Van: Henk Kastenberg
Toerleider: Wim van den Noort
In het Junne gin last van zunne.
Met 10 man stonden we deze morgen te popelen om onder leiding van Wim te vertrekken. Er werd wat gespeculeerd over het weer, maar de algemene verwachting was dat het allemaal wel mee zou vallen. Het zou iets gaan miezeren. Jan Lohuis en Han Albach hadden hun eigen weerstation geraadpleegd en geen regenjas meegenomen. Onze toerleider is zijn Garmina nu de baas en dat scheelt een aantal kilometers. We fietsten met de wind op de kop naar het noorden. Tussen Hancate en zwembad de Groene jager achter Den Ham is het mooi om te fietsen. Bij het zwembad staken we de weg naar Ommen over en koersten richting Junne door een grote bocht om Den Ham te maken. In de buurtschap passeerden we de oude houtzagerij van het landgoed Junne. In de bossen en door de regen die gestaag op ons neerdaalde hadden we geen zuurstof gebrek. Ondergetekende en Jan Lohuis bleken zich vrijwillig te willen melden voor een gehoortest. De door Wim verstrekte opdrachten werden niet op een door Wim bedoelde manier uitgevoerd. Onze toerleider kwam in dit slechte weer wel met een verrassing. Hij leidde ons door de Sahara. Van brandend zand of een verzengende zon was geen sprake. Het bleef voor T3 miegeboksenwear. Met een lus, waarbij we de Regge over een kleine brug passeerden, fietsten we naar ons koffieadres bij de Nieuwe Brug. Op de plekken waar we zaten ontstonden onder onze stoelen kleine liefelijke meertjes. Tijdens de koffiepauze werd overwogen om voor T3 communicatie apparaten aan te schaffen. Zeker met dit weer raken de gehoorgangen gemakkelijk geblokkeerd door straatvuil. We stapten weer op en het was vies koud. Ik had moeite om het juiste ritme weer te pakken te krijgen. Achter Lemelerveld reed ik lek. Nog maar een paar kilometers met nieuwe buitenbanden gereden en het was al mis. De bijgeleverde foto’s geven niet het juiste beeld over verwisselen van de binnenband. Kort gezegd komt het erop dale dat ik zou schrijven hoe Marinus en Han het meeste werk hebben verricht. In mijn vorige werkkring heb ik geen gelegenheid gehad om mijn spieren van de handen voldoende voor deze opdrachten te trainen. Langzaam werd het droger en werden we ook wat warmer. We hielden ons aan de route evenals de voorgaande keren met veel regen. Dat geeft T3 toch een hoge mate van voldoening. We hebben een mooie tocht gereden die door het slechte weer helaas niet tot zijn recht gekomen is.
Geef een reactie