Naam toertocht: Bitt 1e en 2e dag (plus dag 3 en 4)
Datum: 08-06-2017
Auteur: Jan
Aantal KM: 250
Verslag: Binnenlandse tourtocht 2017
Dag van vertrek. Rijssen – Hagen 180 km.
De opdracht was voor ons allemaal om te verzamelen bij de sporthal en wel om 6.30. Dit is best vroeg voor iemand die normaal de wekker om 7.30 zet. Om 7.00 kregen we het sein om te vertrekken, die seintje werd gegeven door Hans B. op zijn bijzondere fluitje. Rond de 40 km naderen we de grens met Duitsland en begint het wat te sputteren. Ik had voor vertrek nog even op buienradar gekeken maar, het mocht allemaal niet helpen. De hemelsluizen gingen open en het begon flink te regenen. Het werd dus tijd even te schuilen, gelijk een mooie gelegenheid voor de eerste koffiestop. We rijden het plaatsje Stadtlohn binnen na 60km te hebben gereden. Uit de wind staan anders koel je te snel af en dan een warme bak koffie met een lekker stuk appelgebak met een toet slagroom. We wachten even in de hoop dat het droog wordt, maar dit mag niet baten. Dan maar het regenjackje en door, anders word het een hele lange dag. We zitten nog maar net een half uurtje op de fiets en het begint weer te plenzen. Volgensmij hebben de weergoden vandaag een slecht humeur. Dan maar weer schuilen, ondertussen zijn m’n sokken ook al mooi doorweekt. We stoppen langs de kant van de weg bij een boer om even te schuilen, dit is ook wel nodig want hier wil je echt niet in fietsen. Maar we houden de spirit erin “tis maar ene buje”. En verrek zeg het werkt ook nog, na een kleine 90km begint er een waterig zonnetje door het wolkendek te schijnen en beginnen mijn armen en benen langzaam op te warmen, wat een heerlijk gevoel is dat. De tweede stop is rond het middaguur in Reken, we krijgen een lekkere braadworst met een broodje. Extra energie voor de laatste 80km. Dit is ook wel nodig, want zo langzaam aan begint het klimwerk ook. De wegen beginnen te glooien en de eerste klimmetjes komen te voorschijn. Tijd om de beentjes is even te testen. Het wordt stil in het peleton en er word gezwoegd en gezweet, maar de saamhorigheid is super, we wachten netjes op elkaar. Rond 17.30 rijden we Hagen binnen en wacht ons nog een laatste klim van de dag van buitencategorie naar het hotel. Daar aangekomen wordt de tap aangeslingerd en vloeit het goud gele vocht door in menig bierglas. Wat een heerlijk gevoel, die eerste slok……
Tijdens het avondeten word er nog wat nagepraat over de dag van vandaag.
Een mooie dag, maar ook wel vermoeiend door het weer.
Nu goed rusten zodat we morgen weer aan de bak kunnen.
Dag 2 – 72 km
Om 7.00 gaat de wekker, de verleiding is groot om nog even te liggen. Maar we moeten eruit om 8.00 is er ontbijt. Het ontbijt was goed en er is voldoende, een typisch Duits ontbijt. Broodjes, beleg, gekookt ei en een bakje yoghurt met meusli.
Na het ontbijt moest ik nog even een nieuwe een binnenband verwisselen aangezien ik gisteren lek had gereden.
Om 9.15 haalt Hans zijn fluitje weer voor de dag en wordt het sein voor vertrek gegeven. We binnen direct met een lange klim van 3,5km gemiddeld 9%. Voor mij redelijk te doen, al verneem ik een beetje roering in het peleton, ach ja mij is altijd geleerd hoe kapot je ook bent. Nooit toegeven. 🙂
Maar dit is niet de enige klim voor vandaag, voor klimgeiten echt super. De hele rit is klimmen en dalen met pergentages die er niet om liegen, tussen de 10 en 20%. Na al dat gezweet wordt het maar weer eens tijd voor een stop, we zijn hier natuurlijk niet om alleen maar te fietsen. Een lekkere bak koffie met een grote koek van de lokale bakker gaat er wel in. Het weer is trouwens perfect, 20 graden en de wind is iets liggen ten opzichte van gisteren. We beginnen weer te klimmen en ondertussen komen we op mooie wegen met weinig verkeer en veel natuur. Wat is dit een prachtige omgeving om te fietsen echt genieten. De klimmetjes die volgen rijd ik in eigen tempo omhoog zodat dit niet al te veel kracht kost, je namelijk niet wat er allemaal nog komt. In het plaatjes Remscheidt stoppen we voor een broodje hamburger. Vanaf hier is het nog 30km tot Hagen. Het klimmen houd niet op (heerlijk) en de zweetdruppels beginnen zich te verzamelen op mijn hoofd. De zon krijgt meer kracht en het word ook warmer, perfect fietsweer. Het wordt tijd voor een ijsje een bakje met lekker Italiaans schepijs. De laat 15km is voor het grote gedeelte dalen, een brede weg naar het hotel waar de snelheid oploopt tot 80km/h.
