Van: Gerrit Wessels
Vandaag het traditionele bezoek aan het mooiste cafe van Twente: Peuleke bij Rossum. Toerleider Berend Schreurs bereidt deze tocht goed voor, Gepokt en gemazeld als ervaren toerleider, zul je hem niet gauw op een Nijlandmomentje betrappen. Die zijn er wellicht wel, maar niemand die het merkt. Een groot voordeel van Berend is, dat hij de meeste grond in Twente tot op een diepte van 80 cm de afgelopen jaren onderzocht heeft op mankerende koperen KPN-lijnen. Hier kunnen maar weinigen aan tippen. Ook nog eens ondersteund met een Garmin, dus alle ingrediënten voor een mooie tocht. Ondergetekende was afgelopen nacht wat te laat tussen de gebreide lakens gekropen (oorzaak: een drukke pup, die er een iets anders slaapritme op na houdt dan de rest van de huisgenoten). Aangezien de wekker een jaar geleden ceremonieel overboord gezet is, deed ik de luikjes pas om 0800 uur open. Peuleke weet ook mijn Garmin naadloos te vinden, dus om 0845 met een keurig windje strak in de rug,richting Rossum. Aangekomen is de T1 nog niet gearriveerd, de Paasberg nog maar even beklommen, zeker geen Ventoux en niet veel later schuif ik bij de aanwezigen in het cafe aan. Het is gezellig druk. Berend roept de meute weer bij elkaar en nu met het windje tegen weer richting Rijssen. Opvallend is het sterke rijden van Tonny ter Beest. Die heeft al heel wat km’s achter de rug (wordt uiteraard sterk ontkend…) Egbert doet het al met een driekwart broek, hij ontkend dat hij koude benen heeft. Terwijl een ander lid de voeten nog inpakt met aluminium….. Aangekomen bij Rijssen vermijdt Berend tactisch de afsprint op de Leijerweerdsdijk en stuurt de meute via de rotonde (foei, Egbert….) bij de Poort van Twente de bebouwde kom binnen. De reden van deze tactische route keuze, ligt in het feit dat Berend vandaag zijn laatste waterpolowedstrijd in Rijssen moest spelen en zijn benen wil sparen.. Na 45 jaar waterpolo, hangt Berend op 27 april (uitwedstrijd in Neede) zijn cap definitief aan de waslijn.
Tja, wat moet je van een perfect uitgevoerde tocht naar het mooiste deel van Twente met een bezoek aan een ouderwets cafe, zeggen ?
Gerrit een pup de schuld geven is wel makkelijk,gelukkig weet ik de echte reden,Gr. Wim