Van: Bernd ter Avest
[whohit]LBL3[/whohit]

bernd

Door het oog van een beginner,
Heb me dit jaar 2 doelen gesteld:
De Amstel Gold Race en Luik Bastenaken Luik uitrijden.
Op 13 April ging ik ‘s-morgens om 4 uur het bed uiut om naar Limburg te rijden. Om dit keer dus niet zo vroeg uit m’n nest te hoeven had ik een overnach-ting laten regelen met chauffeur onder de naam Wim Jansen.
Vrijdagmorgen 9 augustus 7:45 stond hij al voor de deur en gingen we op pad. We zouden daar een tochtje rijden en dat alleen was al een beleving met Lars en Bart er bij, lees de eerder verschenen stukken.
Zaterdagmorgen 5 uur word ik gewekt door mijn chauffeur, hoezo ik overnacht in de buurt van Luik dus ik hoef niet zo vroeg uit bed.!! Maar niet mopperen, we moeten de voorbereiding van onze chauffeur niet verstoren en hij heeft koffie gezet dus dat streelt hem.
Om 6:30 voegen Ronny, Gerrit en Jan zich bij ons en rijden we naar Luik waar we tegen 7:30 op de fiets over de streep rijden.
Mijn chauffeur had me al zoveel angst in gepraat voor enorme en veel en grote en lange klimpartijen dat ik na 500 meter al een hartslag van 160 had en dit alleen maar meer werd toen we na koud 2 kilometer al een enorme pukkel kregen. Boven gekomen werd ik toch wel enthousiast want het liep lekker en dat bleef zo gaan. De ene na de andere klim werd overwonnen en ieder keer grijnsde ik achterom als mijn chauffeur eraan kwam. totdat ik plotseling de man met de denkbeeldige hamer tegenkwam, nou ja ze werden ook wel heel steil hoor.
Het ging nu een stuk langzamer en eindelijk zat ik even achter in het treintje met mijn chauffeur voor me die nu dus grijnzend achterom keek.
In de afdaling die volgde sloegen mijn meerijders best snel een gaatje, alleen Gerrit die een probleempje met zijn rem moest verhelpen, kwam me nog achterop en zag mij zwoegen. Vol medelijden of lachend dit kon ik niet zien heeft hij me een uur uit de wind gehouden en me moed ingepraat, terwijl ik de ene kramp met de andere verjoeg.
Bij de volgende stop aangekomen zit iedereen er vrij rustig bij. Ik eet en drink weer ruim voldoende en we gaan verder. Volgens mijn chauffeur komt er nog 1 klim die er niet om liegt en dan is het nog 40 km naar beneden rijden tot we in Luik zijn. Dit wil ik graag geloven dus weer met zin de weg op waar ik iedereen na 5 minuten alweer kwijt ben!! Gaan zij nu zo hard of ga ik zo langzaam ? Mijn beentjes voelen wel iets beter en kan er een leuk tempo inhouden en krijg er zowaar weer zin in.
Ik krijg mijn chauffeur eindelijk weer te zien op de Redoute, al hijgend over zijn fietsje gebogen, toen ik hem vroeg, zonder naar adem te snakken, hoelang hij hier al stond bracht hij er bijna onverstaanbaar met rood aangelopen ogen uit dat hij hier al 10 minuten stond te wachten………… Dit meegenomen in mijn bagage, want je kan veel leren van de ervaring, zeggen ze.
Vanaf de Redoute zijn we weer compleet vertrokken en kwamen we, in tegenstelling tot wat mijn chauffeur beweerde, het alleen nog maar naar beneden zou gaan, toch nog 2 of 3 van die bulten tegen en heb ik het laatste uur alleen gefietst.
Maar let op met plezier want ik heb elke klim gereden!!
LBL is zeker een aanrader en ik ga hem volgend jaar hoop ik weer rijden!!
Kerels, ik heb een mooie dag gehad met jullie.
Groeten Bernd