Nu lekker op het terras met een biertje.
Bij deze geeft ik de digitale pen door aan Geert.
Naam toertocht: Bitt 1e t/m 4e dag (auteur Geert ter Harmsel)
BITT 2017
Op van de zenuuwn word ik wakker. Tis a wier een zetje geleedn dak met de creme de la creme van de tourclub noar Duutslaand bin ewes. Half zeven aanwezig. Ie keunt wa zeen weet dr in dies hef ezetn. Um half zuuwne een man of veere paraat. Precies zoals verwacht. Ik worde wat rustiger als geet nog net zo als vrooger. Dr wordt dr een poar ebrag met ’n auto. Die bint no al aant spoarn. Um iets vuur zeuwne zog hans op het fluitje en blös vuur vertrek. Het plastic mannelijk lid hef dr meute met. Gelukkig is het dreuge. We gaan onderweg naar Uaf dem Kampf in het duitse Hagen.Helaas hef Gerrit Scholten op het laatste of mun zeg. Hee is an de dunne. Welgeteld volgens mie nog dreejntwintig man op de fietse. Vie goat via Goor Diepenheim en Neede richting Rietmolen. Oarns in de buurte van Oldenkotte hew lek. Jetlek! Jan van de Bos is dr net wier oet Indonesië. Snel wordt er door de heren in de ploegleiderswagen een wiel aangegeven en in no time biw wier oonderweg. Nog steeds dreuge. Um een uur of neegne hew koffie. Met daw de busse stille hebt stoan begint te sputtern. Ondanks dat loate via oons de koffie en appelgebak goot smaakn. Noa de buuje wier vedan. De log wordt steeds duusterder en dan geet lös. Vanmoarn toet mooi wear was, was Pelleboer boown blie met de komst van ‘kroepoekje’ Sandra Reemer. Ik denke dat het nieuws no is an ekeum bij Jos Brink. Man wat geuln den kearl. Vie bint tot op draod nat. We houden halt om de ergste bui te laten passeren. Rond de klok van twaalf houden we halt voor de middagmaaltijd. Het duo Hans & Hans zorgt vuur een breutje met BBQ-worst. Smaakt goot! Vie wan dra n too. Inmiddels zitte vie op de helfte. Het wear wordt better. Starks muw een stukke duur de stad. De leiding besluit om in 2 groepen te gaan en niet bij elk verkeerslicht op elkaar te wachten. Werkt prima! Echter het is een heel stukke. Noa roem twei uur wier ne stop. De meesen hebt een bidon glad leug. In der neeje von einer U-Bahn machen wier dieser Stop. Banaan en cola om de calorien en suikers weer aan te vullen. Nog 30 km voor het echte klimmen begint. Johnny Tijink fiets voorop. Hij is in vorm. Op een kilometer of 10 voor het hotel geeft Hans Bloemendaal het sein om op eigen tempo te klimmen en bovenaan te wachten. Johnny schöt oet de startblukke en leidt de klim. Op tweidaarde muw linksof. Johnny is hier a lange langs. Met een poar man fietse vie nog een stukke duur. Johnny is in gin velden of wegen te bekenn. De busse zog Johnny op en vie goat linksof. Hans B zeg mooie ofdaling. Achterof denk ik dat den jung het op dat moment ok zwoar ha. Ik heb nog nooit op de trappers estoan um in ne ofdaling boawn te komn. Als iedereen boven is dalen we af naar het hotel. Bie de Tanstelle links! K..! Awier klimn! Roond kwart vuur zesse biw bin’n. Heerlijk zunne halven lieter noa 180 km. De sleutels worden verdeeld. Vie nemt dr nog eene en dan onder de zieje. Acht uur ist etn. Vie hebt greunvoor, pasta, aardappelringen en kipfilé. Smaakt uitstekend! Oonder het etn kan Han Albach dr niet oawer oet dat ik oet Eanter komme. Hee vind het jammer. Ik heb dr spiet van dak um heb edrök ;-). Ook vinte het jammer dak een board loate stoan. Hee associeert dat met taliban of iets dergelijks. Ik heb um duudelijk emaakt dak niks van plan bine en dak met oold en niej alleene een poar veurpieln de log in scheete. Alle gekheid op een stökn. Op naar dag 2. Gezellig is en blijft het!
