Van: Henk Kastenberg

Zaterdagmorgen stonden er 15 mannen klaar, de eerste keer dit seizoen was het warm genoeg, dus zonder mouwen gereden. Maar waar ging het naar toe en wie was de toerleider? Gelukkig voor T3, had Ep Kamphuis zijn verantwoordelijkheid genomen en over het fenomeen toerleider T3 navraag gedaan. Vervolgens mocht Ep zelf de kar trekken deze morgen.

We vertrokken naar het westen, dwars door plan Zuid tot bij het hertenkamp. We hadden Jan Bakker beter thuis kunnen ophalen. Daarna langs Bats en door de Braakmanslanden. Bij de boerderij van Van Lindenberg staken we de weg over en fietsten naar Holten. Het tempo was T3+. Er waren 6 vaste T3 rijders en de andere renners waren stamgasten bij T2. Ook Henk van Pijkeren bevond zich onder de gasten. Toen stelde ik mij de vraag, waarom hij in ons midden was? De meest eenvoudige verklaring is de stijl van rijden van T3. We zijn al vergeleken met de T2 en vorige week zo, las ik, werden we aangezien voor een P groep. De hoofdtoerleider zal gedacht hebben hiermee wil ik ook kennismaken. Via Lettele reden we binnendoor naar Colmschate. Voor we daar waren, namen vier collega’s afscheid van ons, omdat ze eerder thuis moesten zijn. Onze toerleider zetten hen af op een bekend punt, zodat ze zonder veel dwalen op tijd in Rijssen zouden aankomen. Ep liet ons speculeren over het koffieadres. Maar niemand wist, wat hij bedoelde. In Deventer staken we de IJsselbrug over en fietsten in en buiten de uiterwaarden. Richting Wilp en Posterenk ging het, we kwamen via Bussloo bij Gietelo uit. Vlak voor Appen doken we de uiterwaarden weer in. Het was een prachtig afwisselend landschap, wat ons werd voorgeschoteld. Er werd met volle teugen genoten. En dan op de dijk, met een mooi uitzicht over de uiterwaarden, bevond zich het restaurant, waar we koffie dronken. De Krib is een toepasselijke naam voor een gelegenheid tegen de IJssel aan.

Nu bleek waarom Henk v.P. in ons midden was. Hij stelde al snel het probleem toerleider T3 aan de orde. Dit jaar is er geen regelmaat in de aanwezigheid van een toerleider. Hij merkte op dat dit de T3 niet ten goede komt. Andere toerleiders voelen niet altijd de eigenaardigheden van deze groep aan. Waarbij ik de positieve elementen op het oog heb. T3 is een toergroep. Spontaan boden zich enkele mannen aan om dit probleem vlot te trekken.

Op de terugweg, kon men nog goed zien hoe hoog het water gestaan had. Het prikkeldraad hing vol opgedroogd gras en overal zaten oude boomtakken in het draad vast. Met het pontje staken we over naar Epse. Via Joppe over de oude Larenseweg naar Laren. Onderweg zagen we mooie houten hekken die te koop werden aangeboden. Op de klassieke manier, over de Borkeld, reden we naar Rijssen terug. En natuurlijk trok de wind weer aan. We konden terugzien op een bijzonder mooie rit, in een strak tempo zonder veel tempo wisselingen.

De komende weken wil ik mij voorbereiden op de:” Kuchen und Braadwurst Rundfahrt” naar Tecklenburg. Ik wens iedereen namens T3 een mooie vakantie toe.

Met dank aan Ep voor deze tocht.

 

Henk

Gelezen: 12