Auteur: Robert Baan
Toerleider(s): Wim Nooteboom
Groep: P1
Strava link:
Aantal KM: 125
Aantal leden: 9

Verslag: Verrassingstocht

Een dag vol verassingen breekt aan, bij de sporthal zien we namelijk al de eerste; onze prachtige tegels met de afdruk P1 p2a enz.. zijn onbereikbaar. Toch wat verontrustend zoeken leden hun eigen clubjes op en zo ontstaan er weer de groepen zoals vanouds.
Gezien de magere opkomst van 5 P1 leden sluiten, wij ons aan bij de P2a. De grote man van vandaag, namelijk de heer Gerrit Lohuis heeft alles onder controle, vakkundig wordt hij gesplitst en wij krijgen de beste p2a rijders mee, Namelijk: Bert, Joost Han Jan-Henk en Gardus.
Zelf zijn wij met Wim Gerwin Willard Wout en ikzelf. Via het Wierdens veld koersen we met een mooie snelheid op weg naar het onbekende. Even later steken we de weg weer over tussen Nijverdal en Wierden. We gaan nu op weg naar het mooie Twente. Achter Bornebroek rijden we richting Zenderen Weerselo. In de verte zien we geel blauw, het tempo moet hoger en even later kunnen we ze herkennen, namelijk de t2 groep. Met gepaste snelheid passeren en begroeten wij onze clubgenoten. Net voor de Paasberg komen wij de T1 achterop, tijdens de klim moeten wij goed ons best doen om de T1 te passeren, ze doen erg hun best, zelfs Jannie hoor je niet meer! Uiteindelijk springt Louis weg, hij rijdt weg tot 50 meter net voor de top, ten hoogte van de sneeuwgrens halen wij hem weer bij. We dalen rustig af. In de verte zien we weer geel blauw, het tempo omhoog, ja we herkennen ze “het is de P2”. Ook deze moeten natuurlijk ingehaald worden, dus we gaan nog maar iets harder. In Losser moeten we even zoeken, maar dan vinden we ons koffieplek bij erve kraesgenberg een prachtige locatie met vele bewaarde oudheden. We worden opgevangen door een aantal keurig geklede heren en veel knappe vrouwen met een prachtig gedateerd kostuum. Prachtige gedateerde houten fietsen hebben ze volop, het is een hele kunst om hierop te rijden. Maar onder goede begeleiding lukt dit redelijk, een wereld van verschil met onze eigen fietsen. Anton herleeft samen met Gerda de tijden van vroeger, hij neemt haar weer achterop zoals ze waarschijnlijk vele uren en kilometers gefietst hebben. In de smederij is van alles te zien, we krijgen uitleg en een stukje vaktaal te horen. De machines uit verre verleden tijden, staan er nog keurig bij en werken nog steeds.
Maar helaas, we moeten weer vertrekken, gelukkig hoef ik niet op zon houten fiets!
Met een mooi tempo genieten wij samen in ons mooie Twente. Na verloop van tijd wordt het stil, Gardus begint steeds minder te praten en harder te zuchten. Af en toe wijzen wij hem nog een mooie vrachtwagen aan, maar Gardus heeft hier duidelijk een andere mening over.
Na Delden buigen wij af, en dan gaat het mis. Wim onze toerleider schreeuwt: “pas op” en uit het niets komt van rechts een MTB er uit het bos die de weg wil oversteken. Ikzelf kan hem rakelings ontwijken door nog net op tijd mijn positie te veranderen, dit geld eveneens voor Wim en Gerwin, Joost komt echter in aanraking met Willard en komt hard ten val. Uiteindelijk blijkt de schade wonderbaarlijk mee te vallen, Joost heeft schaafwonden blauwe plekken, en verder niets, de fiets mist een aantal spaken en heeft ook wat schade plekken. De MTB er biedt zijn excuus aan, de gegevens worden uitgewisseld. Joost belt naar huis, om hem te komen ophalen. Willard buigt zijn verbogen derailleur wat recht, zodat deze weer enigszins werkt.
Met de schrik in de benen vervolgen we onze weg naar huis. Jammer de lol is er echt af nu, maar gelukkig is het allemaal meegevallen.

Gerrit Lohuis, bedankt maar weer voor deze mooie morgen wederom met een prachtig verassend koffieadres, mijn complimenten

Wim bedankt voor de perfecte begeleiding, en de woorden “pas op” op het juiste tijdstip

Joost: jammer dat het de eerste rit zo moest gaan, maar beterschap toegewenst met alles!!