- Van: Henk Kastenberg
- Toerleider: Jan Lohuis
- Aantal leden: 11
- Aantal KM: 60
Zaterdagmorgen was het voor de bezetting van de T3 een spannende aangelegenheid. Buienradar liet op vrijdagavond niet veel opklaringen zien. Daarom zaterdagmorgen vroeg gekeken wat T3 verwachten kon. Ik voorzag, tot ongeveer 11.00 uur weinig problemen en besloot richting sporthal te gaan. Jan Lohuis stond ons reeds op te wachten. Jan had een mooie route voorbereid met een prachtig koffieadres. Maar de vooruitzichten voor deze morgen deden hem besluiten om met een alternatief te komen. Dit bood de T3 de mogelijkheid om bij verslechtering van de weersomstandigheden redelijk snel weer thuis te zijn. Om 09.00 uur vertrokken we met 11 mannen. Na de rit op koningsdag was ik vertrokken voor een hoogte stage in Zwitserland. Natuurlijk met het oog op de Theo de Rooy Classic. Jammer genoeg had ik wel een fiets meegenomen maar mijn zwemvliezen vergeten. Helaas geen kilometers gemaakt de afgelopen weken. Dus kiekn wat ’t wordt.
Jan stuurde ons naar de Borkeld, die we genietend van het frisse groen, met een mooie cadans namen. Regelmatig blies ons de wind stevig in het gezicht. Iets vlotter van kop af en dan houdt ook T3 het tempo erin. We namen de Beuseberg en staken bij de Wippert de Schipbeek over. Vervolgens dacht ik zelf, dat we de boom van Chris zouden passeren, maar Jan stuurde ons onder de weg Holten- Laren door naar het Hazendiekske. Af en toe voelden we een drup. Het ging nu richting TV toren. Daar stonden veel auto’s in de berm en mensen liepen naar de toren om die te bezichtigen. Helaas was het zicht te slecht, anders hadden we zeker gebruik gemaakt van de mogelijkheid om boven in de toren te komen. De slogan is immers T3-ers zien meer dan fietsen.
De dreiging op een nat pak nam toe. Jan stuurde ons om Markelo heen naar Stokkum. Daar lieten we onze kettingen dansen over de tandwielen. Jan gaf door aan de groep dat de combinatie van dreigende neerslag en zin in koffie door zijn Garmin was opgepikt. Niet lang daarna zaten we bij de forellenvijver en zagen buiten gestaag de regen naar beneden komen. Blaasjes op de vijver, dan eerst rustig koffie en wegge. Ondanks de mooie verhalen bleef T3 niet zitten. Democratisch werd besloten om met de wind in de rug het hoes op te zeukn. Wim Grooten en zijn schoonzoon Hans namen de kortste weg naar Enter. Met 9 mannen genoten we van de groene omgeving in Elsen. Mijn vrouw constateerde dat we net niet nat waren geworden. Een compliment voor de toerleider.
[/one_whole]
Geef een reactie