[one_whole boxed=”true”]
  • Van: Robert Baan
  • Toerleider: Wim Nooteboom
  • Aantal leden: 8
  • Aantal KM: 140
  • STRAVA: Raymond Kienhuis

Vanmorgen iets over vijf gaat de wekker, ik schrik wakker het is vandaag alweer zaterdag we gaan fietsen in Limburg.

Na een goed ontbijt op weg naar Gerwin. Mijn fiets staat al in de bus, deze had ik gisteravond al gebracht.
Raymond is er al, en even later komt Geert aangefietst.
Na het vakkundig inladen van al onze fietsen en spullen gaan we op weg naar de sporthal.

Paul staat al keurig te wachten bij de P1 tegel. Zijn fiets zetten we ook bij in de bus, dit is een ideale manier om zo de fietsen mee te nemen.
Inmiddels is onze toerleider van vandaag, Wim Nooteboom gearriveerd dit in gezelschap van Erik en Bart.
Zo gaan we uiteindelijk met acht man toch nog op weg naar het mistige zuiden.

Onderweg in de bus is het reuze gezellig, Gerwin voorziet ons rijkelijk aan koffie chocolade en zelfs gevulde koeken, het lijkt wel een schoolreisje.

Om kwart over acht, stoppen op camping de Linde in Sibbe. Na het uitladen van de fietsen en een boterham gaan we op weg.

In Valkenburg pakken we de Amstel Gold route op. We mogen direct de Cauberg al op, maar met koude spieren is dit niet echt een succes, maar Paul Geert en Raymond nemen onmiddellijk hun kans waar en fietsen alvast verder. Richting Maastricht, berg op berg af rijden we richting Kadier en Keer. Wim heeft de route vakkundig aangepast, alle weinige vlakke stukken zijn eruit gehaald en vervangen door nog meer bergen en bulten, alsof je anders niet moe kan worden.

In Gulpen fietsen we langs het zwembad, om dan vervolgen een korte maar zeer steile klim (19%) de Gulpenerberg op te fietsen. Even later komen we de fietsers, die we net voor deze steile klim hadden  ingehaald weer achterop, maar ja we kiezen natuurlijk niet de makkelijkste weg.

Bij Mechelen, na 65 km krijgen we eindelijk koffie van onze toerleider. Eerst presteren en dan pas uitrusten en zitten. een echt motto.

De koffie en de cola smaken heerlijk, maar de kersenvlaai en de warme appeltaart zijn nog lekkerder. Even later komt er nog een grote groep fietsers binnen. Met erg weinig heren, maar wel met veel vrouwen. We kijken verbaasd toe, hoe een van deze dames de meterkast opent om daar vervolgens haar overtollige water te lozen, maar ondanks dat ze blond is heeft ze dit al snel in gaten.

Even later horen we een zeer bekende stem, we spitsen onze oren en luisteren goed, “dit moet Jannie van Pijkeren zijn”, en ja hoor even later komt Jannie binnen, op afstand gevolgd door haar geliefde. Samen zijn ze alweer ruim een uur op weg vanaf de camping waar ze genieten van hun welverdiende vakantie.

Het woord camping en caravan, is deze morgen al vaak gevallen, dit zal ik uitleggen. Geert zijn vrouw wil namelijk graag een caravan, maar Geert absoluut niet. Hij vindt dit helemaal niets, hij ziet tot nu toe alleen maar de negatieve kanten hiervan. Gedurende de dag krijgt hij steeds meer tips en aanbiedingen van caravans en campings.
Dus uiteindelijk zal hij wel een keer overstag gaan.

Na de koffie mogen we direct weer klimmen, bergje op en en weer af, komen we uiteindelijk bij de Kamerich uit.
De langste klim van Nederland In een rustig tempo peddelen we naar boven. Na de afdaling komen we al steeds dichter bij  Vaals. Via Belgie klimmen we naar het drielandenpunt. Boven wordt er keurig op elkaar gewacht.

Hier maken we een foto, van een zeer enthousiaste groep fietsers. En weer is deze groep net als vanmorgen rijkelijk voorzien van weluitziende dames. Bij de Tourclub doen we toch echt wat fout hoor!!, maar dit zal wel meer komen door onze gedateerde oude veteraanrijders, die hun glans in al die jaren zijn verloren.

Via de nederlandse kant dalen we af.  Uiteindelijk drinken we onder aan de Kruisberg nog een colaatje.
Nu rest ons nog de laatste 35 kilometer. De Ijzeren bosweg ligt nog steeds op dezelfde plek, en is nog altijd even stijl. Na nog een aantal keren omhoog en weer naar beneden komen we bij de Keutenberg aan.
Deze gemene klim van maar liefst 21% is niet makkelijk na al deze kilometers. Maar we komen allemaal fietsend boven.

Nog een paar kilometer, en dan komen we alweer bij de camping aan. Met ruim 140 km meer op de teller, zere benen maar wel met een goed gevoel. En natuurlijk weer drie punten extra voor het clubkampioenschap. (helaas waren er deze dag alleen punten te verdien in het zuiden van het land)

Na een heerlijk douche, nog even lekker een paar biertjes gedronken, en dan op weg naar huis.
Onderweg eten we nog een heerlijke bak patat, en zo komen we om 20 uur weer in Rijssen.

Wim, hartelijk dank voor de mooie tocht en de organisatie
Gerwin, bedankt voor het vervoer
Erik, bedankt voor je aanwezigheid
Bart, bedankt voor je mentale steun
Geert, bedankt voor je gespreksstof deze dag
Paul, bedankt voor je gezelligheid
Raymond, bedankt voor je fysieke steun

En nu stop ik maar!!!

[/one_whole]
Gelezen: 26