ATB tocht in Nutter: 2 dec 2012

Auteur: Rene Lammertink

 

Afgelopen week attendeerde Bennie Ezendam ons op een prachtige ATB toertocht in Nutter die vandaag (2-12) kon  worden verreden. Na inschakeling van de digitale tamtam verzamelen we ons om 08.15 uur bij Johan Braamhaar. Aanwezig zijn Johan Braamhaar, Nico Spekenbrink, Frans Heering, Roy Krake, Bennie Ezendam en ondergetekende met zoons Kristian en Steven. Totaal 8 mensen dus.
In Nutter is het al druk als we daar aankomen. Zeker 1000 deelnemers schatten we. De parkeerwachten wijzen ons keurig een parkeerplek in een weiland aan en we kunnen ons klaar gaan maken. Even denk ik dat ik een schoen mis, maar was blijkbaar nog niet geheel wakker, want ik had hem al aangetrokken…

Inschrijven gaat met Scan &Go supersnel, daarvoor had ik gisteravond nog de toerfietskaart opgediept. We gaan met zijn zevenen tegelijk van start. Steven moet nog even zijn zadel iets lager zetten, maar zal ons ongetwijfeld nog wel achterop komen.
De omgeving is prachtig, de tocht gaat door de heuvels rond Vasse, Nutter en over de grens, een bekend gebied voor ons de zomerdag, maar met de ATB is het er ook prachtig. Het heeft de afgelopen nacht hard geregend, waardoor het erg zwaar fietsen is in de kleiachtige modder. Mens en materiaal worden vandaag zwaar op de proef gesteld.

Voor de pauze slaat mijn ketting plotseling over. Een tak in mijn voorderailleur blijkt het probleem. Gelukkig kan ik het euvel verhelpen, maar moet daarna wel weer aansluiting bij de groep zien te vinden. Dat lukt uiteindelijk, maar enkele dissidenten zijn de groep ondertussen veruitgesneld. Links zien we, net over de grens, een grote groep mensen staan. Pauze denken we maar het blijkt een groep hardlopers te zijn. Even verder maar weer, maar dan bereiken we uiteindelijk toch de pauzeplaats, waar de groep weer compleet is en we worden getrakteerd op thee en een krentenbol.

Na de pauze keren we langzamerhand weer terug naar Nederland. Het parcours blijft echter onverminderd zwaar door de heuvels en de modder. De organisatie is dik in orde, er volgt nog een tweede pauzepunt waar we een banaan kunnen nuttigen. Mijn voorderailleur begint ondertussen steeds vaker te protesteren tot het ding er na 10 jaar trouwe dienst er nu definitief de brui aan geeft, afbreekt en de ketting vastloopt, einde oefening. Ik kan het laatste stuk gaan lopen. Gelukkig zijn  we dicht bij de finish. Johan Braamhaar en Bennie Ezendam zijn sociaal, komen terug rijden en duwen me lachend naar de parkeerplaats.
We zien terug op een prachtige tocht. Een beetje ‘noodgedwongen’, maar die achtergronden zal ik jullie besparen…

Met vriendelijke groeten,

René Lammertink

Gelezen: 36