BUTT 2002

1e dag buitenlandsetocht alpen

Toen ik rond 17.00 uur aankwam bij de sporthal was de bus met aanhanger reeds gearriveerd. Na ongeveer anderhalf uur waren alle fietsen ingepakt en kon worden begonnen met de reis naar Frankrijk.

Na een aantal stops, waarbij Steven Harbers dure koffie had omdat hij de beker niet op de goed plaats onder de koffieautomaat zette, kwamen we rond 9.30 uur aan bij de verzamelplaats waar al een viertal leden van de Tourclub Rijssen reeds waren gearriveerd. Nadat we ons hadden omgekleed kon worden gestart met een klein klimmetje van 10 km naar het plaatsje Laffrey. Bij dit plaatsje aangekomen zag Willard Wermink het licht al niet meer ondanks zijn gloednieuwe Armstrong fiets van een week oud.

Toen onze benen goed warm waren zijn we doorgereden naar Valbonnais waar de volgende col al weer op ons lag te wachten de col d’Ornon. Na veel gehijg en gesteun, waarbij een aantal personen, o.a. onze organisator Anton Janssen, de slag hadden gemist kwamen we eindelijk boven op de col d’Ornon. Na een spectaculaire afdaling met snelheden tot 80 km/uur zijn we een klein stukje de Col de Croix de Fer opgereden om alvast de smaak van morgen te proeven. Omstreeks 16.00 uur aan bij het fietsershotel in Allemont alwaar een biertje en een pasta maaltijd klaar stond.

Hier kwam Jelle Vos tot de ontdekking dat Joke Hubert er na een dag fietsen niet op z’n charmantst uitzag

Omstreeks 20.00 uur volgde daarna het avondeten..

Het weer was de gehele dag goed; droog en zonnig met een temperatuur van ruim 20 graden.

Al met al was de eerste fietsdag geslaagd en een bijzondere ervaring.

Jan Bruins

 

2e dag buitenlandsetocht alpen

Croix de Fer en de Glandon

Om 9. 15 uur zijn we op pad gegaan met een select gezelschap aangezien de Marmotte groep al een half uur voor ons was gestart. Op voorhand gingen we er al van uit dat het een pittige dag zou worden; de klim naar de Croix de Fer is namelijk maar liefst 28 kilometer lang en die naar de Glandon 22 kilometer.

Om 9.15 uur gingen we op weg naar de Croix de Fer nadat sommigen al een keer of 3, 4 een bezoek aan het toilet hadden gebracht. Onderweg genoten we van prachtige uitzichten, stuwmeren, schapen en koeien op de hellingen en van een herder die ons met een groep dames (sikken) en een bok tegemoet kwam. De bok werd ondanks de loodzware klim en de hier en daar al opspelende kuiten door enkele heren onder ons desondanks met enige jaloezie gadegeslagen.

Om 11.45 uur was hele groep boven gearriveerd waar een kop koffie op het terras en onder het genot van een heerlijke najaarszon werd gedronken en waar tevens de calorieën werden aangevuld.

Feit 1: Jelle heeft de voorgaande avond bekend gemaakt dat hij best wel een beetje bi is.

Feit 2: Bennie van de Beuze gaat terug naar huis omdat hij ee pijnlijk zitvlak heeft.

Daarna volgde een strakke afdaling naar St. Jean. Tijdens die afdaling en op weg naar de Glandon concludeerde ondergetekende dat afdalen een heel ander discipline is dan klimmen en dat wet van de zwaartekracht erg bepalend is in deze.

De Glandon was zwaar maar te doen tot een kilometer of 3 onder de top.

Vanaf daar was het gemiddelde stijgingspercentage maar liefst 16%. (het dubbele van de Calibier) Het gevolg was een slagveld dat de chauffeurs van de volgbus handenvol werk opleverde. Zij begonnen een pendeldienst die enkele keren een full-house”opleverde.

Boven op de top werd de conclusie getrokken dat we hoogstwaarschijnlijk te laat terug zouden zijn voor het pasta buffet in ons restaurant. Een snelle afdaling werd ingezet die helaas voor enkelen onder ons onfortuinlijk werd beëindigd.

Los hiervan was het verder een prachtige fietsdag die na 126 kilometer werd beëindigd en waarbij de reserves volledig werden aangesproken.

