AMSTEL GOLD gangers. We gaan een weekend naar het mooie Limburg en Marcel(Tourclub Enter) en ik gaan de Amstel Gold tocht op zaterdag fietsen. Na een voorspoedige reis komen we aan in Valkenburg waar we eerst onze startbewijzen gaan ophalen. Hier worden we beladen met van alles en nog wat, halsdoekjes, fietsbelletje, fietsbladen etc.
Daarna zoeken we ons hotel op en zetten de fietsen in een afgesloten fietsenhok. Eerst maar eens Valkenburg verkennen, het is hier al gezellig druk en de terrassen stromen vol. We genieten dan ook volop van de zon. Tegen drieën moet het gebeuren, we moeten de omgeving verkennen per fiets.
Marcel heeft een mooie route in gedachten en we fietsen ongeveer zo,n 30 km. Het is heerlijk fietsweer en ik krijg al een beetje meer moed voor morgen. “s Avonds gaan we naar boven bij de Cauberg want daar wordt de eerste Amstel Gold Challenge verreden. BNN fietsers en schaatsers (Sjinky Knegt,Michael Boogerd, Eric Breuking, Mark Tuitert, Leontien v. Moorsel, Marianne Timmer, Sauerbrei, ev.a. meten hun krachten met elkaar tegen de Cauberg op. Wouter Olde Heuvel houdt de oosterse eer hoog en wint.
Het is nog lang gezellig in Valkenburg.
De volgende morgen om half acht ontbijten en om half negen vertrek. Bij het vertrek kun je alles wat je maar wilt pakken, eten en drinken. 15.000 fietsliefhebbers om je heen, wat een sfeer geeft dat.
In eerste instantie gaan we met de Enterse tourclubleden op pad. Ook Gerritdina (alias Gerrit)
Pluimers is erbij. Voor mij gaat het gelijk al fout bij de eerste splitsing let ik niet goed op en ik zit op de route van de 100 km. ipv 150. Al heel gauw heb ik in de gaten dat ik niet goed zit en draai om.
Even later zie ik Marcel staan die mij aan het bellen is. Samen gaan we verder en bij de eerste stop zien we de rest van de mensen. Ook een groep geel/blauwen van TCR leden komen we tegen. Snel een foto maken voor de site. Hier worden de bidons en de zakken weer gevuld met repen, koeken, bananen, etc. Op naar de volgende 50 km. De klimmetjes worden nu serieuzer en talrijker. Het mooie weer en de prachtige vergezichten doen de “vervelende” kuitenbijters snel vergeten. Het is een prachtig gezicht als je een klim moet maken en de vele duizenden fietsers naar boven ziet zwoegen. Jong, oud en opvallend veel meisjes en dames doen er mee. Onderweg spreek je heel veel mensen en ze komen uit heel Europa.
Zonder problemen komen we bij de 100 km stop. Ook hier vullen we de bidons en onze zakken weer en gaan snel verder. Het is koud als je te lang stil staat. Even later komen we bij de splitsing van de 125 en 150 km.
We doen toch de 150 en dat is maar goed ook, want onze wederhelften staan onder aan de Keuterberg om ons aan te moedigen. Als we de 125 hadden gekozen waren ze ons misgelopen. Wat een opsteker!!!!
Helaas moet ik door toedoen van een andere fietser na een tiental meters al afstappen. Ik zit vast in de reclameborden. Maar ook lopend is het geweldig om te doen. Je hoort zuchten en steunen aan alle kanten van de fietsers en de aanmoedigingen van het rijen dikke publiek. Wat een happening.
Nu nog alleen de Cauberg en dan nog 7 km. naar de finish. De Cauberg op zich is met al die mensen langs de kant die staan te klappen en te juichen een peulenschil, je wordt gewoon naar boven gedragen door het geweldige publiek. In de tent ontvangt iedere deelnemer een medaille en natuurlijk een blikje Radler.
Wij laten onze benen nog even lekker masseren en dan gaan we op in het feestgedruis. Een prachtige tocht, uitstekend georganiseerd en mede dankzij het mooie weer een happening waar ik nog lang aan terug zal denken. Wij gaan zondagmorgen om half twaalf nog even kijken naar de professionals als die de Cauberg voor de eerste keer gaan beklimmen. Ook dat is een spektakel van jewelste. Dan pakken we alles in en gaan weer richting het toch ook mooie oosten.
Het was in één woord een GEWELDIG weekend.
Joke
Geef een reactie