Dag 2
Um half zeuwne de oogn lös. Mie sloapmoat Johnny lig nog vuur pampers. Gisteroawnd stunne vuur de dchte duure. Ik dagge doot spul niet op slot. Wat blik? Ie keunt alleene met ne sleuten van boetn noar bin’n. Wier wat eleart. Iets over half acht de kleren aan en op naar het ontbijt. Het zut dr goot oet. Drie soortn breutjes, allerlei vleeswaren, jam, joghurt,eier, en zelf gedroogd fruit vuur diegenen die las hebt met ’n stoolgaank. Het hef mie heerlijk esmaakt. De tafelgenoten denken er net zo over. Prima ontbijt. Om half negen naar boven om de fietskleding aan te trekken. Het vertrek wordt iets uitgesteld. Rond kwart over negen gaan we op pad voor het nodige klimwerk. Gelijk een kilometer of 5 klimmen. Poeh!! Wal effen wennen. De beene geliek goot lös. Boven waar het vlakker wordt blaast de wind vol in de snufferd. Als iedereen boven is gaan we verder. Het weer is prima! Een graad of 20 en af en toe zon. Na zo’n 13 kilometer slaan we rechtsaf. Net zo’n bochtje als in de Tecklenburg Rundfahrt. Man wat steil. Helaas loopt dit stukje een eind verder door met wat heftige stukken klimwerk. De spieren op leeftijd worden gepijnigd. Menig voetje verlaat de trappers om het asfalt op te zoeken. We stoppen bovenaan (denken we) De bus voorziet ons van de hoognodige snelle suikers. Een marsje of een banaan. Vie goat vedan. BAM! Wier een stukke steil umheugte. De oude garde kraakt maar strijdt en komt boven. Het wordt tied vuur koffie. De mannen in de bus, Han Albach (zear kneen) Wim Grootn en Oarnd Schreurs hebben een goede plek gevonden. Een bushalte met wat extra zitplekken. De plaatselijke bakker hef goeie zaakn edoan. Wim hef um de hele vitine leug ekog. Heerlijke koffiebroodjes! Voor herhaling vatbaar. Koffie op. Preutel op eruumt. Antrapn! Hans blaast op de lul. ( mensen die hier vragen over hebben kunne zich melden bij Bike Totaal aan de Banisweg 3) Wederom flinke bulten voor de wielen. Het gaat niet hard met de kilometers. 12.30 uur tied vuur een scheutlbraai. In een parkje houden we stop. Hans & Hans zorgen voor stoete met gebraden gehakt mit senf. Er wordt besloten dat we ondanks eerdere geruchten/plannen toch in 1 groep verder gaan. Ak het goot hebbe ontheuln fietse vie een stukke duur Remscheid. De route wordt ingekort. Hier en daar wat binnendoor. We houden nog een mooie stop op een stuwbrug. Wuppertalsperre of zoiets. In een van de dorpjes willen we nog een keer stoppen voor eventueel een ijsje. We houden halt bij de kerk. Echter al snel komme vie dr achter dat de busse hier nit kan komn. Een vriendelijke Frau vraagt of we der kleine Junge even uit willen laten. Op zin Riessens “een sik verzetn”. De duitsers zijn zeer vriendelijk en behulpzaam. We kregen vanmiddag eerder al een doos koekjes aangeboden. Brigitte komt als laatste naar boven. Inmiddels hebben we doorgekrgen dat de busmannen een Gelateria hebben gevonden. Eiscafé Venezia is blij met onze komst. We nemen plaats op het terras en binnen no time hew ne ijsco in de haane. The taste was jolly good! (ewn een stukn engels op verzeuk van GJGerritsen) I enjoyed my icecream. Een ijsco was gleunig lekker. Tegen de klok van 3 maken we ons op voor het laatste stuk. Ook nu moet er af en toe nog geklommen worden. Gelukkig niet meer zo steil. Tegen vieren beginnen we aan de laatste afdaling. We laten ons ‘vallen’ richting Hagen. Wederom houden we an die Tankstelle links het laatste k-stuk naar het hotel. Om half vijf heeft iedereen een welverdiend pilsje voor de snufferd. Althans de drankbroeders onder ons. De rest drinkt Radler, fanta of cola. Voor vanavond is er een verzoek ingediend voor een fles Jaegermeister. Zodat het glaeske goot evult is. Dit is geen probleem volgens Wim Grootn. Ook in duutslaand hebt ze ne zoepermartkt. Het eten is om half zeven vanavond.
