Ik had er al veel mooie dingen over gehoord.
De kanaaltocht van Dick Markvoort
Vandaag stond ie op de kaart
Dus ik dacht: meedoen is zeker de moeite waard.
Het mooie weer speelde zeker mee
en de p2 werd weer eens gesplitst in twee.
De tweede groep was 13 man sterk
Met kanjers klaar voor het echte werk.
Talenten uit Wierden, Elsen, nijverdal, Rijssen en Loenen.
Kortom een kleurrijk team met aansprekende kampioenen.
De start ging goed maar na korte tijd
Ging aanvoerder Ronny rechts en waren we Dick al kwijt.
Ik dacht: daar gaat mijn droom van verhalen
over de prachtige Overijsselse kanalen.
Maar gelukkig was er geen gevaar
en kwamen we bij Westerhoeven weer bij elkaar
In, ik dacht, Daarlerveen,
Ging Ronny echter weer ergens anders heen.
Vele kilometers later begon ik langzaam in het zweet te baden,
Maar het enige wat we zagen waren hazen en fietspaden….
Zo links en rechts hoorde ik de commentaren
Maar Ronny ging verder langs ponypark slagharen
Ook de krim wordt gepasseerd
Maar niemand die het nog wat deert.
Het meest bijzondere aan deze tocht moest echter nog komen.
En daarvan had ik eerlijk gezegd niet durven dromen
Zonder een kanaal over te steken, ja echt!
Kwamen we ineens in Engeland terecht!
Ronny kon niet meer stuk
en iedereen zat vol van geluk
De koffie na 85 km bij de Bootsman was een traktatie
Maar iedereen zat nog vol van Ronny’s prestatie.
Helaas was de groep van Dick daar al weg.
Dus we konden ons verhaal niet delen, wat een pech…
Met links en rechts nog een slootje en het zoveelste fietspad,
ging het in rap tempo weer richting onze mooie stad
Tussendoor nog het avonturenpark hellendoorn gezien.
Maar ik denk dat ik zo langzamerhand wat leukers verdien.
Na 125 km moe maar voldaan naar huis.
Verlangend naar het pretpark thuis.
Ronnie dank voor deze gevarieerde tocht langs de kanalen.
We schrijven hem bij in ons boek van mooie wielerverhalen!
[/one_whole]
Geef een reactie