P-Varsseveld (30 juli)

Auteur: René Lammertink
Toerleider(s): Wim Nooteboom
Groep: P1
Strava link:
Aantal KM: 125
Aantal leden: 15

Verslag: Door druk te zijn met van alles en nog wat en een weekje vakantie naar Kreta was er de laatste weken van fietsen niet veel terechtgekomen. Hoog tijd om het fietsen weer serieus op te pakken en met TCR een tocht te rijden, want dat was ook lang geleden.
Ik fiets met Rudy Weghorst naar Rijssen. Bij de sporthal staan door de vakantie en de aangekondigde regen toch duidelijk minder mensen dan normaal.
Na een kort overleg besluiten we met één P-groep onder leiding van Wim Nooteboom op pad te gaan. Een blik op Buienradar doet ons concluderen dat we met een tocht in zuidelijke richting om de naderende buien heen fietsen.
Ok, we gaan van start en er wordt direct me een flink tempo koers gezet richting Enter. vervolgens slingeren we ons richting Haaksbergen en dan richting Rekken. Een prachtige route door de mooie buitengebieden van de Achterhoek met dank aan de techniek, want ook voor Wim is de route een verrassing.
Een blik op de donkere luchten voor ons leert ons dat we het toch vermoedelijk niet droog houden vandaag. En jawel hoor, net voor Vragender komt het met bakken uit de lucht. We besluiten te schuilen. Als het nagenoeg droog is dan komen de heren werkelijk bij de boer onder allerlei afdakjes vandaan en fietsen we verder. De koffie lonkt.
In Varsseveld hebben we pauze en we nemen plaats op het overdekte terras. Betty Braamhaar had door het flinke tempo dat ondanks de tegenwind werd aangehouden onderweg geen lucht over om te praten, maar hij praat nu honderduit met de dames op het terras en neemt zelfs onze bestellingen op.
Na de pauze hebben we de wind in de rug en het tempo wordt nog verder opgevoerd. Met de P1-rijders erbij rijden we net zoals de hele tocht toch duidelijk boven het P2-tempo. Nogmaals krijgen we we bij Vorden een flinke bui over ons heen, Buienradar is toch ook niet alles… Er wordt nu niet gestopt want we gaan op hoes an en regelmatig tikken we nu de 40 km/uur aan, oef.
Ik besluit op de Elsenerveldweg met Rudy de Singelweg naar huis te nemen, de beentjes zijn het voortdurend hoge tempo en het aanzetten na de bochten over deze afstand even niet meer niet gewend. Rustig peddelen we nu richting Enter. Als een verzopen kat kom ik thuis. In Enter is er maar 1 kort buitje geweest…