P2 – Jaarlijks Uitstapje (Henk G.)

Auteur: Henk Goorman
Toerleider(s): Gerrit Wessels
Groep: P2
Strava link:
Aantal KM: 120
Aantal leden: 8

Het is vrijdagmiddag en aangezien ik morgen de auto mee moet nemen naar Lienen in duitsland moet ik nog even een Twinny load regelen bij Gerrit Tijhof want die heeft zulke nuttige dingen voor toerfietsers wel ergens in de schuur liggen. Zo gezegd zo gedaan.Ik ben wat dat betreft ieder geval goed voorbereid de lichamelijke gesteldheid, dat is een ander verhaal.
6.30 uur de wekker gaat af komt goed uit want ik was toch al wakker, stukje gezonde spanning? Koffie zetten voor bij de aankomst en nog wat dingen gepakt waaronder het regenjack (de weerberichten zijn niet echt jofel) en dan naar de sporthal, waar het al een bedrijvigheid is van fietsen op of in diverse auto’s pakken.Alles klaar en gaan met die banaan het weer is goed dus we zijn goed gestemd
maar ik weet wat er aan buien aankomt want ik heb thuis nog wel even stiekem op buienradar gekeken wat er overigens wel meer hebben gedaan want er zijn deze dag vele afmeldingen, maar die zullen nog spijt krijgen.Na een prettige rit met de passagiers Willie Kienhuis en Jan Willem Quint  waarbij de enen wat meer aan het woord is dan de andere komen we aan bij het zwembad van de startplaats Lienen.Wij zijn zo ongeveer het eerst terwijl we toch echt niet als eerste vertrokken de ene TomTom is de andere niet qua route de fietsen eraf en dan eerst een bakkie pakken dat willen er wel meer en de kan is dan ook zo leeg.Ik had vandaag met de T1 meegewild om mij zo een niet al te moeilijk dagje te bezorgen, maar aangezien er voor die groep geen liefhebbers zijn wordt het voor vandaag dan maar P2,weg relaxt dagje. De start is direct al goed,bergop dus. Aangezien al de groepen voor ons zijn gestart is het direct volle bak en lopen de benen dan ook al vol.

Of mijn entree bij de P2 nou zo’n goede keuze is begin ik te betwijfelen want volgens toerleider  Gerrit Wessels is dit de minst sociale groep binnen TCR. Er volgen nog diverse lange glooiende beklimmingen, maar niet echt steil zo als in Limburg of in Tecklenburg. Rond kilometer 40 beginnen de beloofde eerste druppels dan toch te vallen en gezien de dreigende luchten zullen dat er aanstonds vele meer worden. Het spoor is dicht dus maken we van de gelegenheid gebruik om de jasjes dan toch maar aan te doen, ook besluiten we om rechtstreeks naar het koffieadres te fietsen, wat ons zo,n 4 kilometer scheelt maar daarvoor in de plaats wel een knoepert van een beklimming voor de kiezen krijgen. Ik bungel achteraan samen met Derk terwijl Willie vooraan iedereen het snot voor de ogen rijdt. Hij is de hele dag al in goede doen en bijna niet van de eerste rij weg te slaan, erg knap op die leeftijd.

Aangekomen in het dorp van de koffie is het even zoeken naar het juiste etablissement, uiteindelijke leiden de fietsen van de P1 ons naar het juiste adres. Die zitten al te wachten op de beloofde koffie en kuchen, maar dat duurt nog wel even want pas als iedereen binnen is worden de charmante en jeugdige serveersters pas echt actief. Waarom duurde dat nu zolang voordat de P2 binnen was. Nou de verhalen lieten niet lang op zich wachten zij hadden nml op suggestie van Johan Weiland,in het dagelijks leven ook wel Witten genoemd, diverse weilanden met de racefiets verkent en ja daar gaat natuurlijk wel enige tijd in zitten. Maar goed de kuchen en de koffie spoelen het lange wachten snel weg en buiten breekt de zon alweer door. Nu komt het weer waardoor de thuisblijvers nog lang spijt hebben waarom ze niet mee zijn gegaan 12 km regen op een hele dag is zo beroerd nog niet. Voort gaat het weer, met de opgerolde regenjacks achter in de tuk, wordt de gashendel goed opengedraaid en weer is het die Willie die de aanstichter is, ik dreig hem er nog mee dat ik hem niet meer mee  naar Rijssen neem maar ook dat maakt in de minst sociale groep van TCR totaal geen indruk en ik moet de beker maar tot het laatste restje energie leegdrinken, wat tot 10 km voor het einde ook nog eens resulteert in krampverschijnselen.

In Bad Rothenfelde komen we nog langs een soort van Wall maar dan van Takken waarlangs water loopt, de precieze uitleg van dit bouwwerk kan onze geschiedkundige de heer Kastenberg van T3 beter geven, tenminste als die hersteld is van het parcours dat T3 voor de kiezen kreeg want dat bleek nog een graadje erger dan de groep van Johan Weiland.

Aangezien het tweede deel van de route weinig klimwerk bevatte had ik nou ook weer niet zoveel te klagen en kan ik uiteindelijk zoals velen met mij terugzien op weer een mooie dag in ons buurland. De organisatoren van deze dan ook hartelijk bedankt want er gaat toch altijd weer veel tijd inzitten om zoiets op poten te krijgen. Na een heerlijke douche voor 3 euro, Jammer dat ik de zwembroek thuis had gelaten, want Anton en Jan Roosink waren heerlijk aan het poedelen in het zwembad. Sommigen dachten, ik heb er liever een pilsje voor en die deden het op de ouderwetse manier op de parkeerplaats.Onze magen beginnen te knorren dus tijd voor schnitzel en patat en als je niet hoeft te rijden een welverdiend pilsje om de vochthuishouding weer op peil te brengen. Bij de P2 jongens aan tafel blijken het nog niet zo kwaaie te zijn, toch kijk ik met een wat jaloers  oog schuin naar de P1 tafel en hoop ik toch nog voor het einde van het seizoen daar weer aan te kunnen sluiten.  Het is al laat in de middag wanneer we de thuisreis aanvaarden en wanneer ik om 19:00 uur het oprit van mijn huis opdraai ben ik precies 12 uur van huis geweest maar ze waren het dubbel en dwars waart.Dit zijn de dagen die de jus geven aan het lidmaatschap van de TCR. Na mijn fiets nog even een goede wasbeurt te hebben gegeven denk ik en nu met de beentjes lekker op de bank. Zegt mijn vrouw, we gaan nog op visite vanavond!!!!!!

De groeten van een vermoeide maar voldane fietser