Jan Dannenberg.

Marmotte

Een groep van 12 leden bestaande uit Henri, Steven, Anton, Wout, David, Herman, Arjan, Frank, Jan R., Erik, Nico en Jelle reden vandaag de Marmotte.

ontbijt 7.30 uur
vertrek 8.15
als eerste de col de Croix de Fer de top werd bereikt tussen 10.00 en 10.15 uur
vertrek op de top 10.45 uur
daarna een prachtige afdaling met aansluitend een vlak stuk van ongeveer 20 km
12.15 uur begin klim van de Telegraph, een klim van 12 km
daarna volgde een korte afdaling van 5 km tot in het plaatsje Valloire.

Hier werd gezien het tijdstip inmiddels de conclusie getrokken dat de klim aan het eind van de Alpe d’ Huez als resultaat zou hebben dat we te laat binnen zijn voor het avondeten.

Hierna volgde de klim van de Col du Calibier, een klim van 17 km met de steilste stukken aan het eind. Bovenop is een prachtig uitzicht over de bergen in de omgeving.
Deze klim werd als snelste afgelegd door Jelle. Enkele anderen zoals Herman, Anton, Nico en David hadden onderweg last van hevige kramp aanvallen. Als laatste kwam Henri boven met de opmerking dat deze bergen toch wel hoger zijn dan dat hij verwacht had.

Na deze mooie klim volgde een nog mooiere afdaling naar de Col de Lauteret waar een korte pauze volgde.
Vanaf de pauze hadden we een lange flauwe afdaling van ongeveer 50 km voor de wielen. Hier werd regelmatig met hoge snelheid gekoerst.

Aangekomen in Bourg d’Oisans werd zoals gezegd de klim naar Alpe d’Huez links gepasseerd en volgde een vlak stuk van 10 km naar het hotel

Afstand 165 km,
Aankomst hotel 18.00 uur.

De voortreffelijke verzorging werd gedaan door Gerard Heering in de volgauto, tevens legde hij vele momenten tijdens de beklimmingen vast op de video.

Wout Klink.

3e dag buitenlandsetocht alpen

De opluchting is groot wanneer de deelnemers horen dat de verwondingen van de valpartij van Frans Heering niet tot blijvend letsel leidt. De conclusies van de Franse artsen zijn ten aanzien van volledig herstel positief. Dit herstel zal echter niet binnen een paar weken kunnen plaats vinden. Daarnaast zal de terugkeer naar Nederland op dinsdag 24 of woensdag 25 september geregeld worden.

L’Alpe d’Huez en les deux Alpes.

Opnieuw een dag met aangename temperaturen en bewolking afgewisseld met zon. Op deze 3^e dag zal de beroemde Nederlandse berg genomen worden. Het vertrek is om ca. 11.15u. Eén grote groep gaat op pad naar Bourg d’Oisans waar na enige mededelingen van ad interim toerleider Erik Rottink wordt in één grote groep gestart. Enkele leden, niet op de hoogte van deze kick-off, zijn al een paar minuten eerder vertrokken.

Na ongeveer 1 ½ uur is iedereen op de top waar de Oad-bus wacht. Hier viert een ieder zijn /
haar eigen overwinning.
De snelste tijd is gemaakt door Arjan, Jelle en Herman ca. 55 minuten
Wat is er toch zo mooi aan de klim naar L’Alpe d’Huez? klik hier.

Het volgende deel van het traject gaat, nadat 2/3 afdaling van l’Alpe d’Huez is genomen, over een smalle weg (de kam) richting les Deux Alpes. Door een 20 tal deelnemers wordt ook deze klim genomen. Jan Roosink en Jelle komen als eerst boven.
Gedurende de klim over de kam komt Willard tot de conclusie dat hij hier ver boven de vogel-grens belandt is.

Nadat de inwendige mens versterkt is wordt met het laatste deel van deze etappe begonnen. Dit bestaat hoofdzakelijk uit een afdeling zodat in hoog tempo naar het hotel wordt gereden, waar om 17.30u de groep arriveert. Resteert nog de dagelijkse pasta en de douche.

Opnieuw een mooie rit met prima weersomstandigheden waarop iedereen tevreden terug kan kijken.