Fris gedouched zitten we aan voor het eten. Een schaaltje salade en een groot bord met spätzel en ne schnitzel. Wederom prima eten! De borden worden afgeruimd. Tadaa! Een toetje vanoawnd! 1x raden nog ne ijsco vandaage. Twei koegl met slagroom een koekje en vers fruit. Ook dit wordt zonder problemen richting de darmen gestuurd. Na het eten een stukn loopn een köpke, gezellig noakuiern onder het genot van een pilsje. TAG zwei war super!
Dag 3
Vandaage iets later oet berre. Gistern kowt zat redn. Um viewe vuur achte meele vie on gesoigneerd vuur ’t ontbijt. Tis dr nog rustig. Aw’t gat an ’n stool hebt, kump de rest van de groep bin’n. De koffie en de breutjes smaakt wier bes. De avond wordt nog even lichtjes nabetracht. Spiekerkoning Wim van de Berg en ridder in de verdwaalkunsten Johnny Tijink bint nog steeds oondern indruk van gisteroawnd. Noa het eten effen op het pötje en dan op de fietse. Vandaage maximaal 65 km in verbaand met de middagactiviteit. We dalen eerst een stuk vandaag alvorens de eerste klim opduikt. Bes wa steil. Iets minder as gistern vandaage zol wa mooi wean. Gelukkig ist dreuge en hoppelijk hoole vie dat nog een zetje zo. Op een gegeven moment gaan we rechts het water over. Het pad wordt smaller en het asfalt ook. Honderd meter een pad in is ’t asfalt op. Scholten&Scholten probeert nog een stukn. Het wordt toch echt een “Nijlandmomentje”. Dreejn! Ok de busse mut dreejn. Na rijp beraad wordt Han oet de busse ezat. Ik denke dat Aornd en Wim gin vertrouwn hadn in de technische aanwijzingen van een vuurmalig rijksambtenaar. (no muk opassen wak zegge ;-)) Verder gaat het. Vie fietst een stukn umme en komt an bie de 2e klim van de dag. Eers langs ne fabriek en dan umheugte. Löp mooi. Tijink gef wier flink gas! Boawn woggen op de rest. De log wordt duuster. In Breckerfeldt, doar woer gistern ne ijsco hebt ehad hew no koffiepauze. Oarnd en Wim hebt een plaatselijke koekebakker wier blie emaakt. Diverse soorten koffiebroodjes vinden hun weg. Tis net daw vanmoarn niks hebt egetn. De toerleiding kondigt aan dat we ook vandaag een ingekorte route gaan rijden in verband met de regen. Na de koffie een paar stukken mooi klimwerk. Als we bovenop staan te wachten, gaan de regenjasjes aan. Den van mie hek mooi schone eheuln. Den heung aan ‘n kapstok in ’t hotel. Een reagn haalt an het wordt minder leuk op de fiets. Dan steet de busse links van de weg. Zu wint vroagn ow mangt schuuln in de schuure an de aowerkaante. De frau des huizes ge fan dat die schuure nit van eur is. Ze hef wa ne groote garage woere vie wal mangt schuuln. Vie zet de fietse vot en betreed het pand. Verassend groot en van alle gemakken voorzien. Een geluidsinstallatie, ne beamer, verschillende tuintafels met banken en zelfs een bankstel. Zeg maar ne keet XXL. Ok an het milieu is gedacht. De afvalstoffen könt op een inpandige wc wordn edropt. De door Hans Lankamp bereide braadworst smaakt prima met dit koole wear. We stoppen dr ook nog even “en passant” een toetje achteraan. Zoals u kunt ezen aan sportvoeding geen gebrek tijdens de BITT 2017. We moeten verder. Het