Wim Dekker gaat voor het eerst dit jaar met de dinsdagavondtraining (correctie woensdagavond) mee, hij vraagt zich na afloop af, was dit T of P, al met al vond Wim het wel “kicken” !!! en doet verslag.


Zo maar een woensdag in April, mijn eerste avond training met TCR staat op het programma. Na een dag hectisch werken best lekker. Op tijd thuis dus tijd genoeg, het is nog best frisjes dus de boerenkool van vrouwlief smaakt geweldig. Na de maaltijd op naar de sporthal. Ik ben vroeg er zijn nog maar weinig mensen. Ik sta er nog maar net, komt vriend Ben (de Pander) Lammertink de hoek om zeilen, hijgend en puffend. Hij dacht dat hij te laat was. We keuvelen wat over Mallorca en onze trip in het najaar naar Athene. Opeens hoor ik T1 vertrekken, ik kijk op zeg tegen Ben, daar moeten wij mee. Maar ik zie alleen maar P jongens aanstalten maken. Ik vraag nog is dat de T1? Ik hoor: “joa Dekker, doar mut ie met”. En weg zijn we.

We sluiten als laatste aan, ik kijk nog eens om mij heen. Op een enkeling na ken ik bijna niemand, en vraag me af waar ik nu weer beland ben. Dat het niet de T1 is blijkt al gauw want er worden meteen al snelheden gereden van 37, 38 km per uur. Ach, zegt Ben, het is maar een kort ritje en we kunnen altijd nog afsteken… En verder razen we. En na de eerst km, gaat het eigenlijk best, even in cadans komen het eerste ademtekort overwinnen en lekker meedraaien. Nu zie ik ook pas wie de toerleider van dienst is: Dick Markvoort!

Langzaam schuif ik naar voren. Het verbaasde gezicht van Willy K. als of tie zeggen wil: “jij hier?” Dan is het bijna mijn beurt om de kop over te nemen. Ik hoor de stem van Dick: “Eigen tempo rijden, Wim”. Maar ja dan zit je daar en wil je ook niet onder doen voor de rest. Dus wordt ik een paar keer tot de orde geroepen. We rijden richting Laren, na een km. of 12 is het voor de 1e keer: “Lek!!!!” Wachten, niet prettig met die koude wind en dan weer die cadans vinden, net als in het begin. Eerst even wat moeite en daarna gaat het wel.

Bij Laren draaien we weer richting Markelo: tegenwind! De snelheid lijdt er niet echt onder. Na een km. buffelen tegen de wind is het weer: “Lek!!!!!”. Weer hetzelfde riedeltje, afkoelen en daar na weer op gang komen. Via Markelo over de Borkeld richting Rijssen. Kienhuis junior gooit de ketting alvast op het grote blad. Het laatste stuk voor Rijssen zit ik samen met Willy op kop. Het lukt me zelfs nog om het tempo op te voeren. Dan flitsen er opeens renners langs ons heen. Ik laat de sprint maar aan mij voorbij gaan en beperk me tot het aanhouden van het tempo. Dat lukt aardig. Wanneer ik de fiets aan de haak hang, denk ik: “Eigenlijk was het wel kicken”.

Dick bedankt voor de leiding, het was top!