Herman Nijkamp

4e dag buitenlandsetocht alpen

Venosc – Saint Christophe en Oisans – La Bérarde

vertrek 9.15 uur
afstand 78 km
aankomst 14.00 uur

Het ziet er niet best uit vandaag: het regent. Vandaar dat zich maar 14 personen melden voor het vertrek. De overigen hebben besloten te wachten tot het droog is of een wandeling te malen. Foute keuze: als we Allemont nog maar net hebben verlaten wordt het droog en even later breekt de zon zelfs door.

Dat de klim naar het schitterend gelegen La Bérarde een makkie is (volgens de toerleider) ,blijkt wederom niet helemaal waar te zijn….Enkele kilometers zijn zelfs dik boven de 10 procent. Sommigen, met name de toerleider, komen redelijk uitgewoond boven. Maar de beloning is ernaar: de zon is doorgebroken en een fantastische omgeving. We zitten op bijna 2000 meter aan een snelstromende rivier te genieten van de natuur en de zon.

Tijdens de afdaling komen we nog enkele Tourclubleden tegen, die ook maar hebben besloten de fiets te pakken. Gerard Brandriet heeft voor de tweede keer pech: na eerst een gebroken stuur is nu zijn achterderailleur in het wiel getrokken, resultaat een afgebroken achterpat.

Na dik 80 kilometer zijn we op tijd terug bij het hotel, waar iedereen maar in de zon gaat zitten naast een goudgele rakker. Twee enthousiaste-lingen rijden daarna nog 30 kilometer om de klim naar Vaujany te rijden.

Na het douchen werd er gezamenlijk gekeken naar de finale van de etappe van de Ronde van Spanje. Hierin moesten de renners gedurende de laatste 7 km de Col de L’Angliru beklimmen, een berg met stijgingspercentages tot 24 procent en een gemiddeld stijgingspercentage van boven de 18 procent.
Zelfs hier reden de renners, waaronder de winnaar Heras, met het inmiddels geaccepteerde triple-verzet.

Rond zes uur begint de pasta-party. Nu alleen nog opruimen en inpakken. Om half acht begint de terugreis. Maar goed ook: morgen gaat het regenen met sneeuwval tot 1800 meter.
Een oude wijsheid gaat op: iedereen krijgt het weer dat hem/haar toekomt.

Anton Janssen
(toerleider)

Rustdag ?

Hallo allemaal mijn naam is Willard Wermink en ik ben gevraagd om op de 4^e dag wat te schrijven voor het clubblad. Ik ben nu anderhalf jaar lid van Tourclub Rijssen en dat bevalt me best.

Ik heb me over laten halen om mee te gaan naar Frankrijk, hoewel ik nog nooit in deze verschrikkelijke bulten heb gefietst.

Het was wel leuk op bepaalde momenten maar ook wel héél erg afzien. Het is nu zondag en het weer zit niet erg mee, want het is bewolkt en nevelig. Dus er gaan er ook niet veel mee; ik ook niet. Er zijn er ook wat die gaan lopen want dat kun je hier ook mooi. Maar als ik nu naar buiten kijk klaart het al iets op, misschien dat ik zelf nog wel even de fiets pak.

De 4 dagen zijn wel snel gegaan. Toen ik donderdag na de eerste dag fietsen bij het hotel aan kwam was ik helemaal verrot, ik dacht wat doe ik hier eigenlijk, ik ga nooit mee. Maar ik denk er nu wel anders over. Ze hebben me soms naar boven moeten praten. Ik heb veel steun gehad van Wim van den Berg, Rudolf Stam, Jan Strokap en Karin. Jongens bedankt daarvoor.

Ik vind het jammer dat het al bijna voorbij is. We gaan om 20.00 uur weer terug naar huis.
Ik wil bij deze de organisatie van dit uitje hartelijk bedanken. Ik hoop dat ik volgend jaar weer mee mag want ik was overal wel het laatste boven maar ik heb soms wel genoten van de natuur.

Willard Wermink
5e dag buitenlandsetocht alpen

Na een voorspoedige terugreis rijden we op maandagmorgen rond 7 uur Nederland binnen. Gedurende de laatste tussenstop in de buurt van Weert begint het lichtjes te regenen. Na deze stop klaart het weer toch op en om 10.15 uur rijden we een zon overgoten Rijssen binnen.