reagnt reg oet de log. Linea recta naar het hotel. De busse ha nog wat startprobleemn. Oarnd zat nog op een pot en de duure was a digte. Tis goot ekeumn. Gruwelijk wat ’n wear. Tis koolt de eerste tien minuutn. Strontnat gaan we richting de afdaling naar Hagen. Met letterlijk bibberende kneene wordt de oafdaling vuurzichtig enömn. Um half tweie biw terugge. Een douchebeurt is hard nodig. Rond half drie ist jeder fertig! Het is nog niet helemaal droog. Het vertrek voor de middagactiviteit wordt iets uitgesteld. We lopen rond de klok van drie in Hagen. Blijkbaar is hier een of ander openluchtmuseum met allerlei ambachten. Aangezien ik wat last heb van mijn scheenbeen, besluit ik om zo snel mogelijk een terras op te zoeken. Mijn kamergenoot Johnny hef mear met fietsen dan met de duutse cultuur en geet met. Het weer is aanzienlijk opgeknapt en op een zonnig terras genieten we van een Veltins. Tourcluppers gaan en komen. Vie bliewt zitn. Um vief uur begriep ik van de bartender datte Feierabend wil hooln. Vie drinkt um dr oet en hobbelt terugge noar het hotel. Aangekomen bij Auf den Kampf zit het buitenterras vol medestrijders. Er wordt gezellig nagepraat. Serieus en minder serieus. Alles kan. Ook dat is TCR!
Rond de klok van 7 wordt het BBQ-buffet geopend. Gerrit Troost test als eerste de grilkwaliteiten van de duitse kok. Hee vertrek ginne spiere. Mut goot wean. Ik woage dr mie an. Het buffet wordt aangevallen. De speklappen, bratwurst, runderlapjes, aardappeltjes en salade smaken weer uitstekend! Ik snappe non ook woerumme dat die duutsers zun ne dikn kop hebt. Calorieën, koolhydraten, vitamines en eiwitten alles wordt weer aangevuld. Ook de vochthuishouding wordt op peil gebracht c.q. gehouden. Dan springt Gerrit Poortman op en neemt het woord. Hij voelt zich blijkbaar als groentje gelijk op zijn gemak. Ik daggen dat den kearl enorm ha of ezeen de leste dage. Gerrit hef ne aandere verklaring. He hef bewust achteran efietst um noa te denkn. Tip van mie. Aj volgende keer nog mear treent keuj vuur an fietsen. Aj dan bown bint hej tied zet um noa te denkn. Ondanks al het ofzeen heffe op ludieke wijze en geheel op rijm vuur verschillende leu een stukn emaakt. Hulde voor deze man. Hij heeft de lachers op zijn hand. Wij zingen het refrein:
Mooi is de Bitt-tocht bij tourclub rij-hij-sen, daar fiets je graag mee en is ieder heel tevree. (voor de hele tekst kunt u langsgaan bij Poortman versmarkt aan de Hoge Wal in Rijssen) Na deze vrolijke noot wordt het buffet beëindigd en kondigt Hans aan dat we morgenvroeg om 7 uur gaan ontbijten en dat het vertrek gepland is rond 8 uur. De avondwandeling wordt overgeslagen. Onder het genot van een kop koffie wordt de dag van vandaag nog eens doorgenomen. Sleg wear, lekkere koekn en mooie klimmetjes. De uitbater van het hotel trakteert op ne borrel. Niet verkeert lekker borreltje. Joke likt het gleaske van Johan Dannenberg schone. Ik bin blie dat te gin heel gleaske hef enömn. Man wat ne poszeagl trekke dur bie. Rond een uur of elf gaan de eersten richting het ledikantje. Wederom een mooie dag komt aan het einde.
