P1 – Brummen (16 juli)

Auteur: Bernd
Toerleider(s): Gerwin Voortman
Groep: P1
Strava link:
Aantal KM: 120
Aantal leden: 11

Verslag: Vanmorgen 700 uur word ik wakker in een veel te donkere slaapkamer. Geen zon is het eerste dat door me heen gaat dan maar aan  iets anders denken dat me motiveert er schiet me niets te binnen dus dan maar op karakter en discipline eruit.
Bij de sporthal kom ik er als laatste bij, we zijn dan met z’n elven Gerwin, Wim, Raymond, Geert, Jan Harm, Paul, Marc, Peter, Wout,  en we rijden verdacht rustig Rijssen uit.

Op de vraag aan Gerwin waarom zo rustig omdat ik dat niet meer gewend ben de laatste tijd zegt hij heel ontspannen, het mag ook wel eens een rustig dagje worden ik hoor hem nog zo zeggen het hoeft niet altijd hard te gaan.
Ondertussen rijden we verder de borkeld over en via Epsen en na het beruchte klinkerweggetje waar Paul lek rijd bij Deventer de brug over om dan langs de IJssel richting Gietelo te gaan. Langs de Ijssel geeft Mark aan dat hij met de wind tegen de zaak wel even op de kant gaat gooien. Ik denk nog aan een grapje maar als hij op kop naast me komt rijden gaat het gas erop en rijden we met wind tegen 40 km/uur over de dijk. In mijn naïviteit denk ik dan nog dat het een grap is en dat als we doordraaien het wel weer rustiger zal gaan. FOUT, we rijden gewoon bikkelhard door komen de P2 tegen en het enige rustmomentje is koffie bij de lachende Frans. Peter heeft ons dan al verlaten hij moet vroeg thuis zijn. Aan de koffie stelt Paul de serveerster op de proef en verblijven er een aantal P1 mannen verdacht lang en om de beurt binnen. Ik kan hier nu geen namen noemen en daar zal iedereen wel begrip voor hebben.

Paul vind het handig om na de koffie ontevreden over de luchtdruk van zijn band te doen waarna hij weer door drie man word geholpen. Als hij dan nadat ze heeeel lang gepomt te hebben een luchtpatroon uit zijn zak haalt is het geduld bij iedereen wel een beetje op en moet de tijd op de terugweg worden in gehaald.
Ik weet niet meer waar we overal gereden hebben maar het was bijna niet meer onder de 40 en al begon alles bij mij te kraken was het gewoon mooi om te doen.
Ondanks dat er dan flink word door gereden houd iedereen rekening met elkaar en dat is ook P1;-)