- Datum: 14 april 2012
- Toerleider: Gerwin Voortman
- Auteur: Gerrit Wessels
- Aantal: 10
- Route
Kwart voor zeven de wekker. Hoewel wekker ?, tegenwoordig wordt de tijd digitaal geprojecteerd op het plafond met een muziekje naar keuze. Soms verlang je terug naar een stel ouderwetse bellen die je hardgrondig wekken en de hersenen direct op fullspeed ahead zetten. Er zijn zelfs medemensen die ontwaken door het licht langzaam in sterkte te doen toenemen, je loopt dan echt het risico dat je om half tien nog steeds niet weet of je op je nest ligt of tussen Wesepe en Olst de benen rond maalt.
Vandaag voor het eerst een zaterdagse toerrit mee, “kiekn wat wot”, verste afstand sinds 1 oktober was 70 km, ik bereid me voor op alles wat niet wenselijk is. De Garmin mee voor een vroegtijdige terugtocht en vrouwlief op het hart gedrukt in de buurt van telefoon te blijven en de auto niet aan zoonlief mee te geven.
We starten met 10 man. Een voor mij persoonlijk een haast perfect aantal, als je achterin rijdt, zie je nog steeds het asfalt voor de voorste rijders en kun je snel inspelen op onverwachte situaties. Lekker compact rijden, geen “gejojo” na de bocht en minder kans op lekke banden. Gerwin Voortman is onze toerleider. Mijn complimenten. Nog maar kort lid en nu al in staat om de groep keurig op tijd te laten wisselen en een mooie Garmin route aan te bieden. Hij vertelde dat hij de route eerst had “voorgefietst” en nu de track aan het afrijden was. Deze IJsselrit was niet het standaard stukje Rijssen-Zutphen- Olst-Rijssen, maar ging compleet anders om, wel langs de IJssel, genoeg om er van te genieten, maar ook over wegen die we niet eerder onder de wielen hebben gehad. Zover ik me kan herinneren ben ik nog nooit om kwart over acht het Beukenlaantje (Holten) opgereden en daarna de Motieweg naar beneden. Verrassend waren ook de verharde doorsteekjes,
Eigenlijk een tocht waar niks op aan te merken is, geen lekke banden, wel een paar a-sociale automobilisten. De koffie op het vliegveld Teuge smaakte goed, we zagen veel mensen in de vliegtuigen stappen en hoog in de lucht er weer uit. Handig was dat ze een rugzak bij zich hadden met een stuk doek om af te dalen. Willy trakteerde ons nog op een “bak” van een boer die voor het eerst in een straaljager zat.
Het tempo lag zo tussen de 32 en 34 km per uur. Zo nu en dan even aan het elastiek, blijkbaar is het tijd om een rekening met ondergetekende te vereffenen, gebrek aan echte kilometers zullen we maar zeggen, maar het seizoen is nog lang.
Gerwin, nogmaals bedankt, goed gedaan, petje af !!!
Geef een reactie