- Van: Robert Baan
- Toerleider: Wim Nooteboom
Met twee vingers in de neus!!
Vanmorgen vroeg geen regen, maar ijs op het dak. Aangezien de kinderen uit logeren waren, was het nog heerlijk stil in huize Baan. Na een lekker ontbijt, en wat extra warme kleren op weg naar onze clubkampioen, namelijk Gerwin.
Bij de sporthal is het deze morgen erg druk, zeker rond de zestig mensen staan weer te popelen om te gaan fietsen. Zeker na een regenachtige periode, heerlijk met deze lichte vorst, en later op de dag een heerlijk zonnetje.
Onder leiding van Wim Nooteboom gaan we met zeven man op pad, na enkele weken van afwezigheid, is Gardus er ook weer. Twee weken rust, een aantal doosjes pillen verder en nu weer topfit aan de start verschijnen.
Een klein stukje bekende route, en dan starten we op onze prachtige ATB route. Het eerste stuk is reeds bekend, maar met name het laatste stuk is namelijk helemaal nieuw. Een prachtig stuk, en dit in ons eigen bos, heel bijzonder. Op-en af naar links, rechts veel technisch werk, met weinig snelheid. Echt een route om in korte tijd moe te worden.
Alle vrijwilligers die dit mogelijk hebben gemaakt, hartelijk dank voor jullie inzet!!! Jammer dat er op de zaterdagen geen activiteit is op deze route, want dan kunnen jullie veel hulp verwachten van mensen, die doordeweeks geen tijd hebben!! Misschien kan dit alsnog gerealiseerd worden, zodat deze mensen de club ook een warm hart kunnen toedragen!!!
Gezien dit stuk van de nieuwe route, komen we wat in tijdnood. Dit is echter geen probleem, op vakkundige wijze wordt de route ingekort. Over de borkeld, steken we binnendoor over de grote weg om zo wat sneller bij Toontje uit te komen.
Bij Toontje is het reuze gezellig, de P1 zit al rondom de grote stamtafel. Eerder als deze mannen kun je volgens mij nooit aankomen. Maar goed wie het eerst vertrekt, heeft ook het recht om eerste koffie te drinken. Gezien Anton in het verleden soms alleen moest fietsen, zonder zijn vrienden betaald hij nu de koffie voor al zijn fietsvrienden. Daarom zie je deze groep ook met de week groter worden waarschijnlijk.
Na ongeveer een halfuur, vertrekken we weer bij Toontje. De T2 staat en zit half in de vensterbank, omdat er voor hen geen stoelen meer vrij zijn. Echter de P1 zit nog steeds aan de stamtafel, onder leiding van meester en sponsor Anton.
In de Holterberg, is het mulle zand grotendeels verdwenen. Erik de meester, Erik met die grote tablet en Gardus die praatjesmaker, nemen nog even een extra klimmetje van de blauwe route naar boven, om vervolgens 100 meter verder weer naar beneden te rijden. Na een aantal kilometers verder, komen we de T1 achterop. Na hun ingehaald te hebben, hebben we plotseling een rijder extra, namelijk een schoonzoon van Gardus. Enthousiast gemaakt, door zijn schoonvader waarschijnlijk.
Onder aan de sprengenberg, verlaat schoonvader en schoonzoon onze groep. Dit vanwege heftige kramp in de linker teen van schoonvader lief. Zoals het betaamt voor een echte schoonzoon, breng je schoonvader onder deze zware omstandigheden keurig netjes thuis bij schoonmoeder lief.
Na de heideklim, besluiten we dezelfde weg weer terug te gaan naar beneden, dit vanwege de slechte omstandigheden van de kapotgereden paden. Langs de Canadese begraafplaats fietsen we al snel richting Holten. Via de paralelweg komen we zo snel en keurig netjes op tijd in Rijssen aan.
Wim, en de anderen bedankt maar weer voor deze mooie morgen.
Tot de volgende keer
Ha Robert,
Mooi stukje jongen. Intussen ook lid geworden hoor.. Hopelijk fietsen we vaker mee.
Groeten
Gardus, Guten Appetit!
Wim, het was een zwaar tochtje 😉 Of was ik de enige die daar last van had…
viel wel mee maar als jij last hebt gehad van rammelende hunnebedden in je nieren vorig jaar dan ben je nu nog niet weer in vorm en moetje maar weer vaker mee haha.