[one_whole boxed=”true”]
  • Van: Annelies Voortman
  • Toerleider: Peter Kamans
  • Aantal leden: 6
  • Aantal KM: 140

Woensdagmorgen 06.15. Een gerinkel van de wekker. Even rustig opstarten en iets voor 07.30 kwamen we bij de sporthal aan. Daar stond al een hele groep te wachten, en we waren de laatsten nog niet. Met een gezellige grote groep gingen we in een rustig tempo naar Almelo. Daar aangekomen, bleken we de enigen niet te zijn, er was veel animo voor deze tocht. Even inschrijven, kopje koffie drinken en we konden er tegenaan!

Nadat de groepen verdeeld waren tussen P en T en aantal kilometers, bleven wij met z’n zessen over met Peter als tourleider. Peter, je hebt ons goed de weg gewezen. Eén keer moesten we keren, maar dat kan de beste overkomen. Eerst gingen we, lekker in het zonnetje, richting het noorden. Na een kilometer of wat gingen we de grens over en ja hoor, komen we in Duitsland… klinkerweggetjes! Goed, na wat gehobbel en gerammel kwamen we weer op een asfaltweg, deze twee wisselden elkaar daar een beetje af. Het landschap begon ook wat te veranderen, we kregen meer heuvels, klimmetjes, afdalingen. Intussen werd de lucht al grijzer en donkerder. Peter had op buienradar gekeken, en zei opgewekt dat we pas om 14.00 uur regen zouden krijgen. Tja, soms moet je dat niet geloven, want vlak voor ons koffie adres, wat ergens in de buurt van Wilsum lag, vielen de eerste druppels. Gewoon doorgaan, en nog redelijk droog kwamen we bij het koffie adres. Daar hebben we uitgerust met koffie en wat te eten. Volgens sommige van de mannen moesten we snel door, maar Dirk-Jan, die op buienradar had gekeken, zei dat het zo droog werd. Nog even gewacht, en toen het nog iets regende, zijn we weg gegaan. Na de eerste koude kilometers waren we weer op temperatuur, op naar het vervolg van de route.

Met modderspetters, regenjasjes, wat wind en nat wegdek kwamen we Nederland weer in. En… een valpartij kon bijna niet uitblijven. Dirk-Jan kwam, na een bocht, in de berm terecht, wilde weer op de weg komen, maar gleed uit. Gelukkig was het niet erg, wat beschadiging aan zijn knie, en het stuur wat scheef. Dit was snel verholpen, en we konden weer verder. Aan het eind van hetzelfde weggetje sloot een meisje zich bij ons aan, zij kwam uit Wilp en fietste alleen. Nou ja, fietste, toen we haar tegenkwamen lag ze op de grond. Maar al snel zat ze weer op de fiets, en gingen we met elkaar verder. Ongeveer 15 km voor Almelo kregen we weer een tussenstop, met wat eten en drinken. Daar kwamen we Haddon en een vriend tegen, die gingen verder met ons mee. Nadat we vijf minuten verder waren hadden we de eerste lekke achterband. We waren blij dat Haddon bij ons was. Want drie banden, vijf fietspompen en heel wat manskracht later, legde hij een nieuwe, harde band erop. In Albergen verliet Johan ons, om rechtstreeks naar Enter te gaan.

Rond het middageten waren we terug in Almelo. Daar kregen we een heerlijk broodje hamburger, waar we wel aan toe waren. En toen, op naar Rijssen! We dachten snel thuis te zijn, maar… lekke band voor! Gelukkig hadden we van de eerste keer geleerd, en had Peter hem snel verwisseld. Binnen korte tijd waren we toen thuis, met 140 km op de teller.

[/one_whole]
Gelezen: 35