[one_whole boxed=”true”]
  • Van: Jan Harm Dannenberg
  • Toerleider: Anton Janssen
  • Aantal leden: 10

Vorige week koos ik ervoor om niet mee te gaan. Het had toen zo veel geregend, dat me dit geen goed idee leek voor materiaal en bestuurder. Wel een uurtje lekker lafjes op de Taxc doorgebracht. Geen last van regen/modder/wind enz. en toch het gevoel dat je in ieder geval wat gedaan hebt!

Deze week was de neerslag een heel stuk minder. Dus nu echt af gaan zien, en met de jongens van de P1 zoeken we de ongebaande paden op. Anton stuurt ons richting de nieuwe route. Het eerste stuk is al beter begaanbaar en stoot minder. Het zand is mooi ingeklonken en vastgereden door de vele enthousiaste fietsers die de route nu al goed weten te vinden. Ik vindt het knap aangelegd, en het is echt wat anders dan de meeste routes die ik ken. Het 2e gedeelte is wel een heel stuk zwaarder. Keren, draaien en klimmen in het korte werk vergt de nodige stuurmanskunst. Als Paul hier een klimmetje net niet red, staan we gelijk met de hele trein stil. Dit kennen we niet van hem! De uitleg die we krijgen heeft iets te maken met vrijdagavond, bier en gezelligheid!

Na de aangelegde route worden we op vakkundige wijze het bos doorgeleid. Het tempo ligt zoals gewoonlijk behoorlijk hoog. Ondertussen kom de zon er bij, en het is prachtig in het bos. Ook de hoeveelheid water valt goed mee.
We schieten mooi op richting Toontje. Nog even aanzetten voor het Heidepad richting de A1. Geert Averink probeert hier op de bevroren ondergrond de KOM te pakken. Speciaal hiervoor heeft hij een nieuwe Garmin Edge aangeschaft. Zodat zijn prestaties nauwkeuriger worden vastgelegd. Helaas was het niet genoeg, de KOM kreeg hij niet! Of ligt het toch aan de apparatuur :-)?
Na het Heidepad komen we allemaal weer op adem. Heb ik te gek gedaan? Het trappen gaat moeizaam. De wortels zijn hier ook erg hard. Óf..? Ja, lek. Het verwisselen van een band die onder de modder zit, is altijd weer een leuke klus. Maar zoals het hoort in een club doen we dit samen, en al gauw kunnen we weer verder.
Ondanks het oponthoud komen we als eerst bij Toontje. Dat we hier ongeveer als laatste weer weg gaan, zal vast aan de goede koffie liggen, en de gezelligheid!

Jan en Nico voegen zich hier ook bij ons. Maarten Janssen neemt het stokje over van zijn pa, en we fietsen/balanceren nu over paadjes waar ik het bestaan niet van wist. De Holterberg is heel wat natter dan de Rijssense bossen. We pakken de blauwe route weer op. Nico daalt het snelst af van de lus bij de Helhuizerweg, duikt in het laatste stukje met zijn voorwiel in een diepe plas water en kan nog net voorkomen dat hij kopje onder gaat! Hierna worden alle lange klimmen op gezocht die er te vinden zijn. Pittig! Bart Scholten komt er op ongelukkige manier achter dat een tak in de ketting grote gevolgen kan hebben. Zijn derailleur breekt van het frame af. Gelukkig alleen de pad kapot, maar verder fietsen wil niet meer en hij laat zich ophalen.

Vandaag veel stukken gereden waar we vorig jaar ook kwamen. Het was weer een mooie tocht, met een mooie club!

 

[/one_whole]
Gelezen: 19