Dag 4
Ik het leg an doo zeek mien plaaggeest van vannag zitn an ’t plafond. Ik telle tot tien en beslute um dr gin energie in te stekn. Ik mu nog 180 km fietsen vandaage. Een zeem vuurt gat, zweethemd an, de schoone an en op noar ut ontbijt. Iedereene is mooi op tied behalve de bakker. Het voorafje is een glaasje jus d ‘orange. Doarnoa breg debaas kann met koffie. Um tien oawer zeuwne is de bakker ewes en hew breutjes. Het calorieën stapeln geet miet steeds moeilijker of. Ik denke dak dr nog een poar oawer hebbe van gistermiddag op het terras. Na het ontbijt worden de koffers en tassen in de bus gepakt. De aanhanger wordt aangekoppeld een foto gemaakt en om 8.15 vertrekke vie op hoes an. We klimmen weer richting Breckerfeldt en dalen richting Hagen. Steile stukken en smalle weg. Jan Scholten kan dr oe als van verteln. Op een gegeven moment duikt er uit het niets een auto op. Johan ten Berge wijkt uit naar rechts. Jan zit er dicht op en kan ook alleen naar rechts. Het grös in kort langs de vangrail en wier de weg op. Geet allemaol goot. Beneen hef Jan de bibbers in de knie. Gelukkig ist niet zu koolt aanders haw um een heeln dag van de wiese. Jan herpakt zich en wij gaan voort. We begeven ons in de zaterdagmorgendrukte van de grote duitse stad. Echte stoplichtracers zijn we. We rijden zonder al teveel moeite door de buitenwijken van Bochum. Dan gebeurt het! We rijden linksaf het licht is groen als er een grijze Golf ( waarschijnlijk door rood) rijdt. GJ Gerritsen probeert hem te ontwijken. Hij kan geen kant op Stoeprand, verkeersbord. Bam! GJ tin de vlakte. We schrikken ons rot. Gertjan krabbelt op. Doem umheugte. Niks aan de hand. Pff!! Gelukkig maar. We gaan verder. Smitgoait rijdt lek. Breaky! Breaky! De assitentiewagen wordt opgeroepen. Een paar minuten later is de bus ter plekke. Nieuwe band erop en gaan met die banaan. Bijna aan het eind van de stad houden we halt bij een Feuerwehrkazerne. Gerrit Poortman stuitert door het park. De brandweer doar wete alles van. Gisteroawnd heffe de kearls van de rooje wage met het blauwe zweejleg uitvoerig bezungn. Das war Spitze! De koffie,thee en grote koeken smaken weer geweldig. Goeie brandstof voor de volgende kilometers. Na zo’n 60 km eindelijke frisse boerenbuitenlucht. We pedaleren voort. Het landschap wordt langzaam vlakker. De wind waait met ons mee. Veelal in de lucht. De bus is op zoek naar een plek voor de brunch. Uiteindelijk belanden we net zoals op de heenweg op de parkeerplaats van een klimpark in Ketteln. De bus staat achterop een veldje. De panne steet al boetn als we onze fietsen tegen het hek plaatsen en in het gras neerploffen. Een lessen broadwors van disse wekke. Dan is het moment aangebroken. Het stalen ros en de heer Albach worden uit de bus geladen. Eenmaal weer onderweg wordt Han getest door toerleider Dinand Scholten. Han gef gin krimp. Hee hef natuurlijk ok goot an keun stoarkn in de busse. Han klasse! Het is kwart over vier als we weer fiets op nederlandse bodem zetten. Vanaf nu is het weer Fietspad!! Na een klein stukje klunen, belanden we uiteindelijk op het buitenterras van café de Schöppe in Rietmolen. Ik ben benieuwd naar het eten. De laatste verassing van de toerleiding. We bestellen een drankje. We krijgen een kolossale een gehaktbal met patat voorgeschoteld. Hellas voor Henk Rozendom gin ne bamibal. Den mutte vanaoawnd zelf mear haaln bie de Es. Nö muk zegn ik denke datte noa dissen bal de eerste daagn gin ne bamibal mear kan zeen. Gruwelijk wat ’n apparaat. Na nog een drankje wordt het thuisfront gebeld en vertrekken we voor de laatste ± 25 km. Via Hengelvelde en het buitengebied van Delden en Goor koersen we richting Enter. In enter verlaat Joke de groep en bedankt iedereen voor de gezelige dagen. Om tien over half zeven zijn we terug in Rijssen. Een gehaktbal is bie Johnny Tijink in edaalt. Hee mut maakn datte op ’n pot kump. Effen later kumpe breed grijnzend wier noar boetn. Ook dit is goedgekomen.
Bij deze wil ik Wim en Arend bedanken voor de prima verzorging. Hans&Hans voor de warme hap. Han Albach als manusje van alles. De toerleiders die deze week een stuk van de route voor hun rekening hebben genomen en verder iedereen voor de gezelligheid.
Gegroet, Geert boardmans van ‘n Bol
[/one_whole]
Alle BITT gangers en begeleiding.
Hartelijk dank dat jullie ons zo snel netjes in Enter hebben afgeleverd.
We waren nog net op tijd voor de afscheidsdienst.
Johan en Joke.