Joke & AGR

Van: Joke Knobbe

AMSTEL (COLD) GOLD RACE 2016

Na het succes van vorig jaar toen we besloten om weer te gaan hebben zich veel Enterse fietsers en aanhang
om ook richting het zuiden te vertrekken.
We waren met 24 man,vrouw en kinderen. Een groepshuis en wat losse huisjes gehuurd en dat was dat.
Inmiddels arriveren ook alle andere deelnemers en we besluiten om toch nog even een klein tochtje te maken. Met z’n negenen gaan we op pad.
Het begint gelijk al te klimmen en de spieren worden al goed op de proef gesteld. Een rondje om Valkenburg en vele klimmen en dalen later (het is hier dan heerlijk weer en ik heb voor de eerste keer zonder beenstukken gefietst) belanden we in Valkenburg op het terras waar we van een welverdiend drankje genieten. We gaan nog even naar Valkenburg om de westrijd te zien van de BNNers wat altijd heel gezellig is.Ook daar komen we al veel bekenden tegen die morgen ook gaan fietsen. ’s Avonds met zijn allen gezellig een drankje drinken en wat knabbels en dan op tijd naar bed.
Om 7 uur zal het ontbijt klaar staan. Het is aardig fris en hopelijk blijft het droog. Zaterdag 8 uur is het vertrek voor de AGR en iedereen is op tijd present. Dan op naar de start. Wat een happening!!! 15.000 mannen en opvallend veel vrouwen op de fiets. Zoals altijd is de start massaal maar al gauw is de eerste splitsing van de 100 en 150 km. De eerste klimmen komen al snel in beeld al beginnen ze dit jaar met de “laagste”klimmetjes eerst maar dat loopt al snel op en komen we op temperatuur.We fietsen door het prachtige Limburgse landschap waar de natuur op uitbarsten staan. De eerste 50 km zitten erop. We drinken en eten wat en vullen de zakken en bidons weer bij voor  de volgende 50 km. Het is nog steeds droog maar de eerste donkere wolken pakken zich samen. Even later stoppen we toch maar om de regenjasjes aan te trekken en dat is als we niet voor het drielandenpunt zijn. Jenita mijn fietsmaatje vandaag en ik stappen heel even af en besluiten dan om door te rijden, de andere mannen wachten nog op de achterblijvers van de  groep. Het begint inmiddels te plenzen en we hebben het erg koud. Koude en natte handen en voeten.
Wel komen we als eerste aan bij de 2e stop de 100 km. en dat vinden we heel knap van onszelf (je moet je zelf toch wel een beetje opmonteren met zulk weer) het is inmiddels weer droog geworden. Weer eten en drinken en alles bijvullen en verder maar weer. De klimmetjes worden nu pittiger en langer en stijler, maar!!!!! we hebben ze allemaal gefietst (behalve de Keuterberg-gevallen) Als we weer bijna droog zijn komt er weer een stortbui en gaan we even schuilen. Maar we moeten tocht verder en nat zijn we toch al. We horen dat een teamlid moest stoppen, z,n derailleur was afgebroken. JAMMER.
Dan komt de Keutenberg in zich en we berijden ons daar op voor, vorig jaar werd ik in de wielen gereden en moest ik lopen. We zijn nog maar 1a2 meter de berg op als ik moet uitwijken voor een voorganger en Jenita mijn achterwiel raakt en we vallen beide om. dat wordt weer lopen. Eén voordeel heeft dat we krijgen weer warme benen en voeten. Dan de laatste klim naar de Cauberg. Geweldig is dat , daar staan zoveel mensen om je aan te moedigen, je wordt naar de finish geschreeuwd. Nog een paar kilometers en de echte finish is weer een feit. We gaan snel de welverdiende medaille ophalen en dan snel naar huis om een warme douche te nemen van een half uur of zo. Zondagmorgen komt de caravaan langs ons appartement en we hoeven maar 50 mtr. te lopen. Als ze voorbij zijn gaan we weer naar huis.
Joke