• Datum: 8 sep 2012
  • Auteur: Gerrit Wessels
  • Aantal leden: 15

Wat een hele normale zaterdagtoertocht lijkt te worden, veranderd in een winterse toestand. Hoe ? Lees verder. Voor de tweede keer vandaag sta ik bij de Sporthal, de eerste keer, beloofd is beloofd, om de Davos gangsters uit te zwaaien. Ze hadden er zin in, een Enters echtpaar, niet dialect uitgerust, kwam namens het Astma-fonds nog een lekkernij brengen voor onderweg. In de pakweg 20 minuten dat ik stond uit te zwaaien, groef buddy Jari nog een flink gat in de groenvoorziening, bij deze excuses aan Anja van den Berg die iets te dichtbij stond waardoor de klonten zwarte aarde die het dappere beest (op zoek naar een vermeend bot) omhoog wierp. 2 uur later sta ik gereed om met de P2 of T1 een toertocht te maken. Beide groepen zijn samen 15 man groot en gaan onder leiding van Wim Dekker op pad voor een rondje van 100 km. Nu is inmiddels wel bekend dat Wim bekend is om zijn routekennis boven Vriezenveen (geboortegrond), maar deze zaterdag raakt iedereen compleet de weg kwijt. Binnen driekwartier zie ik 2x de lange weg die door Vriezenveen loopt aan beide uiteinden. Robert Baan denkt dat we bij Hellendoorn rijden, nog niet zo heel lang lid, kan gebeuren. Op mijn vraag aan Wim waar we de koffie gaan nuttigen, verneem ik dat dit in Ootmarsum gaat gebeuren. Is hier appeltaart verkrijgbaar ?, Nee, maar daar is een oplossing voor. Na nog een dik uur draaien, keren, aanzetten, links, rechts, schuinover en een verwarrende, tenminste voor mij, “met de bocht mee naar links en dan gelijk weer rechts, raak ik de weg kwijt, goed Wim is nog niet zo heel lang toerleider, kan gebeuren. Ik zoom nog maar eens in op de Garmin en zie dat we eindelijk Ootmarsum naderen, mag ook wel, sommigen zitten dwars op de fiets van het keren, draaien, aanzetten etc. Pas als we het industrieterrein oprijden, gaat me een flinke lamp branden. Wim werkt hier bij Otmar Trading. Een groothandel in relatiegeschenken met de nadruk op alles wat met kerst te maken heeft. In een prachtig pand schenkt Wim ons een keurige bak koffie in en werpt achteloos nog 2 grote cakes op tafel. Na het standaard keuvelen, nodigt Wim ons uit voor een rondleiding door het pand. We zien zijn buro, maar veel indrukwekkender een gigantische hoeveelheid prullaria. Wim is commercieel-directeur en wijst een plastic bord aan waar hij er gisteren 100.000 van had verkocht. We zien parkieten in de kleuren van TCR en 3 TCR leden zijn bereid een kerstlied aan te heffen onder een kerstkunstboom. De showroom, bedoeld voor de groothandel, ziet er perfect uit en kent een grote verscheidenheid aan spullen, een paradijs voor dames met een onbedwingbare koopimpuls, veel te zien, keuze niet te maken, door de bomen het bos niet kunnen zien en wellicht zonder spullen naar huis, ideaal, lijkt mij.

We trappen de bikes richting Rijssen, gelukkig in 1 ruk naar huis. Er wordt keurig en veilig gereden, het zonnetje schijnt en het tempo goed te doen. Willy vertelt dat hij midden in de nacht wakker werd van een zacht muziekje, na lang zoeken kwam hij er achter dat het geluid uit de koelkast kwam. Na het openen van de deur bleek de Blue Band te spelen…..

[print_gllr id=6825]